“Τα χιόνια του Κιλιμάντζαρο”
Υπάρχουν στιγμές που η πραγματικότητα μπορεί να είναι ανυπόφορα δύσκολη, αλλά στη περίπτωση της ταινίας του Ρομπέρ Γκεντιγιάν – όπου πραγματεύεται την ίδια τη ζωή εν τέλει- δε συμβαίνει κάτι αντίστοιχο. Ναι, όλοι έχουμε σκαμπανεβάσματα και δυσκολίες, αλλά τι μπορούμε να κάνουμε παρά να τις αντιμετωπίσουμε; Τα χιόνια του Κιλιμάντζαρο, μια «μικρή» Γαλλική ταινία δείχνει τους «Μεγάλους» ανθρώπους που πια ίσως δεν υπάρχουν…
Βρισκόμαστε στη Μασσαλία παρακολουθώντας τη ζωή μιας μεσοαστικής οικογένειας. Ο Μισέλ (jean-Pierre Darroussin), ο γηραιότερος της φαμίλιας βγαίνει σε πρόωρη σύνταξη έπειτα από κλήρωση, μαζί του και άλλοι 19 συνάδελφοι. Τώρα πια έχει χρόνο για τα εγγόνια, τα παιδιά του, τη γυναίκα του. Ζει ήρεμος ακολουθώντας όλα τα αστικά πρότυπα: Κάθε Κυριακή ψήνει λουκάνικα γι’ αυτόν και την οικογένειά του, παρακολουθεί ήρεμα την αγαπημένη του ομάδα στην TV, έχει αυτοκίνητο, τραπεζικές καταθέσεις, μόνο η ξανθιά ερωμένη του λείπει.. Απ’ την άλλη οι συνάδελφοί του θέλοντας να τον ευχαριστήσουν για την πολυετή προσφορά του στο εργατικό σωματείο του κάνουν δώρο ένα ταξίδι στο Κιλιμάντζαρο. Όλα μοιάζουν υπέροχα…
Μια ένοπλη επίθεση μες στο σπίτι τους, ωστόσο, έρχεται να ταράξει τα ήρεμα νερά. Τραπεζικές καταθέσεις, μετρητά, και τέλος τα εισιτήρια για το Κιλιμάντζαρο κάνουν φτερά. Ο ένοχος; Ένας πρώην συνάδελφος του Μισέλ. Ο Μισέλ ένιωσε ένα ηθικό κουρέλι, προδόθηκε απ’ το παρελθόν του, σαν να πήγαν όλα αυτά που έζησε με τους συναδέλφους τόσα χρόνια στον βρόντο. Ο συνάδελφος που τους έκλεψε ζούσε με τα μικρά του αδέλφια και τώρα που ο αδερφός τους είναι φυλακή ζουν μόνα και απροστάτευτα, γεγονός που θα ταρακουνήσει τον Μισέλ και τη γυναίκα του τη Μαρί- Κλερ. Θα τους κυριεύσουν οι ενοχές και θα αναρωτηθούν κατά πόσο «ευτυχισμένη» ζωή είναι αυτή που ζουν αν ο διπλανός τους δεν έχει φαγητό, αλλά κυρίως αγάπη για να τραφεί. Τι κι αν αγαπούν τα παιδιά και τα εγγόνια τους; Δεν τους αρκεί, ζητούν την εξιλέωση, νιώθουν υπεύθυνοι για τη δυστυχία αυτών των παιδιών. Επαναπροσδιορίζουν τις αρχές και τις αξίες τους, υιοθετώντας τα παιδιά αυτά γίνονται ξανά γονείς, γονείς για όλα τα παιδιά του κόσμου..
Ο Γαλλοαρμένιος Ρομπέρ Γκεγιάν αναπαριστά με τον πιο απλό, αληθινό τρόπο την αναζήτηση της ευτυχίας και την αποκαθήλωση των στερεοτύπων και των «ονείρων» της αστικής κοινωνίας. Το Κιλιμάντζαρο είναι εδώ, είναι μέσα μας και οφείλουμε να το ανακαλύψουμε… Αναφέρουμε πως η ταινία είναι εμπνευσμένη από ένα ποίημα του Ουγκώ κάπου 150 χρόνια πριν! Όταν κάτι πηγάζει από την ίδια τη ζωή μένει για πάντοτε επίκαιρο… C’ est la vie…
