Χρόνιοι πόνοι και καθημερινότητα

Συντάκτης: Σπυριδούλα Τσομή

Όταν κάποιος υποφέρει, αναζητά τρόπους που μπορούν να καταπραΰνουν τον πόνο του. Καθώς μεγαλώνουμε οι πόνοι στην πλάτη, στη μέση  και στον αυχένα είναι όλο και πιο συχνοί. Επίσης οι πόνοι στις αρθρώσεις  συνοδεύονται από ρευματισμούς, αρθρίτιδα και οστεοαρθρίτιδα.

Ιδιαίτερα οι  χρόνιοι πόνοι έχουν έντονη επίδραση στην ποιότητα της ζωής μας, γιατί επηρεάζουν τόσο τη σωματική υγεία, όσο και  την κοινωνική αλλά και οικονομική μας κατάσταση. Πολλοί άνθρωποι υποφέρουν. Μπορούμε να μάθουμε πώς να ζούμε με αυτούς βοηθώντας στην μείωσή τους. Τι σημαίνει όμως χρόνιος πόνος;

Χρόνιος πόνος – όταν ο πόνος διαρκεί περισσότερο από το σύνηθες διάστημα μιας οξείας νόσου ή κάκωσης, δηλαδή για διάρκεια μεγαλύτερη από 3-6 μήνες. Ο χρόνιος πόνος είναι συνήθως συνεχής, βύθιος, σαν σφίξιμο, ενώ μπορεί να είναι ή και να μην είναι εντοπισμένος. Ο ασθενής μπορεί να αισθάνεται κουρασμένος, καταθλιπτικός, δύσθυμος, απελπισμένος.

Το 19% του πληθυσμού της Ευρώπης υποφέρει από χρόνιο πόνο ενώ στις ΗΠΑ 42% των ενηλίκων έχει καθημερινά πόνο και το 89% μία φορά τον μήνα. Ενώ το 50% των ασθενών που επισκέπτονται τους γιατρούς έχουν και σύμπτωμα πόνου.

Τι γίνεται όμως από την χρήση ή η κατάχρηση των διαφόρων αναλγητικών ή αντιφλεγμονωδών φαρμάκων; Από την μία πλευρά αδυνατούμε να  τα αποφύγουμε, ή πιθανώς δεν είναι δραστικά πλέον λόγω εθισμού και από την άλλη υπάρχει ο φόβος για παρενέργειες από τις αυξήσεις των δόσεων.

Οι Εναλλακτικές και Συμπληρωματικές θεραπείες έχουν πολλά να προσφέρουν. Οι θεραπείες αυτές έχουν από μηδενικές έως ελάχιστες πιθανότητες παρενεργειών από την στιγμή που εφαρμόζονται από άτομα που είναι κατάλληλα εκπαιδευμένα.

Θα αναλύσουμε μερικές από αυτές.

Α. Διατροφή: Η διατροφή έχει σαν σκοπό την μείωση της φλεγμονής που συνυπάρχει πάντα με τον πόνο. Ελαττώστε τις τροφές που προκαλούν  χρόνια φλεγμονή.

Νέες έρευνες συνδέουν τον τρόπο ζωής και διατροφής μας με τη φλεγμονή και τη προδιάθεση για νόσο. Μία «σωστή υγιεινή διατροφή» μπορεί να μειώσει αρκετά τις φλεγμονές. Σωστή διατροφή σημαίνει να πίνουμε αρκετή ποσότητα καθαρού νερού, επάρκεια σε ποιοτική πρωτεΐνη, λαχανικά, φρούτα, σε ουσιώδη λιπαρά οξέα, βιταμίνες και μέταλλα.

