Συνέντευξη με τον Γιώργο Χατζηπαύλου
Οι περισσότεροι τον γνώρισαν μέσω της τηλεόρασης. Ο Γιώργος Χατζηπαύλου είναι ένας stand up comedian που προκαλεί άφθονο γέλιο με την εκφραστικότητά του και τους μονολόγους του τόσο στις εμφανίσεις του στο θέατρο όσο και στα μοναδικά του βίντεο στο comedylab.gr.
Με αφορμή την παράστασή του «(ακόμα πιο) Δύσκολα τα Πράγματα» στο θέατρο Εν Αθήναις το φετινό χειμώνα, μιλάει στο flowmagazine.gr για τον ίδιο,την τέχνη του stand up comedy και τις δυσκολίες που έχει.
– Τι περιμένει τον κόσμο που θα έρθει να σας δει στο θέατρο Εν Αθήναις;
– Το Εν Αθήναις είναι ένας καινούργιος χώρος που ουσιαστικά λειτούργει φέτος για πρώτη χρονιά. Στήσαμε αυτή την παράσταση φέτος σε έναν καινούργιο χώρο για δυο λόγους. Πρώτον θέλαμε να είναι πιο κεντρικά να είναι κοντά στο μετρό, αλλά και να έχουμε τη δυνατότητα να ρίξουμε την τιμή των εισιτηρίων. Η παράσταση είναι ολοκαίνουργια. Ο κορμός είναι η δικιά μου κωμωδία συν ένας guest σε κάθε παράσταση, από το χώρο της μουσικής ή της κωμωδίας. Μέχρι στιγμής ξεκινήσαμε με τους Όναρ, τους La Moyo Band ενώ σήμερα και χθες (σημ. 26-27 Οκτωβρίου) θα παίξουν οι Kollektiva.
Αυτό το πάντρεμα με το θέατρο και τη μουσική μου αρέσει πολύ. Είναι μπάντες που μπορούν να παρουσιάσουν ακουστικά κάποια τραγούδια τους, σε χώρους όπως είναι το Εν Αθήναις και έχει άλλη μορφή. Δηλαδή έχει μια ζεστασιά επειδή η σκηνή είναι κοντά με τον κόσμο, έχει έντονη ατμόσφαιρα. Από εκεί και πέρα η παράσταση σαν θεματολογία μιλάει για τα ζευγάρια και τις σχέσεις. Πιστεύω ότι είτε υπάρχει κρίση είτε όχι αυτά τα θέματα είναι σταθερά…Best seller!
– Πώς αποφασίσατε να ασχοληθείτε με το standup comedy;
– Το ξεκίνησα σαν χόμπι πριν από 12 χρόνια. Σιγά σιγά επειδή μου άρεσε, άρχισα να δουλεύω περισσότερο. Στη συνέχεια ήλθαν και οι προτάσεις. Τη 2η χρονιά που έκανα stand up μας έγινε πρόταση ως ομάδα να πάμε στο House of Art να παίξουμε, αλλά πλέον υπήρχε μια δική μας παράσταση. Μετά μας πρότειναν τα σκερτσάκια και τα σφηνάκια, που θεώρησα καλή ιδέα.
Κάποια στιγμή στα 30 μου παράτησα τη δουλειά μου (δούλευα σε διαφημιστικές) και άρχισα να ασχολούμαι μόνο με αυτό. Το επόμενο κομμάτι που ήρθε και κόλλησε είναι ότι ξεκίνησα να παίζω σε θέατρα και μουσικές σκηνές και όχι σε μπαρ. Εκεί ανεβαίνουν ένα level οι συνθήκες και οι δυνατότητες για σένα και το κοινό. Αυτό που κάνω μπορείς να το πεις και θέατρο και για αυτούς που δεν αγαπούν πολύ το θέατρο έχει πιο εύκολη πρόσβαση και είναι μια πιο funny κατάσταση.
– Ποια διαδικασία του stand up σας συναρπάζει περισσότερο;
– Το γράψιμο που είναι και το άπαν. Η μισή δουλειά γίνεται στο σπίτι. Μετά είναι η σκηνή όπου βλέπεις αν το κείμενο είναι τελικά αποτελεσματικό, όπως το είχες σχεδιάσει. Στη σκηνή βεβαία φεύγει όλο το άγχος όταν παίρνω το πρώτο γέλιο και μπαίνεις σε μια άλλη διαδικασία. Από όλα όμως πιο πολύ διασκεδάζω τη διαδικασία του γραψίματος.
