Τρούλοι και Θόλοι της Παγκόσμιας Πολιτισμικής Κληρονομιάς – μέρος Ε

Ολοκληρώνουμε το αφιέρωμα στους τρούλους και θόλους-σύμβολα της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς με το 5^ο και τελευταίο άρθρο. Τώρα το ταξίδι μας ξεκινάει από το Άμπου Ντάμπι, συνεχίζεται στο Ιράν, Γερμανία, Ουγγαρία, …αλλάζοντας ήπειρο πετάμε για Η.Π.Α. και μετά πίσω Μαλαισία, Ταϋλάνδη και τέλος Ισπανία.

1. Ξενοδοχείο “Emirates Palace”, Άμπου Ντάμπι, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα:

Το Emirates Palace άνοιξε τις πύλες του το 2005 στην πρωτεύουσα των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, το Αμπού Ντάμπι. Η κατασκευή του κόστισε 3 δισ. δολάρια και είναι ένα από τα πιο εντυπωσιακά ξενοδοχεία που έχουν χτιστεί ποτέ. Το Emirates Palace, διαθέτει ιδιωτική παραλία μήκους 1,3 χιλιομέτρων και περιστοιχίζεται από 85 εκτάρια καταπράσινους κήπους, καταμεσής της ερήμου. Το ξενοδοχείο διαθέτει 302 δωμάτια και 92 σουίτες. Επιπλέον, διαθέτει 16 Palace Suites στον έκτο και έβδομο όροφο. Οι τιμές προσφορών ξεκινούν από 300 δολάρια τη βραδιά!

Στην πραγματικότητα δεν αναγνωρίζονται ξενοδοχεία με περισσότερα από 5 αστέρια, ωστόσο το Emirates Palace είναι από τα μετρημένα στα δάχτυλα ξενοδοχεία που διεκδικούν αυτόν τον τιμητικό χαρακτηρισμό.

2. Θόλος Τζαμιού στο Qom, Ιράν:

Το Τζαμί του Qom ή αλλιώς γνωστό ως Masjid- Azam κοσμεί την Ιρανική πόλη από την ημέρα της ίδρυσής του, την 22^η Ιουνίου του 1954, μία λατρευτική ημέρα του Ισλάμ, αφού συμπίπτει με τα γενέθλια του Ali Al Ridha, του όγδοου Ιμάμη της Σία. Το Σεπτέμβριο του 1964 στο συγκεκριμένο τζαμί έβγαλε λόγο ο Αγιατολάχ Χαμεϊνί,  θρησκευτικός και πολιτικός ηγέτης του Ιράν από το 1979 ως το 1989, καθώς και μια από τις κινητήριες δυνάμεις της ιρανικής επανάστασης του 1979, με την οποία ανατράπηκε το προϋπάρχον καθεστώς και ο βασιλιάς (σάχης) της χώρας, Μοχάμεντ Ρεζά Παχλαβί, αναγκάστηκε να απομακρυνθεί από το Ιράν.

3. Γυάλινος Θόλος, Στουτγάρδη, Γερμανία:

Ο μοντέρνος Θόλος σκεπάζει το πολυκατάστημα  Breuninger στην Στουτγάρδη. Η πρωτεύουσα του νοτιοδυτικού κρατιδίου της Βάδης-Βυρτεμβέργης (Baden-Wuerttemberg) αριθμεί 590.000 κατοίκους. Χτισμένη σε  υψόμετρο260μ., διασχίζεται από τον ποταμό Νέκαρ (Neckar) και αποτελεί μία από τις πιο πράσινες μεγαλουπόλεις της Γερμανίας: 23% της συνολικής της έκτασης καλύπτεται από δάση. Το κλίμα είναι ήπιο και υγρό με ζεστά καλοκαίρια. Παρ’ όλα αυτά, η μέση θερμοκρασία ανέρχεται στους 9,4 βαθμούς Κελσίου. Ο υδράργυρος για 77 μέρες το χρόνο πέφτει κάτω από το μηδέν.

Εδώ χτυπά η καρδιά μιας από τις πιο βιομηχανοποιημένες περιοχές της Γερμανίας. Στη Στουτγκάρδη εδρεύουν αυτοκινητοβιομηχανίες παγκόσμιας φήμης όπως η Daimler-Chrysler και η Porsche, εταιρείες υψηλής τεχνολογίας και υπολογιστών. Η πόλη μόνο προσφέρει 440.000 θέσεις εργασίας και η γύρω περιοχή 1,3 εκατομμύρια.