  • Τα ψάρια, τα θαλασσινά, οι άψητοι ξηροί καρποί, οι σπόροι, τα όσπρια, τα φρούτα, τα λαχανικά και τα συμπληρώματα ιχθυελαίων ευνοούν την παραγωγή «καλών» εικοσανοειδών.
  • Η Ζάχαρη, γλυκά, αναψυκτικά, κορεσμένα λίπη πλούσια σε αραχιδονικό οξύ (αλλαντικά, κόκκινα κρέατα, εσωτερικά όργανα ζώων), καθώς και τρόφιμα με χημικά πρόσθετα αυξάνουν την παραγωγή «κακών» εικοσανοειδών.
  • Η κατανάλωση τροφών με χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη είναι επωφελής για την υγεία μας και έχει αντιφλεγμονώδη δράση. Αυτές οι τροφές είναι τα μήλα, τα πράσινα λαχανικά, το βιολογικό λάδι ελιάς, τα βιολογικά αυγά, τα κρίθινα παξιμάδια, οι ωμοί ξηροί καρποί, τα ψάρια, οι σπόροι, τα μούρα, όπως και βιολογικές τροφές που έχουν υποστεί ζύμωση. Περιέχουν φυσικές βιταμίνες, μεταλλικά στοιχεία, πρωτεΐνες, καλά λίπη και ένζυμα που παρέχουν στο σώμα μας τις βασικές πρώτες ύλες και προωθούν την καλή υγεία.
  • Πρέπει να περιορίζονται οι υδατάνθρακες, όπως τα μακαρόνια και ιδιαίτερα το ψωμί και να χρησιμοποιούνται μόνο δημητριακά ολικής αλέσεως και αφεψήματα, όπως τσάι και βότανα.
  • Προσέξετε τα λιπαρά που καταναλώνετε. Ο τύπος των λιπών και ελαίων που επιλέγετε μπορεί να επηρεάσει τα επίπεδα της φλεγμονής και του πόνου. Τα κορεσμένα λιπαρά οξέα, που βρίσκονται στα γαλακτοκομικά την υπεροξείδωση των λιπαρών και τη δημιουργία γλυκοτοξινών.
  • Προτιμάτε τις ωμές τροφές ή το βράσιμο στον ατμό ή σε νερό.
  • Τα τελευταία χρονιά υπάρχουν ενδείξεις ότι αντιφλεγμονώδη δράση έχει η Μεσογειακή διατροφή.

Βότανα με Αντιφλεγμονώδη δράση. Έχουν ο Κουρκουμάς, το Κάρι, το Εκχύλισμα πιπερόριζας, η Βιταμίνη C, το βάλσαμο ή υπερικό

Η γυμναστική παράλληλα με τη σωστή διατροφή συμβάλλει στη μείωση των φλεγμονών.

Επιπρόσθετες προτάσεις για τον περιορισμό της χρόνιας φλεγμονής:

-διακοπή του καπνίσματος

-επαρκής ύπνος

-συστηματική σωματική άσκηση

-μείωση του σωματικού βάρους

-μείωση των επιπέδων στρες

Β. Φυσικοθεραπεία: (είναι θεραπευτική εφαρμογή αναπόσπαστη από τη Δυτική ιατρική, γιατί συνοδεύει την φαρμακοθεραπεία που συστήνουν οι ορθοπεδικοί, ρευματολόγοι, νευρολόγοι, ακόμη και από την οξεία φάση του άλγους) χρησιμοποιούνται, μηχανήματα φαραδικών και άλλων ρευμάτων, υπερήχοι, Θεραπεία με laser (soft laser), μασάζ – χειρομαλάξεις και λάμπες υπερύθρων για την χαλάρωση των σπασμών των μυών, μπάνια παραφίνης κ.α.

Γ.    Βελονισμός: Σύμφωνα με την παραδοσιακή κινέζικη ιατρική ο πόνος οφείλεται στην διακοπή της ροής της ζωτικής ενέργειας (το Chi ή Qi) σε ένα μεσημβρινό. Η αποκατάσταση της ροής της βοηθά στην αποκατάσταση και απαλλαγή από τον πόνο. Οι βελόνες του βελονισμού είναι πολύ λεπτές (σαν τρίχες), φυσικά αποστειρωμένες  και η εισαγωγή τους στο σώμα είναι ανώδυνη. Ο ασθενής μένει με τις βελόνες από 20΄- 45΄ και συνήθως μετά από λίγο χρόνο από την τοποθέτησή τους  νοιώθει υπερβολικά ήρεμος ή νοιώθει υπνηλία, ή κοιμάται.

