Θεράπευσε τα τραύματά σου… Και βρες ποιός είσαι
Διαβάζοντας το βιβλίο της Lise Bourbeau “Θεραπεύσε τα τραύματά σου… Και βρες ποιός είσαι”, αρχικά ήρθα αντιμέτωπη με μία διαφορετική ερμηνεία για τη ζωή, η οποία με έκανε λίγο σκεπτική για το τί θα διαβάσω στη συνέχεια.
Οι άνθρωποι είμαστε ψυχές, που έχουν πληγωθεί σε προηγούμενες ζωές και επανασαρκώνονται με σκοπό να γιατρέψουν την πληγή ή τις πληγές τους. Οι πληγές συνοψίζονται σε 5, απόρριψη, εγκατάλειψη, ταπείνωση, προδοσία και αδικία. Για την θεραπεία των πληγών αυτών χρειάζεται αρχικά η αναγνώρισή τους και στη συνέχεια η πλήρης απόδοχή τους. Στόχος είναι να αποδεχτούμε και να αγαπήσουμε τον εαυτό μας.
Τι αποκόμισα από το βιβλίο
Προσωπικά κατάλαβα οτι έχω δύο τραύματα, της απόρριψης και της αδικίας. Παρ’όλο που αναφέρει ότι και τα δύο ενεργοποιούνται από το γονέα του ίδιου φύλου, αισθάνομαι ότι στην περίπτωση μου ενεργοποιήθηκαν από τον πατέρα μου. Σε αυτή την περίπτωση τα άτομα τείνουν να κατηγορούν περισσότερο τον εαυτό τους για ό,τι τους συμβαίνει.
Διαβάζοντας τα χαρακτηριστικά που φέρουν τα άτομα με αυτά τα τραύματα, εξεπλάγην με το πόσα κοινά είχα. Το να διαβάζω γραπτά, συμπεριφορές που έχω κι εγώ, με βοήθησε αρχικά στο να τις συνηδειτοποιήσω και κατόπιν στο να αποφασίσω ποιές θέλω να αλλάξω. Δε γνωρίζω κατά πόσο ισχύει η θεωρητική βάση των όσων πραγματεύεται η συγγραφέας, σίγουρα όμως αναγνώρισα ότι έχω αισθανθεί και αισθάνομαι συχνά απόρριψη αλλά και αδικία. Σημαντική ήταν η πληροφορία ότι το ίδιο γεγονός ο κάθε άνθρωπος το αισθάνεται και το βιώνει ανάλογα με τις δικές του εμπειρίες και, γιατί όχι, τραύματα. Επίσης το πώς αισθάνομαι προσελκύει και τις αντίστοιχες καταστάσεις.
Τι θα κάνω διαφορετικά στο μέλλον
Μετά από αυτό το βιβλίο, στόχος για μένα είναι να δείχνω κατανόηση και συμπόνοια στους ανθρώπους, ακόμα και όταν οι συμπεριφορές τους με ενοχλούν, γιατί και εκείνοι πιθανότητα να έχουν κάποιο ή κάποια αρνητικά βιώματα που τους κάνουν να αντιδρούν ανάλογα.
Μαθαίνω να αποδέχομαι τον εαυτό μου, πρώτα εγώ, να αναγνωρίζω τις ικανότητές μου και να αισθάνομαι οτι έχω αξία από μόνη μου, χωρίς να χρειάζομαι την αποδοχή των άλλων. Επίσης, μαθαίνω μέσω των λαθών μου, δεν τα παρατάω, δεν εγκαταλείπω το στόχο μου, ούτε το πρόγραμμά μου, επειδή μπορεί να έχασα μία-δύο μέρες ή κάτι άλλαξε σε αυτό. Αντίθετα, προσαρμόζομαι και χαράζω νέα πορεία.
Να μην είναι πολύ απαιτητική από τον εαυτό μου, να σέβομαι τα όριά μου και να μου παρέχω το δικαίωμα της διασκέδασης, της ξεκούρασης και της χαλάρωσης.
Τέλος, θέλω να έχω δύναμη θέλησης, να γνωρίζω τι θέλω και να είμαι αποφασισμένη να το πετύχω. Για να γίνει αυτό, χρειάζεται να δίνω χρόνο στον εαυτό μου να ελέγχει αν οι επιθυμίες μου εναρμονίζονται με τις ανάγκες μου. (Πώς αισθάνομαι με αυτή την επιθυμία και με τα μέσα που έχω επιλέξει προκειμένου να την ικανοποιήσω;)
