Βρες τη δύναμη για να φύγεις την κατάλληλη στιγμή!

Πολλές φορές φοβόμαστε να φύγουμε από μία κατάσταση που έχει τελειώσει, γιατί δεν βρίσκουμε τη δύναμη. Με αυτόν τον τρόπο κάνουμε μεγάλο κακό στον εαυτό μας και χάνουμε το χαμόγελό μας. Ακόμα και αν είναι δύσκολο να αποχωριστούμε την παλιά μας ζωή, πρέπει να βρούμε την δύναμη για να φύγουμε την κατάλληλη στιγμή.

Λένε ότι όταν στη ζωή σου βρίσκεσαι ανάμεσα σε δύο επιλογές, είναι προτιμότερο να διαλέξεις τη δεύτερη, γιατί αν ήθελες πραγματικά την πρώτη, δε θα υπήρχε δεύτερη. Όμως, στη ζωή τίποτα δεν μπορεί να είναι τόσο συγκεκριμένο κι αυτή είναι η ομορφιά της. Δεν υπάρχει κάτι παντοτινά απόλυτο, αδιάλλακτο και αναλλοίωτο. Κάθε μέρα σου ανοίγεται μια νέα ευκαιρία, ένας διαφορετικός δρόμος, που για να τον διαβείς είναι απαραίτητη προϋπόθεση να λάβεις δύσκολες αποφάσεις. Πολλές φορές πρέπει να σκεφτείς λίγο παράτολμα και να σταθμίσεις γεγονότα και καταστάσεις πολύ διαφορετικά απ’ ότι στην αρχή.

Δεν υπάρχει κάποια απόφαση που να λογίζεται ορθότερη από κάποια άλλη. Η κάθε μία έρχεται κατόπιν προσεκτικής σκέψης και κρίσης, ότι «κάνω το καλύτερο που θεωρώ για τον εαυτό μου». Για αυτό τον λόγο δεν υπάρχει ορθότερη απόφαση, αλλά κάποια που κατά την δίκη μου κρίση βοηθάει στη εξέλιξη του εαυτού μου και με κάνει ακόμα πιο χαρούμενο και συναισθηματικά ασφαλή.

Συνεπώς, δυνατός δε θεωρείται μόνο ο άνθρωπος ο οποίος υπέμεινε μία δυσάρεστη για αυτόν κατάσταση, με σκοπό να τη μετουσιώσει με τον καιρό σε διδακτική εμπειρία για τον εαυτό του. Δυνατός λογίζεται περισσότερο αυτός που είχε την ικανότητα να παλέψει και να παραγκωνίσει στην άκρη το συναίσθημά του, να επαναστατήσει και να επιτρέψει στην λογική του να τον καθοδηγήσει.

Δυνατός είσαι όταν έχεις σταθμίσει τις συνέπειες που θα έχει ένας δρόμος, και επιλέγεις παρά την ομορφιά του, να τον αποφύγεις πριν μετατραπεί στον χωματόδρομο που είχες προβλέψει και φοβόσουν. Δυνατός είσαι όταν βρίσκεις τη δύναμη να φεύγεις από ψυχοφθόρες συνήθειες, επειδή θέλεις το καλύτερο για τον εαυτό σου και σκοπεύεις να παλέψεις για αυτόν. Φεύγεις ακόμα κι αν χρειαστεί να στεναχωρήσεις τους άλλους, ακόμα κι αν χρειαστεί να μεταβείς σε αλλαγές που στο άκουσμά τους, στην αρχή, σε τρομάζουν.

Δε φταις εσύ που επιλέγεις να φύγεις, όταν ακόμα και μετά από επαναλαμβανόμενες προσπάθειες, δεν έρχεται το επιθυμητό αποτέλεσμα. Φταίει ότι μια κατάσταση δεν είναι για εσένα, όσο κι αν ιδανικά θα επιθυμούσες να ήταν. Δε φταίει το λουλούδι, αποκλειστικά, αν δε μεγαλώνει γρήγορα, φταίει και το περιβάλλον στο οποίο ζει και αναπτύσσεται.

Όταν όλα αυτά περάσουν, σαν αποστασιοποιημένος εξωτερικός παρατηρητής, θα δεις ότι οι καταστάσεις που είναι για εσένα, κουμπώνουν πιο εύκολα μαζί σου, δε λυγίζουν γρήγορα σε δυσκολίες και δεν εξαντλούν όλα τα αποθέματα της υπομονής και αντοχής σου. Αν σε μια κατάσταση δε βρίσκεις λύση ακόμα και μετά από πολύ καιρό, απλώς δε σου ταίριαζε, δεν ήταν για εσένα.

