Ας θυμηθούμε λίγο την περίοδο που τελειώναμε το πανεπιστήμιο και ήμασταν γεμάτοι όνειρα και φιλοδοξίες για το μέλλον μας, τότε …
Το φαινόμενο της μετανάστευσης
Η ώρα της ξενιτιάς… όλο και περισσότεροι νέοι αποφασίζουν τα τελευταία χρόνια να μεταναστεύσουν λόγω της οικονομικής κρίσης που ταλανίζει τη χώρα μας.
Δύσκολη απόφαση, χιλιάδες προβληματισμοί, ανάμεικτα συναισθήματα. Όλοι όμως με ένα κοινό στοιχείο… την ελπίδα. Την ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον, για μια καινούργια αρχή. Οι περισσότεροι θα σου πουν βέβαια ότι αυτή η αρχή είναι και αρκετά δύσκολη, μιας και είσαι μακριά από την οικογένειά σου, τους φίλους και την πατρίδα σου.
Οι περισσότεροι επίσης έφτασαν στην αποκορύφωση της απόγνωσης στο να μπορέσουν να βρουν εργασιακή στέγη και έτσι αποφάσισαν να εγκαταλείψουν την μητέρα πατρίδα τους. Υπάρχουν βέβαια και εκείνοι που περιμένουν μήπως αλλάξουν τα πράγματα στη ζωή τους και στην οικονομική ζωή της Ελλάδας και ακόμα δεν έχουν πάρει την απόφαση για το επόμενο βήμα.
Επίσης, θα ακούσεις άλλους να σου λένε πως «εγώ θα φύγω, αλλά θα επιστρέψω σε μερικά χρόνια» και άλλους που η επιστροφή δεν είναι μέσα στα προβλεπόμενα σχέδιά τους, πέρα από ολιγοήμερες διακοπές.
Λόγοι μετανάστευσης
Βέβαια ο λόγος της μετανάστευσης δεν είναι μόνο η εύρεση εργασίας εξαιτίας της ανεργίας, αλλά και καλύτερες εργασιακές συνθήκες και προοπτικές, καθώς και εργασιακή σταθερότητα, κάτι που δεν παρέχεται αυτή τη στιγμή στη χώρα μας.
Επιπλέον, αρκετοί νέοι αποφασίζουν να μετακομίσουν σε μια χώρα του εξωτερικού για να βελτιώσουν τα επαγγελματικά τους προσόντα ή για μια καλύτερη ποιότητα ζωής, λόγω του ότι δεν βλέπουν μέλλον στη χώρα τους. Τέλος, χρειάζεται να αναφέρουμε και αυτούς που απλά το κάνουν για αναζήτηση μιας καινούργιας περιπέτειας.
Έρευνες και στατιστικά
Χαρακτηριστική διαφορά ακόμα του κύματος μετανάστευσης, όπως την ανέφερε ο ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Κρήτης Μανώλης Δαμανάκης στο διήμερο συνέδριο των Ελλήνων επιστημόνων Βερολίνου και Βρανδεμβούργου το 2017, από εκείνο της δεκαετίας του ’50, ’60 και του ’70 είναι πως πια φεύγουν για το εξωτερικό ως επί το πλείστον νέοι με πανεπιστημιακά πτυχία και από τα μεσαία κοινωνικά στρώματα, σε αντίθεση με τους ανθρώπους εκείνων των εποχών που ήταν ανειδίκευτοι εργάτες.
Αξιοσημείωτη είναι και η έρευνα του Κέντρου Ανάπτυξης Εκπαιδευτικής Πολιτικής της ΓΣΕΕ, που έγινε πριν λίγους μήνες με το ποσοστό του 30,4% των νέων, οι οποίοι είναι απόφοιτοι τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, να εργάζονται σε θέσεις απασχόλησης κατώτερων προσόντων, μόνο και μόνο για να μην βρεθούν στο φάσμα της ανεργίας.
Χαρακτηριστικό της παραπάνω έρευνας είναι και το λεγόμενο «brain drain», σύμφωνα με το οποίο, όλο και περισσότεροι νέοι επιστήμονες φεύγουν στο εξωτερικό και εγκαταλείπουν την Ελλάδα. Ένας λόγος με βάση αυτή την έρευνα λοιπόν, είναι ότι επιχειρήσεις ζητούν να προσλάβουν προσωπικό με μεταπτυχιακό, γνώση της Αγγλικής γλώσσας και προϋπηρεσία, αλλά τα καθήκοντα τα οποία σκοπεύουν να αναλάβουν οι υποψήφιοι, αφορούν στην πραγματικότητα αποφοίτους λυκείου και ο μισθός που διαθέτουν, αντιστοιχεί σε αποφοίτους Γυμνασίου.
Έρευνα με βάση το brain drain έγινε και το 2015 από την Endeavor Greece, όπου 200.000 Έλληνες, κάτω των 35 ετών, έχουν ξενιτευτεί στο εξωτερικό από την έναρξη της κρίσης. Μάλιστα σύμφωνα με τα στατιστικά το 73% έχει μεταπτυχιακό τίτλο, το 51% διδακτορικό, ενώ το 41% προπτυχιακό από ένα από τα 100 από τα καλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου.
Μια ακόμα έγκυρη έκθεση είναι αυτή της Τράπεζας της Ελλάδας με θέμα «Φυγή ανθρωπίνου κεφαλαίου: σύγχρονη τάση μετανάστευσης των Ελλήνων στα χρόνια της κρίσης». Σύμφωνα λοιπόν με αυτή την έκθεση, από το 2008 έως το 2016 είχαν φύγει στο εξωτερικό 427.000 άνθρωποι ηλικίας 15-64.
Βλέποντας λοιπόν ένα μικρό δείγμα των ερευνών που γίνονται κατά καιρούς, συνειδητοποιεί κανείς ότι χρειάζονται αρκετά αποθέματα υπομονής και επιμονής, θετική σκέψης και αισιοδοξίας για όσους νέους παίρνουν την απόφαση να παραμείνουν στην Ελλάδα και να παλέψουν για ένα καλύτερο μέλλον.