4. Ο Θόλος του Ουγγρικού Κοινοβουλίου, Βουδαπέστη:

Η Βουδαπέστη είναι η πρωτεύουσα της Ουγγαρίας και έδρα της κομητείας της Πέστης και έχει περίπου 1,7 εκατομμύρια κατοίκους. Η Βουδαπέστη έγινε μια ενιαία πόλη που καταλαμβάνει και τις δύο όχθες του ποταμού Δούναβη, με τη συγχώνευση στις 17 Νοεμβρίου 1873 της Buda (Βούδα), Óbuda (Όμπουντα, παλαιά Βούδα) και Pest (Πέστη). Είναι η έβδομη μεγαλύτερη πόλη στην Ευρωπαϊκή Ένωση (χωρίς να υπολογίζονται τα προάστια και γενικά η μητροπολιτική περιοχή των πόλεων).

Το κτίριο του Ουγγρικού Κοινοβουλίου βρίσκεται στις όχθες του Δούναβη και είναι το μεγαλύτερο κτίριο στην Ουγγαρία. Το κτίριο είναι κτισμένο σε ρυθμό γοτθικής αναγέννησης, με συμμετρική πρόσοψη και κεντρικό θόλο. Ο θόλος είναι αναγεννησιακού ρυθμού. Το κτίριο είναι συμμετρικό και στο εσωτερικό του και διαθέτει δύο κοινοβουλευτικές αίθουσες, μια που χρησιμοποιείται για πολιτική και μία για ξεναγήσεις. Το κτίριο έχει μήκος 268 μέτρα και πλάτος 123. Το εσωτερικό του περιλαμβάνει 10 αυλές, 13 ανελκυστήρες, 27 πύλες, 29 κλιμακοστάσια και 691 δωμάτια (συμπεριλαμβανομένων 200 γραφείων).

Το ύψος του είναι 96 μέτρα και είναι μαζί με τη βασιλική του Αγίου Στεφάνου τα ψηλότερα κτίρια στη Βουδαπέστη. Η κυρία πρόσοψη είναι προς τον Δούναβη, αλλά η κύρια είσοδος βρίσκεται στην πλατεία στα ανατολικά του κτιρίου.

Εσωτερικά και εξωτερικά, υπάρχουν 242 αγάλματα στους τοίχους. Στην πρόσοψη υπάρχουν αγάλματα Ούγγρων και Τρανσυλβανών ηγετών και διάσημων στρατιωτικών. Τα οικόσημα των βασιλιάδων και δουκών απεικονίζονται πάνω στα παράθυρα. Στο ανατολικό κλιμακοστάσιο βρίσκονται δύο λιοντάρια. Ένα από τα διάσημα τμήματα του κτιρίου είναι η δεκαεξάγωνη κεντρική αίθουσα, με δύο τεράστιους θαλάμους δίπλα της, την κάτω και την άνω Βουλή. Η σημερινή εθνοσυνέλευση συνέρχεται στην κάτω Βουλή, ενώ η άνω Βουλή χρησιμοποιείται ως αίθουσα σεμιναρίων και συναντήσεων. Το ιερό στέμμα της Ουγγαρίας, το οποίο απεικονίζεται στο έμβλημα της Ουγγαρίας, εκτίθεται στην κεντρική αίθουσα από το 2000.

5. Ο Θόλος του Θεάτρου Φοξ, Μισούρι, ΗΠΑ:

Πρόκειται για ένα πολυτελέστατο θέατρο τέχνης στην Οδό Λούις επάνω στη Λεωφόρο Grand του Μισούρι. Το αλλιώς ξακουστό και ως το «Φανταστικό Φοξ» λειτουργεί από το 1929. Ιδρύθηκε από τον πρωτοπόρο Γουίλιαμ Φοξ αρχικά ως χώρος παρουσίασης των παραγωγών της Εταιρείας Ταινιών “Fox” και το κτίριο της Λεωφόρου Grand αποτελεί ένα από τα παραρτήματα του συγκροτήματος των Θεάτρων της “Fox”. Σήμερα λειτουργεί ως πολυχώρος της βιομηχανίας του θεάματος και είναι επίσης ένα στολίδι με περίτεχνη διακόσμηση.