– Ποιες οι αντιδράσεις του κόσμου όταν «παίζετε» μαζί του;
– Η παράσταση και γενικά όπως δουλεύω δεν έχει καμία επιπλοκή με τον κόσμο. Μου φαίνεται ηλίθιο γιατί όταν χρησιμοποιείς τον άλλο δεν έρχεται να σε δει. Είναι σαν να πας σε μια συναυλία και να σε σηκώνουν με το ζόρι στη σκηνή να τραγουδήσεις. Επειδή δεν παίζω με τον κόσμο συνήθως ρωτάω και απαντούν δια βοής. Ερωτήσεις που γίνονται με τη λογική της ομαδικής απάντησης (π.χ. πόσοι είστε παντρεμένοι).
– Έχετε περισσότερες θεματικές για να μιλήσετε λόγω εποχής και συνθηκών;
– Όχι ιδιαίτερα. Επειδή αυτό ανήκει στο κομμάτι της επικαιρότητας σαφώς δεν μπορείς να το παρακάμψεις αλλά είναι πολύ μικρό κομμάτι. Από τη μια δεν θέλω να βαρύνω τον κόσμο γιατί κακά τα ψέματα το να βγει ο άλλος να ξεσκάσει και να του θυμίσεις τι ζούμε δεν είναι ότι καλύτερο. Επίσης ποτέ δεν συμπάθησα την πολιτική σάτιρα. Δεν με κινεί ιδιαίτερα. Αντίθετα μου αρέσει αυτό που λένε οι αμερικάνοι «observational comedy», θέματα σχέσεων ζευγαριών πιο καθημερινά.
– Ποια η μεγαλύτερη δυσκολία για έναν stand up comedian;
– Να συγκεντρώσει το υλικό του. Να βρει τις ιδέες του και σε δεύτερη φάση να τις επεξεργαστεί. Μπορεί να έχεις κάτι αλλά να θέλει πολύ δουλειά για να βρεις το αστείο. Για να συλλέξεις το υλικό σου πρέπει να έχεις τις κεραίες σου συνέχεια ανοιχτές αν και με τα χρόνια το συνηθίζεις. Αν μιλάμε βέβαια για πάνω στη σκηνή, πρέπει να είσαι απόλυτα συγκεντρωμένος για να μπορείς να αυτοσχεδιάσεις.
– Θα δοκιμάζατε άλλο στυλ στο θέατρο;
Μου το έχουν προτείνει δυο τρεις φορές… δεν ξέρω. Το ένα ήταν μια κωμωδία που την ήξερα και αν μπορούσα λόγω χρόνου θα το έκανα. Για τις άλλες δύο σκέφτηκα ότι αν δοκίμαζα κάτι διαφορετικό για μένα θα ήθελα να κάνω αποκλειστικά αυτό για να το κάνω καλά. Γενικά αυτά είναι πράγματα που τα σκέφτεσαι σοβαρά όταν στα προτείνουν.
– Ποια η διαφορά ενός stand up comedian από έναν ηθοποιό ρεπερτορίου;
– Δεν είναι τόσο η διαφορά ανάμεσα στους δύο όσο η διαφορά ανάμεσα στο είδος. Στο stand up δεν υπάρχει ο 4ος τοίχος. Δεν έχεις ασφάλεια. Απευθύνεσαι στον κόσμο όντας ο εαυτός σου. Το stand up δεν είναι ένα κλασσικό κείμενο που το ξέρει όλος ο κόσμος. Αντίθετα είναι ζωντανό και εξελίσσεται όπως η γλώσσα. Για παράδειγμα όταν ένα κείμενο το λες για 3 χρόνια έχει τεράστια διαφορά από την 1η στην 3η χρονιά. Στο θέατρο είτε κάνεις κωμωδία είτε δράμα, δεν παίζεις με το αυτί.. στο stand up το γέλιο πρέπει να είναι συνεχόμενο.
– Για να είναι επιτυχημένος ένας στο stand up πρέπει να γράφει μόνος του τα κείμενα του;
– Στην Ελλάδα γενικά αυτό συμβαίνει. Στο εξωτερικό υπάρχουν ξεχωριστά κειμενογράφοι. Πιστεύω όμως ότι όταν διαλέγεις εσύ το «ρούχο» που θα βάλεις το ταιριάζεις πάνω σου… όσο καλός και να είναι ο «ράφτης» κινδυνεύεις να βάλει δική του πινελιά που δεν ταιριάζει σε εσένα.