Τίποτα από τα παραπάνω δεν είναι μια ρομαντική ανακουφιστική θεωρία, που παραθέτω για να μην μετανιώνουμε για τα πράγματα που αποφασίσαμε να εγκαταλείψουμε στη ζωή μας ή δεν προσπαθήσαμε αρκετά, ώστε να τα κρατήσουμε. Είναι, απλώς, μια ρεαλιστική οπτική. Το να φεύγεις, λοιπόν, πέρα από δύναμη, απαιτεί και συνείδηση. Συνείδηση πως κάτι τελείωσε, γιατί δε σε κάλυπτε πια και ήρθε η ώρα να ανοιχτεί μπροστά σου ένας νέος κύκλος ζωής. Κι αυτό δεν είναι εγωισμός, είναι αγάπη προς τον εαυτό σου και στόχευση προς αυτά που πιστεύεις ότι αξίζεις.

Μη σκεφτείς πότε, λοιπόν, ότι έδειξες αδυναμία φεύγοντας από μια κατάσταση, γιατί αδυναμία θα έδειχνες πράγματι, όταν θα έχανες τον εαυτό σου μέσα σε αυτήν. Αν νιώσεις ότι θέλεις να τα παρατήσεις, πρέπει πρώτα να δώσεις τον καλύτερο σου εαυτό για να βελτιώσεις τα πράγματα, αλλά όχι στο σημείο που θα τον χαρίσεις και θα σου μείνει μόνο ο χειρότερος. Κι αν σου μείνει μόνο ο χειρότερος εαυτός σου, τίποτα δε θα είναι το ίδιο, γιατί θα έχεις χάσει το πιο σημαντικό εφόδιο για να είσαι χαρούμενος, ΕΣΕΝΑ.

Μία άλλη περίπτωση, είναι να προσπαθείς αρκετά να σώσεις μία δυσάρεστη κατάσταση με κίνητρο την αγάπη σου, απλώς και μόνο επειδή σου πήρε πολύ καιρό αρχικά για να τη χτίσεις. Δε θέλεις να δώσεις τέλος σε κάτι που έχτισες με κόπο ή σε βάθος χρόνου και επιμένεις να τραβάς την αισιοδοξία που σου έχει απομείνει από τα μαλλιά. Πάραυτα, αν δεν βλέπεις αποτελέσματα και οι καρποί των κόπων σου έπαψαν πλέον να φυτρώνουν, ήρθε ο καιρός να το πάρεις απόφαση. Ήρθε ο καιρός να φυτέψεις αλλού καρπούς. Σε ένα πολύ διαφορετικό χωράφι. Υπάρχει πάντα κάτι που μας ταιριάζει καλύτερα, απλώς δε μπορούμε να συγκρίνουμε δίπλα-δίπλα καταστάσεις για να το αντιληφθούμε εγκαίρως, πόσο μάλλον όντας συναισθηματικά φορτισμένοι.

Στη ζωή είναι ωραίο να προσπαθούμε για το καλύτερο, να ανακαλύπτουμε εκδοχές του εαυτού μας και να βλέπουμε καινούργιες επιλογές να ανοίγονται μπροστά μας. Έτσι, επιβεβαιωνόμαστε μακροπρόθεσμα ότι επιλέξαμε με σωστά κριτήρια και παλέψαμε για οτιδήποτε άξιζε να κατακτηθεί. Είναι ωραίο να δημιουργούμε και να δημιουργούμαστε. Ξανά και ξανά.

Πρέπει, όμως, και να αποδεχόμαστε. Να αποδεχόμαστε ότι δεν είμαστε αλάνθαστοι, ότι δεν περνούν όλα από το χέρι μας και το πιο σημαντικό… ότι όλα είναι ρευστά. «Τα πάντα ρει», όπως έλεγε κι ο Ηράκλειτος.

Σίγουρα έχοντας τη δύναμη να φύγεις από κάπου, υπάρχει η πιθανότητα να σου λείψουν στην αρχή κάποια πράγματα που θεωρούσες, ως τώρα, ρουτίνα στη ζωή σου. Το σημαντικότερο, όμως, είναι να μη σου λείψει το χαμόγελό σου. Μόνο με αυτό θα μπορέσεις να βρεις νέα πράγματα που σου ταιριάζουν περισσότερο και που σίγουρα δεν θα τα ανακάλυπτες αν δεν είχες τη δύναμη να αφήσεις τα παλιά πράγματα πίσω!

Συντάκτης: Μαρίνα Πανέλα,

Influence:

Αρθρογράφος του flowmagazine.gr.