Τα καθημερινά αυγά της κότας
Η έλλειψη αξιολόγησης των υπαλλήλων στο δημόσιο, τουλάχιστον μέχρι τώρα, επέτρεπε σε όσους κατάφερναν να “τρουπώσουν” εκεί να αδρανούν στην συνέχεια, αφού, ανεξάρτητα από την απόδοσή τους, η προαγωγή τους ήταν εξασφαλισμένη με τις τριετίες. Ούτε προβλέπονται διοικητικές κυρώσεις σε όσους έχουν ακόμη και προκλητικά χαμηλή απόδοση. Έτσι, η ομαλή λειτουργία του δημοσίου επαφίεται στο φιλότιμο των ευσυνείδητων υπαλλήλων που “τραβάνε το καρότσι μπροστά” και για λογαριασμό των υπόλοιπων.
Στον ιδιωτικό τομέα όμως συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Ο εργαζόμενος πρέπει καθημερινά να προσφέρει έργο, ανταποκρινόμενος στα καθήκοντα που του έχουν αναθέσει. Βεβαίως, κανένας δεν στέκεται πάνω από το κεφάλι του για να μετρά καθημερινά την απόδοσή του απειλώντας τον με απόλυση στην παραμικρή μείωσή της. Όμως δεν μπορεί να αδιαφορεί, να αδρανεί ή να τεμπελιάζει συστηματικά. Ούτε οι ενδεχόμενες υψηλές αποδόσεις στο παρελθόν δικαιολογούν επανάπαυση πάνω στις δάφνες. Σε αυτές τις περιπτώσεις ο κίνδυνος της στασιμότητας, της υποβάθμισης ή ακόμη της απόλυσης είναι ορατός. Κάποιος το είχε πει πολύ γλαφυρά: “Η κότα πρέπει κάθε μέρα πρέπει να γεννά αβγά. Αλλιώς την σφάζουν”.
Μία φράση που κυκλοφορεί χάριν αστεϊσμού ανάμεσα σε στελέχη επιχειρήσεων, ειδικά στο τηλέφωνο, είναι “Τι έκανες για την εταιρεία σου σήμερα;” (What did you do for your company today?). Αυτή είναι η ερώτηση που πρέπει να υποβάλλει στον εαυτό του συχνά κάθε εργαζόμενος και να δίνει ικανοποιητική απάντηση.
Οι εργαζόμενοι, υπάλληλοι και επιχειρηματίες, κάθονται πάνω σε ένα κλαδί, που συμβολίζει την επιχείρησή τους. Όσο πιο χοντρό και δυνατό είναι το κλαδί τόσο μεγαλύτερη ασφάλεια παρέχει, ενώ όσο αδυνατίζει αυξάνει τον κίνδυνο να σπάσει και να βρεθούν άπαντες στο χώμα. Έχουν λοιπόν κοινό συμφέρον όλοι οι εργαζόμενοι να φροντίζουν για την ευρωστία του κλαδιού-επιχείρησης με την καθημερινή συνεισφορά τους υπό την μορφή φιλότιμης εργασίας.
Εγρήγορση, λοιπόν! Σώζει ζωές!
