Το διεθνές κίνημα του “Slow Food” ενάντια στο junk food!
Delivery κακής ποιότητας, ένα ξαναζεσταμένο σνακ στο χέρι ή ένα «πλαστικό» γεύμα μέσα σε σακούλα “fast food” συνθέτουν την σύγχρονη εικόνα του “junk food”. Οι γρήγοροι ρυθμοί ζωής ελέγχουν τις διατροφικές επιλογές σας, αλλά το παγκόσμιο κίνημα του “Slow Food” αφυπνίζει τους πολίτες σε πάνω από 150 χώρες! «Όχι» δεν πρόκειται για μια οργάνωση της «ελίτ», αλλά για μια ενέργεια απλών πολιτών που αναζητούν τροφές χωρίς καρκινογόνες ουσίες, ένα πιάτο φαγητό με αγνά προϊόντα. «Φάρμακό σας ας γίνει η τροφή σας και η τροφή σας ας γίνει φάρμακό σας» είχε υποστηρίξει ο Ιπποκράτης τον 4ο αι. π.Χ… αλλά τα σημερινά νοικοκυριά των ΗΠΑ τρέφονται κατά 41% από παρασκευασμένο φαγητό. Ο Mr Paolo Di Croce, Γενικός Γραμματέας του Slow Food International και ο Παναγιώτης Κουκουβίτης, ένας εκ των εκπροσώπων του Slowfood Θεσσαλονίκης και πρόεδρος της ελληνικής λέσχης γαστρονομίας μιλούν στο flowmagazine.gr για την ανάγκη να επιστρέψουμε στις γεύσεις της τοπικής κουζίνας…
«Πολλοί σκέφτονται ότι η υγιεινή διατροφή είναι προνόμιο των πλουσίων. Λάθος! Αρκεί να αποφύγετε τη σύγκριση της τιμής του junk food και να «επενδύσετε» λίγα περισσότερα χρήματα για χάρη της υγείας σας. Στο παρελθόν, οι φτωχοί μπορεί να έτρωγαν λιγότερο, αλλά έτρωγαν καλύτερα!», αναφέρει ο Mr Paolo Di Croce του International Slow Food στο flowmagazine.gr.
Υπέρ των ποιοτικών τροφίμων, υπέρ της απόλαυσης!
Πολλά τοπικά προϊόντα, όπως τα στρείδια της Γαλλίας ή η βανίλια της Μαδαγασκάρης κοντεύουν να γίνουν είδη προς εξαφάνιση, ενώ παράλληλα οι Έλληνες πολίτες δεν βρίσκουν χρόνο για «καλό» φαγητό. Ποιος έχει το κουράγιο να διαλέξει μυρωδάτα λαχανικά, φρέσκο κρέας και σπαρταριστά ψάρια; Ωστόσο, πάνω από 100.000 μέλη παγκοσμίως εντάχθηκαν σε πάνω από 2.000 συμπόσια, με σκοπό να εναντιωθούν στην τυποποίηση της γεύσης των fast food και την καταπάτηση των τοπικών συνταγών. Όπως λέει ο κ. Κουκουβίτης του SlowFood Θεσσαλονίκης στο flowmagazine.gr: «Ζητάμε επιστροφή στη γευστική απόλαυση! Τα αρώματα ενός μαγειρευτού πιάτου έχουν αντικατασταθεί από ένα «πλαστικό» χάμπουργκερ. Χάσαμε την απόλαυση του μεσημεριανού με την παρέα μας και αντί για μελιτζάνες επιλέγουμε τυποποιημένα μπιφτέκια».
Όλα ξεκίνησαν το 1989, όταν ο Κάρλο Πετρίνι αντέδρασε στο άνοιγμα των πρώτων ΜcDonalds στην Piazza di Spagna της Ρώμης και στον καρκίνο, την παχυσαρκία και την κατάθλιψη που επιφέρουν οι λανθασμένες διατροφικές συνήθειες. Η ανταπόκριση του κόσμου ήταν άμεση, «όχι» των οπαδών του gourmet, αλλά αυτών που κοιτούν τα συστατικά των προϊόντων και δίνουν βάση στον τόπο παραγωγής τους! Σύμφωνα με τον Mr Paolo Di Croce, Γενικό Γραμματέα του Slow Food International, η μαζική παραγωγή δεν έχει ούτε ένα συν, αφού δεν μπορεί να εξαλείψει ούτε την πείνα των εθνών. Αντίθετα, αν τα δισεκατομμύρια κουτιά τροφίμων μιας εταιρείας διαθέτουν χαμηλή ποιότητα, το πρόβλημα αμέσως μεταδίδεται σε όλη την αλυσίδα.
