Φτάνει ο καιρός που βάζουμε πουλόβερ, παίρνουμε ένα ποτήρι ζεστή σοκολάτα και το αγαπημένο μας βιβλίο. Ναι λοιπόν, έρχεται το …
Τρία κλασικά μυθιστορήματα που άπαντες πρέπει να διαβάσουμε
Δεν είναι λίγοι εκείνοι που κατά τη διάρκεια του πρώτου lockdown έθεσαν στόχο να διαβάσουν περισσότερα βιβλία. Λίγοι είναι εκείνοι που πέτυχαν τον στόχο αυτό. Οι υπόλοιποι, με τον ερχομό του δεύτερου lockdown αποφασίσαμε πιο σθεναρά ότι θα πετύχουμε σίγουρα αυτή τη φορά αυτόν τον στόχο και ότι θα κρατήσουμε τη συνήθεια αυτή και υπό κανονικές συνθήκες – αν και όποτε επικρατήσουν αυτές.
Παρακάτω, παρουσιάζουμε τρία κλασικά μυθιστορήματα για να μας ταξιδέψουν νοητά, όσο αυτή η πανδημία μας εμποδίζει από το να ταξιδέψουμε κυριολεκτικά.
Ο Δον Κιχώτης, το γνωστό σε όλους μας έργο του Μιγκέλ ντε Θερβάντες, πρωτοκυκλοφόρησε το 1605 με τον πλήρη τίτλο: Ο ευφάνταστος ευπατρίδης Δον Κιχώτης της Μάντσας.
Το σημαντικότερο για το συγκεκριμένο έργο είναι ότι αποτελεί το πρώτο μυθιστόρημα που τυπώθηκε ποτέ! Η πρώτη έκδοση αποτελούταν από δύο τόμους λόγω της μεγάλης έκτασής του. Πρόκειται για ακόμη ένα έργο που λίγοι ίσως έχουν διαβάσει, αλλά σχεδόν όλοι έχουν ακουστά.
Η κοινή γνώμη έχει χαρακτηρίσει τον πρωταγωνιστή του έργου ως τρελό. Όχι, ο Δον Κιχώτης δεν ήταν τρελός. Ήταν απλώς ρομαντικός. Για τη μίζερη ζωή του, η μόνη διέξοδος ήταν οι ιπποτικές ιστορίες. Μέχρι που αποφάσισε να βιώσει κι εκείνος τις ιπποτικές αυτές ιστορίες.
Οι αποτυχίες του τον γυρίζουν κάθε φορά πίσω στο σπίτι και οι προσπάθειές του, όπως και ο ίδιος, γίνονται αντικείμενο χλευασμού. Εκείνος όμως επιμένει, και παρέα με τον φίλο του Σάντσο Πάντσα, συνεχίζουν να κυνηγούν το όνειρο. Το συγκεκριμένο έργο μας διδάσκει ότι αν θέλουμε κάτι πάρα πολύ, δεν πρέπει να παύουμε να το κυνηγάμε, ακόμη κι αν κάθε μέρα βρισκόμαστε ένα βήμα όλο και πιο μακριά από αυτό.
Η φάρμα των ζώων, του Τζορτζ Όργουελ, εκδόθηκε το 1945 και αποτελεί μια αλληγορία ή αντανάκλαση, όπως ο ίδιος ο Όργουελ δήλωνε, των γεγονότων που οδήγησαν στην Οκτωβριανή Επανάσταση το 1917.
Τα ζώα μίας φάρμας παίρνουν την απόφαση να επαναστατήσουν απέναντι στα αφεντικά τους, αφού εκείνοι τα εκμεταλλεύονται σε σημείο που πια δεν είναι ανεκτό. Μόλις αποκτήσουν την ανεξαρτησία τους ξεκινούν την προσπάθειά τους να δομήσουν μία νέα κοινωνία, την κοινωνία των ζώων. Ωστόσο, κάποια γουρούνια της φάρμας αρχίζουν να έχουν σχέσεις με τους ανθρώπους. Ο κοινωνικός και πολιτικός χαρακτήρας του έργου είναι έκδηλος και τα μηνύματα που περνάει στους αναγνώστες του είναι εξαιρετικά διδακτικά, καθώς αντικατοπτρίζουν τη διαχρονικότητα των κοινωνικών σχέσεων.
Πόλεμος και Ειρήνη, του Λέων Τόλστοι αποτελεί ακόμη ένα αριστούργημα της κλασικής λογοτεχνίας. Ακόμη Ο Πόλεμος στον οποίο αναφέρεται ο τίτλος του έργου είναι εκείνος μεταξύ της Ρωσίας και της Γαλλίας του Ναπολέοντα που έλαβε χώρα το 1805, μεσολάβησε μια περίοδος ειρήνης, και ξέσπασε εκ νέου το 1812.
Στο έργο αυτό είναι προφανής η σημασία και ο ρόλος της τάξης και της κοινωνικής θέσης στη διαμόρφωση των ανθρώπινων σχέσεων και στην κοσμοαντίληψη των ανθρώπων. Δεν είναι μόνο τα δεινά του πολέμου που φανερώνονται μέσα από το έργο αυτό, αδιαμφισβήτητα με τον πιο γλαφυρό τρόπο, αλλά και τα δεινά που μπορεί να υπάρχουν σε χώρες ακόμη και σε περιόδους ειρήνης.
Ο Τόλστοι μέσα από το έργο του μοιάζει να θέλει να δηλώσει πως κάποιες φορές οι καταστάσεις ξεπερνούν την ανθρώπινη δυναμική και παρουσία και ίσως τα γεγονότα να μην συμβαίνουν έτσι ακριβώς όπως τα αντιλαμβανόμαστε με τις αισθήσεις μας.
Κυρίως όμως, η ερώτηση που αιωρείται πάνω από κάθε σελίδα του βιβλίου, αλλά και πάνω από κάθε στιγμή στον κόσμο που ζούμε, είναι μία: Γιατί πολεμάει τελικά ο άνθρωπος;