Χαρακτηριστικά όταν αρχικά άνοιξε το θέατρο,  μία τοπική εφημερίδα έκανε λόγο για «γραφική, σχεδόν εξοργιστική μεγαλειότητα του εσωτερικού του». Κύριος αρχιτέκτονας του θεάτρου ήταν ο Όλιβερ Βίνουρ. Στον εσωτερικό διάκοσμο του χώρου δεσπόζει η ζωγραφική τεχνική trompe–l’oeil, που δημιουργεί την οπτική ψευδαίσθηση των τριών διαστάσεων στα απεικονιζόμενα αντικείμενα.

6. Οροφή του Καθεδρικού Ναού του Αγίου Ιακώβου του Σαντιάγο ντε Κομποστέλα:

Το Σαντιάγο ντε Κομποστέλα είναι η πρωτεύουσα της αυτόνομης κοινότητας της Γαλικίας στην Ισπανία. Ο Καθεδρικός Ναός της πόλης, που είναι αφιερωμένος στον Άγιο Ιάκωβο (Santiago), είναι ο προορισμός ενός από τους πιο σημαντικούς δρόμους προσκυνήματος, γνωστός ήδη από τον 9ο αιώνα ως ο Δρόμος του Αγίου Ιακώβου, ισπανικά: Camino de Santiago. Το 1985 όλη αυτή η διαδρομή αναγνωρίστηκε ως Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς από την UNESCO.
Η πιο πιθανή ετυμολογία συνδέει τη λέξη Compostela με τη λατινική λέξη «compositum» και με την τοπική λατινική έκφραση «composita tella» που σήμαινε «νεκροταφείο». Ο καθεδρικός ναός δεσπόζει στην κύρια πλατεία της παλιάς και καλοδιατηρημένης πόλης.

7. Μουσείο Ισλαμικής Τέχνης ,Μαλαισία:

Η Κουάλα Λουμπούρ είναι η πρωτεύουσα της Μαλαισίας και η πόλη που συγκεντρώνει το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού της χώρας. Ιδρύθηκε το 1857 ως μια μικρή πόλη-ορυχείο κασσίτερου και εξελίχθηκε  ραγδαία σε μια μοντέρνα κοσμοπολίτικη πρωτεύουσα με εντυπωσιακή αρχιτεκτονική. Αποτελεί μωσαϊκό εθνοτήτων με την πλειοψηφία των κατοίκων να έχουν Μαλαισιανές, Κινέζικες ή  Ινδικές ρίζες, ενώ χαρακτηρίζεται από θρησκευτικό πλουραλισμό με ισλαμικά τζαμιά, ινδουιστικούς ναούς και βουδιστικές παγόδες να συνυπάρχουν αρμονικά, προσδίδοντας της μια ιδιαίτερη πολυπολιτισμική γοητεία.

Ιδιαίτερη εντύπωση επίσης, προκαλεί η υπερσύγχρονη αρχιτεκτονική που συνυπάρχει με τα παραδοσιακά αποικιακά κτίσματα σε πράσινο φόντο πλούσιας βλάστησης και πολυάριθμων πάρκων. Η Κουάλα Λουμπούρ, ως το οικονομικό και πολιτιστικό κέντρο της Μαλαισίας, προσφέρει πλήθος επιλογών για ψώνια, διασκέδαση και εξερεύνηση που την καθιστούν δημοφιλή ασιατικό προορισμό.

Η κιβωτός των έργων ισλαμικής τέχνης το Μουσείο είναι από μόνο του ένα αρχιτεκτονικό αξιοθέατο: το Μουσείο Ισλαμικής Τέχνης είναι ένα αρχιτεκτονικά ενδιαφέρον κτίριο με γεωμετρική θολωτή οροφή, που στεγάζει μεγάλη ποικιλία αντικειμένων και εκθεμάτων ισλαμικής τέχνης στα διάφορα τμήματά του.

8. Αίθουσα του Θρόνου του Ανάντα Σαμακόμ, Μπανγκόκ, Ταϊλάνδη:

Η ολόφωτη και πολυτελής αίθουσα βρίσκεται στο ανάκτορο Dusit, και ανεγέρθηκε μετά από πρωτοβουλία του Βασιλιά Ράμα του Πέμπτου το 1908. Ολοκληρώθηκε το 1915, πέντε χρόνια μετά τον θάνατο του βασιλιά Ράμα, το 1910. Πλέον, το ανάκτορο ανοίγει, περιστασιακά μόνο, τις πύλες του για να εξυπηρετήσει ανάγκες της κυβέρνησης.