Είναι σημαντικό γιατί δεν μπορείς να εγγυηθείς ότι το κείμενο σου θα είναι καλό αν δεν το έχεις πει ο ίδιος στη σκηνή. Το stand up δεν είναι μια επιλογή έργου. Όλοι οι μεγάλοι ηθοποιοί, όπως Ρόμπιν Γούλιαμς, Γούντι Άλεν και άλλοι, δεν σταμάτησαν ποτέ να κάνουν στάνταρ. Είναι μια άλλη γλώσσα στην οποία η υποκριτική δεν είναι απαραίτητη αν και σαφώς χρήσιμη.
– Τι σας λέει συνήθως ο κόσμος μετά τις παραστάσεις;
– Είναι γενικά ευχαριστημένοι. Μου έχει μείνει ένας τύπος που μου είπε: «Ήμουν χάλια γιατί χώρισα, με έφεραν με το ζόρι και μου έφτιαξες το κέφι». Δύο κυρίες που πέρσι μου είπαν μετά την παράσταση, που είχα κάποια πολιτικά σχόλια: «Εμείς δεν θέλουμε να γελάμε με τους πολιτικούς, θέλουμε να τους δείρουμε να ξέρετε!». Το ιδανικό είναι ο κόσμος να έρχεται ξανά και ξανά ή να φέρνουν άλλες παρέες.
– Σας εκφράζει αυτό που κάνετε στο ραδιόφωνο;
– Πάρα πολύ. Το ραδιόφωνο είναι το αγαπημένο μου μέσο. Είναι πολλά πράγματα όπως η ψυχραιμία, ότι δεν παίζεις κάποιο ρόλο, ότι έχει άλλο χρόνο, η μουσική υπόκρουση, η επικοινωνία με τους ακροατές έστω και μέσω μηνυμάτων. Είναι πολλά πράγματα.
– Ραδιόφωνο ή ηθοποιία; Τηλεόραση ή σκηνή;
– Παραστάσεις live. Είναι πιο οργανωμένη η τέχνη. Το κείμενο, η υποκριτική, η σκηνοθεσία, η μουσική επιμέλεια όλα μαζί.
– Το Comedylab.gr έχει όλο και περισσότερο κοινό πιστεύετε πως στο διαδίκτυο βρίσκεται το μέλλον της δουλειάς;
110%! Πρόκειται για το μέλλον. Με μηδενική δουλειά και έξοδα, καθαρά με το μεράκι σου μπορείς να δημιουργήσεις κάτι επαγγελματικό με βάσεις. Πολλοί δεν το έχουν αντιληφθεί και για παράδειγμα κάποιες υποψήφιες συνεργασίες προσπαθούσαν να μεταφέρουν την ιντερνετική στην τηλεοπτική λογική που κάτι τέτοιο δεν υφίσταται. Επίσης όλο και περισσότεροι βλέπουν τηλεόραση στο ντερνετ. Εγώ έχω να την ανοίξω από την τελετή λήξης Ολυμπιακών Αγώνων!
Το ιντερνετ σου δίνει τη δυνατότητα να χτίσεις προσωπικότητα. Μπορεί να μην είναι όλα στο ίδιο επίπεδο. Δίνεις δυνατότητα σε νέους να μάθουν τη δουλειά οι οποίοι έχουν ταλέντο στο γράψιμο, που στην τηλεόραση ή το ραδιόφωνο δεν θα είχαν χρόνο να τα αναπτύξουν καθώς εκεί θες έτοιμες λύσεις. Εμείς έχουμε και τα έτοιμα πράγματα και έχουμε κάνει και το «σκάουτινγκ». Δηλαδή εξελίσσεις και καλλιεργείς μια νέα γενιά ρίχνοντας τους κατευθείαν στην πηγή.
– Πείτε μια ατάκα στο κοινό μας που θα τη λέγατε σε φίλους για να τους κάνετε να χαμογελάσουν
– Το καθετί είναι όσο σοβαρό, όση η αξία που του δίνεις. Νομίζω ότι το χει πει και κάποιος φιλόσοφος αυτό… εάν κάτι αποφασίσεις ότι δεν είναι τόσο σοβαρό αλλά έχει και μια αστεία πλευρά αυτόματα υποβιβάζεται λίγο σε αγωνία και άγχος που σου δίνει.
ΘΕΑΤΡΟ «Eν Αθήναις»
Ιάκχου 19 –Γκάζι, Τηλ. 2103425170
Παραστάσεις: κάθε Παρασκευή & Σάββατο 21:15
Τιμή εισιτηρίου: € 10,00 κανονικό, € 08,00 φοιτητικό, ανέργων κλπ