Υπάρχει μείωση των καυσαερίων στην Ελλάδα;
Η ατμοσφαιρική μόλυνση ήταν μία πραγματικότητα που ανέκαθεν μας προβλημάτιζε. Η προστασία του περιβάλλοντος φαίνεται τώρα να είναι στο επίκεντρο καθώς νέα στοιχεία μας πληροφορούν για την επιδείνωση της κατάστασης.
Εάν θέλουμε να αναφερθούμε συγκεκριμένα στην Ελλάδα, μπορούμε να λάβουμε υπόψη μας την κατάσταση που επικρατεί τον τελευταίο μήνα. Οι θερμοκρασίες είναι πολύ υψηλές και η ζέστη κάνει τη μετακίνηση πολύ δύσκολη. Δυστυχώς το όζον έχει περάσει τα όρια κατά πολύ και η κατάσταση είναι κρίσιμη, μάλιστα χαρακτηρίζεται κατάσταση συναγερμού με τους ειδικούς να συνιστούν στις ευαίσθητες ομάδες των ατόμων (ευπαθείς), να μην μετακινούνται και να επιλέγουν χώρους που κλιματίζονται. Σύμφωνα με τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Περιβάλλοντος η ποιότητα του αέρα δεν έχει υποστεί κάποια βελτίωση. Συγκεκριμένα το πρόβλημα επιδεινώνεται συνεχώς με ταχύτατους ρυθμούς καθώς οι ρύποι μεταφέρονται σε μεγάλη απόσταση από το Βόρειο ημισφαίριο και διαχέονται από την Ευρώπη.
Μπορούμε επομένως να κατανοήσουμε πως η Ελλάδα δεν είναι μία χώρα που αποτελεί εξαίρεση σε αυτό το θέμα. Αυτό που προκαλεί έντονο ενδιαφέρον είναι και τα νέα εμπορεύματα. Φαίνεται πως πολλά προϊόντα εξελίσσονται τεχνολογικά για τη φροντίδα του αυτοκινήτου και στοχεύουν στη μείωση ρύπων. Η αγορά προσπαθεί να συντονιστεί στις νέες ανάγκες, αλλά και να αποκτήσει το καλύτερο δυνατό κέρδος.
Τα οικοσυστήματα πλήττονται σοβαρά από το ατμοσφαιρικό άζωτο το οποίο φαίνεται πως έχει μειωθεί ελάχιστα από το 1990 μέχρι και σήμερα. Η αλλαγή δεν είναι δυνατόν να σταματήσει να προσβάλει διάφορους οργανισμούς και να φαίνονται σταδιακά τα άσχημα αποτελέσματα.
Σε αυτό το σημείο είναι πολύ βασικό να αναφέρουμε πως δεν είναι υπεύθυνα μόνο τα οχήματα και άλλα μέσα μεταφοράς για την ατμοσφαιρική μόλυνση και την υποβάθμιση της ποιότητα της ζωής μας.
Αρνητικό ρόλο διαδραματίζουν και τα εργοστάσια τα οποία με διάφορα χημικά και άλλα απόβλητα μπορούν να επιβαρύνουν την ατμόσφαιρα. Αλλά και η καύση ορυκτών καυσίμων για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας.
Τα τοξικά και χημικά απόβλητα κατά κύριο λόγο βρίσκουν διέξοδο στην ατμόσφαιρα δηλαδή το νερό, το έδαφος και τον αέρα. Επιπλέον με την συνεχόμενη ανάγκη για την αύξηση της παραγωγής των καλλιεργητών χρησιμοποιούνται πολλά υλικά στα αγροκτήματα. Τα λιπάσματα που κυκλοφορούν στην αγορά πληθαίνουν, με νέες συστάσεις που δεν μπορούμε να γνωρίζουμε. Έπειτα απορροφούνται από το έδαφος και καταλήγουν σε υπόγεια ύδατα.
Όπως καταλαβαίνουμε μετά δημιουργείται ένας αέναος κύκλος όπου τα βλαβερά συστατικά καταλήγουν στην χλωρίδα την πανίδα, με την χλωρίδα και την παραγωγή οξυγόνου στην ατμόσφαιρα, αλλά και σε εμάς τους ίδιους.
Για να επανέλθουμε ακόμη και ο φόβος της κατάστασης προέτρεψε τον κόσμο να προσπαθήσει να περιορίσει την χρήση του μόλυβδου. Αυτό σημειώθηκε με την εύρεση της αμόλυβδης βενζίνης η οποία μπορεί να βοηθά λίγο, αλλά εντέλει το πρόβλημα παραμένει. Παραμένει στον τομέα της αυτοκινητοβιομηχανίας που χρησιμοποιεί ενεργά τον μόλυβδο, τον οποίο θεωρεί απαραίτητο για τον κινητήρα του αμαξιού. Για λόγους λειτουργίας αλλά και εξαιτίας των απογοητευτικών αποτελεσμάτων που είχαν άλλα υλικά, τα οποία εν τέλει με την καύση παρήγαγαν ενώσεις βλαβερές για τον οργανισμό.
Είναι τόσες οι αλλαγές που έχουν καταφέρει να αποπροσανατολίσουν ακόμη και τα έντομα, τα οποία τελικώς δεν μπορούν να τραφούν από τα λουλούδια και φαίνεται μείωση της μεταφοράς στοιχείων των φυτών που βοηθούν στην αναγέννησή τους.
Όπως μπορούμε να καταλάβουμε με τα όσα φαίνονται, το πρόβλημα είναι κοινό για όλες τις Ευρωπαϊκές χώρες και η Ελλάδα δεν φαίνεται να έχει κάνει πρόοδο. Είναι στο χέρι και τη συναίσθηση του καθενός ξεχωριστά να αναλάβει δράση για να δει και αποτέλεσμα. Και πάντα να μην ξεχνά να παρακινεί και τους γύρω του.
