Βιώματα, αξίες, στερεότυπα, προκαταλήψεις, συγκεκριμένα μοντέλα συμπεριφοράς. Όλα διαμορφώνονται στη συνείδησή μας από τα παιδικά μας χρόνια και υπεύθυνη είναι …
Το δικαίωμα του να μη θέλεις απογόνους και οικογένεια
Ζώντας σε μία κοινωνία που έχει εξιδανικεύσει την οικογένεια και θεωρεί πως ο άνθρωπος ολοκληρώνεται μόνο μέσα από αυτή, πώς να αισθάνονται άραγε οι γυναίκες εκείνες που δεν επιθυμούν να αποκτήσουν παιδί και δε θεωρούν πως η αξία και η ολοκλήρωση απορρέει από τη διαιώνιση του DNA τους;
Ασυναίσθητα, όλοι οι άνθρωποι μεγαλώνουμε ενσωματώνοντας μέσα μας απόψεις και αντιλήψεις της ευρύτερης οικογένειας και κοινωνίας που ζούμε. Μαθαίνουμε ότι πρέπει να σπουδάσουμε, μετά να βρούμε δουλειά και αργότερα να αποκτήσουμε οικογένεια. Όλες αυτές οι πεποιθήσεις ριζώνονται μέσα μας με αποτέλεσμα να θεωρούμε πως θα είμαστε “σωστοί” και “φυσιολογικοί” μόνο να πράξουμε όλα τα παραπάνω. Η ίδια η γυναίκα ήταν εκείνη που προσπαθώντας να επιβιώσει μέσα σε μία πατριαρχική και ανδροκρατική κοινωνία, θεωρούταν ολοκληρωμένη μόνο αν υποτασσόταν σε έναν άνδρα και γεννούσε τα παιδιά του.
Ο αντίλογος για την σύνδεση της μητρότητας με τη γυναικεία φύση
Η γυναίκα πιεζόταν ανέκαθεν μέσα στην κοινωνία για να αποκτήσει απογόνους. Κοινωνικές αντιλήψεις που απέρρεαν από πατριαρχικές νόρμες και θρησκευτικές πεποιθήσεις, αδυνατούσαν να αποδεχτούν ότι μία γυναίκα μπορεί να είναι ολοκληρωμένη και χωρίς παιδιά. Προσπαθώντας μάλιστα να δικαιολογήσουν την άποψή τους αυτή, χρησιμοποιούν ακόμα και σήμερα την ίδια τη φύση, θεωρώντας πως η γυναίκα είναι υποχρεωμένη να τεκνοποιήσει επειδή εμφανίζει έμμηνο ρύση ή ανάπτυξη του στήθους. Η αλήθεια είναι πως η φύση χρησιμοποιείται εντελώς άστοχα, διότι αν πράτταμε σύμφωνα με αυτή, θα καθόμασταν να μας χτυπήσει κεραυνός ή θα πεθαίναμε από ασθένειες.
Στη φύση δεν υπάρχει κινητό, τηλεόραση, μαστογραφία, κωλονοσκόπηση, εμβόλια, ψυγείο, αυτοκίνητο, τουαλέτα, ιατρική, καφετέριες, μπάνιο, δρόμοι και εκατομμύρια άλλα πράγματα. Άρα και ο άνθρωπος που εμβολιάζεται ή κάνει εγχείρηση, παραβαίνει τη φύση αφού σε εκείνη δεν υπάρχει τίποτα από αυτά. Άρα αφού η κοπέλα εμφανίζει περίοδο από τα δεκατρία της χρόνια, να αποκτήσει παιδί από εκείνη την ηλικία επειδή ‘’αυτό προστάζει η φύση’’. Ο άνθρωπος εξελίσσεται, προοδεύει και βελτιώνει τη ζωή του και έχει το δικαίωμα να επιλέξει ελεύθερα για τη δική του εξέλιξη. Επομένως, η γυναίκα έχει δικαίωμα να μην επιθυμεί να κάνει παιδιά.
Ισχύει ότι κάποιος ολοκληρώνεται όταν αποκτά παιδί;
Ο άνθρωπος –για εμένα- πρέπει να είναι ΗΔΗ ώριμος και συνειδητοποιημένος όταν αποκτά παιδί, όχι να περιμένει αυτό για να ωριμάσει. Το γεγονός ότι κάποιος μπορεί να αναπαραχθεί βιολογικά, δε σημαίνει σε καμία περίπτωση πως θα είναι ικανός να επωμιστεί το μέγεθος της ευθύνης που επιφέρει η ανατροφή ενός παιδιού. Πόσα παιδιά με διαλυμένες ψυχές, εντελώς εγκαταλελειμμένα, στερημένα, πληγωμένα, διαλυμένα υπάρχουν που χρησιμοποιούνται διαρκώς ως σάκος του μποξ από τους γονείς; Ναι, υπάρχουν άνθρωποι που είναι ικανοί για αυτό το ρόλο και μπορούν να τον αναλάβουν. Δεν είμαστε όλοι γεννημένοι για να γίνουμε γονείς και αυτό πρέπει πια να γίνει αποδεκτό και σεβαστό από την κοινωνία.
Η μητρότητα μπορεί να οδηγήσει τις γυναίκες στην ευτυχία, όταν είναι αυτό που επιθυμούν οι ίδιες. Όχι όταν επιβάλλεται από την οικογένεια και τα κοινωνικά πρέπει. Είναι και προς το συμφέρον του ίδιου του παιδιού να είναι προϊόν και αποτέλεσμα ώριμης επιλογής, όπως και καρπός αληθινής αγάπης.
