Ειδικοί εξηγούν γιατί η εθελοντική ή ακούσια καραντίνα μπορεί να βλάψει την ψυχολογία μας. Καθώς ο αριθμός των κρουσμάτων κορονοϊού …
Βιώσαμε φυσική και όχι “κοινωνική απομόνωση”
Είναι αλήθεια ότι η κοινωνική απομόνωση δημιουργεί κινδύνους για την ψυχική και σωματική μας υγεία. Εξάλλου αυτός είναι και ο λόγος που παρατηρείται και μια ευρύτερη τάση προς αντικατάσταση του όρου από την «φυσική απομάκρυνση».
Οι ψυχολόγοι ζητούν ο όρος κοινωνική απομόνωση να αναφέρεται ως φυσική απομόνωση. Εξάλλου, μέσω του FaceTime, του Zoom και των συναφών μπορούσαμε να παραμένουμε συνδεδεμένοι κοινωνικά, έστω και με απόσταση.
Σύμφωνα με το Psychology Today, το να περνάει κάποιος αρκετό χρόνο μόνος για πολύ καιρό, μπορεί να προκαλέσει προβλήματα. “Η απομόνωση, ιδιαίτερα όταν προκαλεί μοναξιά, αυξάνει τον κίνδυνο άγχους και κατάθλιψης. Η κοινωνική απομόνωση είναι ισοδύναμη με τις αρνητικές επιπτώσεις που προκαλεί στην υγεία το κάπνισμα 15 τσιγάρων την ημέρα. Είναι μεγαλύτερη απειλή για την υγεία από την παχυσαρκία και συνδέεται με τον κίνδυνο αύξησης μιας σειράς ποικιλίας προβλημάτων υγείας” αναφέρει το δημοσίευμα.
Ο άνθρωπος είναι κοινωνικό ον και η κοινωνική απομάκρυνση μπορεί να επιφέρει ένα βαρύ τίμημα. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τους ανθρώπους που ζουν μόνοι τους, αλλά μπορεί ο καθένας να έρθει αντιμέτωπος με τις επιπτώσεις της κατάστασης που όλοι βιώνουμε. “Παρόλο που δεν υπήρχε χρόνος για να μελετήσουμε τις επιπτώσεις της κοινωνικής απομάκρυνσης που σχετίζεται ειδικά με τον κορονοϊό, γνωρίζουμε πολλά για τον αντίκτυπο της κοινωνικής απομόνωσης στην ψυχική και σωματική υγεία. Είναι συχνά μια εμπειρία εξαιρετικά αγχωτική και το άγχος μπορεί να γίνει τοξικό. Σε μια ενδιαφέρουσα μελέτη που έχει μεγάλη σημασία για την παρούσα κατάσταση, οι μαθητές που ανέφεραν υψηλότερα επίπεδα μοναξιάς αποκρίθηκαν λιγότερο δυναμικά στους εμβολιασμούς κατά της γρίπης” σημειώνει το άρθρο.
Γνωρίζοντας ότι η κοινωνική απομάκρυνση φέρει ψυχολογικούς και φυσικούς κινδύνους για την υγεία, υπάρχει μια αυξανόμενη έκκληση για αλλαγή του όρου σε “φυσική απομάκρυνση“. Έτσι αναγνωρίζουμε ότι αυτό που χρειαζόμαστε είναι μεγαλύτερη φυσική απόσταση μεταξύ των ανθρώπων, όχι μεγάλη κοινωνική απόσταση.
Η ιδέα είναι απλή: Ας επικεντρωθούμε στη μείωση των σωματικών επαφών, ενώ ταυτόχρονα διατηρούμε – στο μέτρο του δυνατού – τις κοινωνικές συνδέσεις που βοηθούν να ευημερήσουμε και να παραμείνουμε υγιείς. Ας προστατευτούμε τόσο ψυχολογικά όσο και σωματικά, ενώ κάνουμε ό, τι είναι δυνατόν για να επιβραδύνουμε τη διάδοση του ιού – να “ισοπεδώσουμε την καμπύλη” του αντίκτυπού του.
Σε μια πρωτόγνωρη κατάσταση όπως αυτή, είναι σημαντικό να διατηρούμε την κοινωνική μας ζωή και να παραμένουμε συνδεδεμένοι. Εν μέσω μιας άσχημης περιόδου, το τελευταίο που χρειαζόμαστε είναι να βιώνουμε περισσότερη μοναξιά και να νιώθουμε αποκομμένοι από τον υπόλοιπο κόσμο.
Τέλος, αφού ξεχωρίσουμε τη φυσική και την κοινωνική απομάκρυνση, μπορούμε να επικεντρωθούμε εκ νέου στο πώς θα χτίσουμε χρόνο κοινωνικοποίησης για εμάς, αλλά και για τους ανθρώπους που νοιαζόμαστε και μπορεί να αισθάνονται απομονωμένοι. Κανένα από αυτά δεν είναι πυρηνική φυσική, αλλά τα μικρά βήματα μπορούν να επιφέρουν σημαντικά αποτελέσματα.
Πηγή: harpersbazaar.gr