«…Ένα χάμπουργκερ, που αγοράζεται σε τιμή ευκαιρίας, πληρώνεται παραπάνω από την πραγματική αξία του, ενώ η κοινωνία «βαλτώνει» εξαιτίας του περιβαλλοντικού κόστους της αγροτοβιομηχανίας. Χάνουμε τον πολιτισμό μας και τους καρπούς της γης, που είναι γνήσιοι και φθηνοί» συνεχίζει ο ίδιος στο flowmagazine.gr.
Το SlowFood… στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη και τη Σαντορίνη!
Το πρώτο Ελληνικό συμπόσιο πραγματοποιήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1997, με αφορμή ένα Ιταλικό δημοσίευμα για το παγκόσμιο SlowFood. Μέλη από όλη τη χώρα συγκεντρώθηκαν, προσπαθώντας να κρατήσουν «ζωντανές» τις παραδοσιακές συνταγές των Ελληνικών περιοχών, τα πλούσια αρώματα της Κρήτης, της Θράκης, της Μακεδονίας και της Πελοποννήσου. Ενημερώνουν τον κόσμο, διοργανώνουν εργαστήρια γεύσης και επισκέπτονται τοπικές ομάδες και εστιατόρια, ώστε να πείσουν τον κόσμο να σκέφτεται το πως και το πότε θα φάει. «Σίγουρα ο χρόνος είναι περιορισμένος, κυρίως στην Αθήνα. Όμως, γιατί κάποιος να μην ενδώσει σε ένα γεύμα σε ένα παραδοσιακό εστιατόριο και να οδηγηθεί σε ένα fast food; Εκεί τουλάχιστον έχει μαγειρευτό φαγητό», αναφέρει ο κ.Κουκουβίτης στο flowmagazine.gr.
Πριν μερικά χρόνια, τα συμπόσια της Θεσσαλονίκης προσέλκυαν πάνω από 600 άτομα, αλλά η κρίση της Ελλάδας μείωσε τον αριθμό στα 25-40 άτομα το συμπόσιο. Σε αντίθεση με την περίοδο 2000-2008, στην οποία οι Έλληνες είχαν «αγκαλιάσει» την πρωτοβουλία σε όλη τη χώρα, σήμερα διατηρούνται δυο συμπόσια στην Αθήνα, τη συμπρωτεύουσα και ένα στη Σαντορίνη και τη Θράκη! «Στην Ελλάδα υπάρχει πρόβλημα επιβίωσης, αλλά δεν πρέπει να βλέπουμε την ένδεια ως μια συνήθεια για να τρώμε λάθος! Το SlowFood δεν αφορά πλουσίους, αλλά ούτε και αυτούς που προτιμούν συνεχώς το έτοιμο κρέας επειδή είναι πιο φτηνό από ένα σακουλάκι ρεβίθια!», συνεχίζει στο περιοδικό μας.
“Terra Madre”: Ένα δίκτυο κατά της «βιομηχανικής» γεωργίας
Ως μια πρωτοβουλία του SlowFood, το Terra Madre ήρθε από το 2004 για να συγκεντρώσει κάθε φορέα της αλυσίδας τροφίμων… με σκοπό να προωθηθεί η ιδανική γεωργία, η αλιεία και γενικά μια βιώσιμη παραγωγή τροφίμων. Πρόκειται για ένα δίκτυο γεμάτο με αγρότες, κτηνοτρόφους, ψαράδες, σεφ, ακαδημαϊκούς, καταναλωτές και ομάδες νέων από 150 χώρες του κόσμου, οι οποίοι μοιράζονται γνώσεις και εμπειρίες πάνω στο χώρο!
Το παγκόσμιο δίκτυο έχει ξεπεράσει τις 2.000 κοινότητες τροφίμων από το συνέδριο του Τορίνο το 2004. Από τότε, γίνονται τακτικά διάφορες περιφερειακές συνεδριάσεις σε όλο τον κόσμο, από την Ιαπωνία και την Αρμενία, μέχρι την Τανζανία και τη Βραζιλία. Όπως υποστηρίζει ο Mr Paolo Di Croce στο flowmagazine.gr: «Η μητέρα γη αποκτά “φωνή” μέσα από όσους αρνούνται να παραδοθούν στη βιομηχανική γεωργία και την τυποποίηση των διατροφικών συνηθειών. Η παραγωγή τροφίμων πρέπει να καταλήξει σε αρμονική σχέση με το περιβάλλον και την παράδοση».