Δ.  Η Ομοιοπαθητική: έχει εφαρμογή και στις επώδυνες παθήσεις όπως και στα λοιπά προβλήματα υγείας. Στην κλασσική ομοιοπαθητική ο γιατρός προσπαθεί να ταυτίσει την κλινική εικόνα του ασθενούς με κάποιο φάρμακο που προκαλεί την ίδια συμπτωματολογία σε υγιή. Από την στιγμή που θα το βρει βελτιώνεται η κλινική  εικόνα του ασθενούς. Υπάρχει πιθανότης  παροδικής επιδείνωσης του άλγους (Δεν θεωρείται παρενέργεια), μέσα από την ‘θεραπευτική κρίση’ που μπορεί να προκαλέσει το σωστό φάρμακο. Δεν έχει παρενέργειες.

Ε.  Διαδερμική Ηλεκτρική Διέγερση (Τens): Χρησιμοποιούνται ειδικά μηχανήματα (μικρού μεγέθους – φορητά με μπαταρία) που παράγουν ένα ρεύμα με μία  τετράγωνη κυματομορφή που έχει βρεθεί ότι έχει αναλγητικά αποτελέσματα. Το χρησιμοποιεί ο ασθενής κατ’ ιδίαν στο σπίτι του προσπαθώντας να μειώσει τον πόνο περιορίζοντας την κατάχρηση των αναλγητικών. Η χρήση είναι απλή. Στερεώνει τα ηλεκτρόδια στα σημεία του άλγους και καθορίζει την συχνότητα των παλμών και την ένταση στο επιθυμητό επίπεδο.  Πολύ χρήσιμη μέθοδος για άτομα που έχουν χρόνιο πόνο μη ελεγχόμενο με άλλο τρόπο. Δεν έχει παρενέργειες. Αντένδειξη είναι η ύπαρξη βηματοδότη στον ασθενή.

ΣΤ. Η Οζονοθεραπεία:  Η οζονοθεραπεία εφαρμόζεται σε πολλές χώρες. Χρησιμοποιείται ευρέως στην Ευρώπη πάνω από 50 χρόνια. Μετά τη χορήγηση του όζοντος προκαλείται ένα ελεγχόμενο οξειδωτικό στρες, έτσι επαναρρυθμίζει τον διαταραγμένο μεταβολισμό της περιοχής, με άμεση συνέπεια τη βελτίωση των μηχανισμών αποκατάστασης της φλεγμονής,  παράλληλα ενεργοποιεί -«αφυπνίζει»- το ανοσοποιητικό σύστημα, ενισχύοντας τους επανορθωτικούς μηχανισμούς του οργανισμού.

Ζ.  Βιοσυντονιστική θεραπεία : Ο σκοπός της θεραπείας αυτής είναι να τροφοδοτήσει το σώμα με μια «θεραπευτική ώθηση» και να μεταβάλει προς το φυσιολογικότερο τις ηλεκτρομαγνητικές δονήσεις των κυττάρων. Τα κύτταρα του σώματος μπορούν να λαμβάνουν και να στέλνουν ηλεκτρομαγνητικές δονήσεις.  Ο κύριος στόχος της βιοσυντονιστικής θεραπείας είναι η ενεργοποίηση του ενδογενούς συστήματος ρύθμισης (ομοιοσυστασίας) και η απελευθέρωση του από τις παρενοχλητικές, παθολογικές επιδράσεις με τέτοιο τρόπο ώστε να επέλθη η ίαση.

Συντάκτης: Σπυριδούλα Τσομή,

Influence:

Αρθρογράφος του flowmagazine.gr