Βασικοί τρόποι διαχείρισης του χρήματος

Παράγω, αποταμιεύω, ξοδεύω, επενδύω. 4 ρήματα που ο καθένας αντιλαμβάνεται με διαφορετικό τρόπο σε σχέση με τη διαχείριση του χρήματος.

Τα τελευταία χρόνια, η οικονομική κρίση έχει πλήξει τις ελληνικές τσέπες για τα καλά. Το πώς φτάσαμε ως εδώ είναι μεγάλη ιστορία, η οποία περιλαμβάνει πολλούς παράγοντες και θα πάρει ώρες ατελείωτες να την συζητήσουμε. Το θέμα είναι ότι φτάσαμε. Και τώρα, τί κάνουμε;

Όχι ως χώρα, όχι ως σύστημα, όχι ως νομοθεσία. Ως ενήλικες, που μάς ενδιαφέρει να έχουμε να πληρώσουμε όλα όσα χρειαζόμαστε στο supermarket, να εξοφλήσουμε εγκαίρως το ρεύμα και το νερό (πλέον, και το ίντερνετ, καθώς πολλοί από εμάς εργαζόμαστε με βάση αυτό) και να έχουμε μία αξιοπρεπή καθημερινότητα, μια ποιοτική ζωή.

Ωστόσο, είναι μεγάλη και δύσκολη η απόσταση από το «ξοδεύω ό,τι βγάζω προκειμένου να επιβιώσω» στο «μπορώ να νιώθω ασφαλής». Γηραιότεροι, οι οποίοι έφυγαν παλιά από τη χώρα και πήγαν ως μετανάστες στη Γερμανία ή την Αυστραλία, δηλώνουν πως ήταν οικονομικά ανασφαλείς. Εξαιτίας αυτής της ανασφάλειας έφυγαν, πήραν όμως μεγάλο ρίσκο. Η έννοια «Οικονομική Ασφάλεια» είναι σημαντική για έναν πολίτη, είτε ζει εδώ, είτε στην άλλη άκρη του πλανήτη.

Σύμφωνα με την έρευνα Ameritrade, νέοι αλλά και μεσήλικες στην Αμερική, συμφώνησαν σε ποσοστό 68% και 76% αντίστοιχα, πως η οικονομική ανασφάλεια δεν συμβάλλει στην προώθηση των στόχων τους, άρα και στην ευημερία τους.

Οι αιτίες που πολύς κόσμος σήμερα αισθάνεται οικονομικά ανασφαλής στην Ελλάδα, είναι:

• Από τη μία πλευρά οι περικοπές και οι φόροι σχεδόν σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας
• Από την άλλη, οι διαφημίσεις και τα πολλά υποσχόμενα προϊόντα

Ως συνέπεια αυτού του διχασμού, η άδεια τσέπη κραυγάζει να αποποιηθούμε τον υπερκαταναλωτικό εαυτό μας και να μάθουμε να διαχειριζόμαστε τα οικονομικά μας, ανάλογα με τις περιστάσεις.

Ρήμα νούμερο 1: Παράγω (ή απλώς βγάζω;)

Πλέον, η ανεργία είναι μεγάλη. Αλλά ακόμα και εάν εργάζεσαι, πρέπει να περάσεις τουλάχιστον μια δυο εβδομάδες ως δοκιμαστικός. Αν δεν σε διώξουν, μπορείς να ελπίζεις. Εφόσον ξεκινήσει να υφίσταται η οικονομική συμφωνία, συνειδητοποιείς ότι και πάλι δεν μπορείς να πληρώσεις το φαγητό και τους λογαριασμούς σου. Έτσι, πας ως δοκιμαστικός αλλού. Εως ότου σε προσλάβουν- αν σε προσλάβουν και δεν είσαι δοκιμαστικός επ’ αόριστον. Τότε, μπορείς να ελπίζεις ότι θα επιβιώνεις.

Βέβαια, μην περιμένεις πολλά πολλά. Σπίτι- δουλειά, δουλειά- σπίτι.

(διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στην επόμενη σελίδα)

Συντάκτης: Σταματία Καλλιβωκά,

Influence:

Αρθρογράφος του flowmagazine.gr