Η αίθουσα του θρόνου είναι ένα διώροφο κτίσμα που στεγάζεται με θόλο 49.5 μέτρων και περιστοιχίζεται από μικρότερους θόλους.

Το εσωτερικό της αίθουσας κοσμούν τοιχογραφίες του Galileo Chini και του Carlo Riguli, τους αυλικούς καλλιτέχνες του βασιλιά Ράμα του Πέμπτου. Κάθε πιθαμή της οροφής και των τειχών του θόλου είναι ζωγραφισμένη με αναπαραστάσεις από σκηνές της ιστορίας της Δυναστείας των Chakri.

9. Το Παλάτι της Ζενεραλιτάτ της Βαρκελώνης, Καταλονία:

Η Παλιά Πόλη της Βαρκελώνης είναι ένα από τα πιο μεγάλα μεσαιωνικά κέντρα στην Ευρώπη και το διασημότερο κομμάτι της είναι η ιστορική λεωφόρος Λα Ράμπλα, η καρδιά της Βαρκελώνης.

Εδώ υψώνεται το μεσαιωνικό Παλάου ντε λα Ζενεραλιτάτ που στεγάζει τη βουλή της Καταλονίας.

10. Καθεδρικός Ναός της Παναγίας της Θάλασσας, Βαρκελώνη, Ισπανία:

Η Σάντα Μαρία δελ Μαρ είναι μία εκκλησία που ιδρύθηκε τον 14^ο αιώνα και βρίσκεται εκεί που χτυπάει η καρδιά της «Λα Ριμπέρα», της προκυμαίας, δηλαδή της ναυτικής και εμπορικής συνοικίας της μεσαιωνικής πόλης. Οι άρρηκτοι δεσμοί της παραμυθένιας πόλης με τη θάλασσα ανάγονται στον 10^ο αιώνα όταν έξω από τα τείχη της και κατά μήκος της παραλίας αρχίζει  να δημιουργείται ένας οικισμός που σταδιακά εξαπλώθηκε γύρω από το παρεκκλήσι «Σάντα Μαρία δε λες Αρένες». Το 13^ο αιώνα, ο οικισμός αυτός επεκτείνεται και μετονομάζεται σε «Βιλανόβα δε Μαρ» . Έκτοτε, καθιερώνεται το μικρό παρεκκλήσι με την ένταξή του στη μαγευτική εκκλησία ως ένδειξη ναυτικής ευημερίας και ισχύος. Ο θεμέλιος λίθος, μάλιστα μνημόνευε την κατάκτηση της Σαρδηνίας από τους Καταλανούς.

11. Όπερα, Μεγάλο Θέατρο του Λυσέου, Βαρκελώνη:

Το Μεγάλο Θέατρο του Λισέου, ή απλά Λισέου (Λισέο στα Ισπανικά), είναι μια ιστορική όπερα στην καρδιά του πεζόδρομου της La Rambla που άνοιξε το 1847.

Σε αντίθεση με τις περισσότερες Ευρωπαϊκές όπερες που ήταν στην αρμοδιότητα των μοναρχών, η όπερα του Λισέου χρηματοδοτήθηκε από ιδιωτικά κεφάλαια και η δομή και η λειτουργία του ήταν παρόμοια με αυτήν μιας εμπορικής επιχείρησης.  Το Θέατρο έχει αποκτήσει μια θρυλική θέση μεταξύ των οπαδών της όπερας, όχι μόνο για το αγωνιστικό πνεύμα του, αλλά και για τη φήμη του ως ένα από τους πιο όμορφους και αξιόπιστους χώρους όπερας στον κόσμο. Στη Βαρκελώνη έχει εμπνεύσει άλλους χώρους για να ακολουθήσουν τα βήματά του. Στην πλούσια ιστορία της όπερας συμπεριλαμβάνονται δύο μεγάλες φωτιές και μία τρομοκρατική επίθεση με βόμβα το 1893 που έχει αφήσει το δικό της στίγμα.

Τα στατιστικά δείχνουν ότι οι περισσότερες από τις όπερες που έχουν παιχτεί είναι από την Ιταλική και Γερμανική σχολή του 19ου αιώνα κυρίως οι Verdi και Wagner. Σήμερα πιο συχνά ακούγονται οι Puccini, Richard Strauss και ο Mozart.

Πηγή: taxidologio.gr

Συντάκτης: Saky Koulibaly,

Influence:

Αρθρογράφος του flowmagazine.gr.