Σχετίζεται η μόρφωση με την υγεία μας;
Στις μέρες μας, η εκπαίδευση θεωρείται από πολλούς ως ένα σύνηθες κοινωνικό αγαθό που όλοι οι άνθρωποι έχουν την ευκαιρία να απολαμβάνουν. Όμως στην πραγματικότητα, η αλήθεια απέχει κατά πολύ από την πεποίθηση αυτή. Παρόλο που το μορφωτικό επίπεδο του πληθυσμού σημειώνει εν γένει μία άνοδο τα τελευταία χρόνια, δεν είναι λίγοι οι άνθρωποι εκείνοι που στερούνται το βασικό αυτό δικαίωμα. Όλοι γνωρίζουμε τις επιπτώσεις που έχει η απουσία εκπαίδευσης στην κοινωνική ζωή του ατόμου, υπάρχει όμως συσχέτιση της μόρφωσης με την υγεία; H απάντηση είναι «ναι» και μπορεί να αναλυθεί σε πολλούς επιμέρους παράγοντες που την αποτελούν.
Η εκπαίδευση είναι ένας κοινωνικός θεσμός- θεμελιώδες δικαίωμα του κάθε ατόμου που συνεισφέρει στην ολοκλήρωση της προσωπικότητας και τη σωστή λειτουργία ενός υγιούς συνόλου. Επιπλέον, καλλιεργεί την προσωπική υπευθυνότητα και χτίζει τον χαρακτήρα μας από νεαρή ηλικία, δίνοντάς μας τα εφόδια προκειμένου να εξασφαλίσουμε μία ποιοτική ζωή ως ενήλικες.
Η διαδικασία της μόρφωσης ξεκινά από την παιδική ηλικία, μέσα στο σχολείο. Εκεί, το παιδί μαθαίνει, πέρα από τις βασικές γνώσεις, να συνυπάρχει ως μέρος ενός συνόλου και να αλληλεπιδρά με άλλα άτομα. Ο δάσκαλος γίνεται πρότυπο και ο μικρός μαθητής ξεκινά υποσυνείδητα να υιοθετεί ή να απορρίπτει συμπεριφορές που σχετίζονται με την υγεία (σωστή διατροφή, κάπνισμα, άσκηση κλπ). Σε αυτό το σημείο, οι γονείς παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο, μιας και το παιδί από νηπιακή ακόμα ηλικία, «μαθαίνει» να ζει στην καθημερινότητα της οικογένειας. Έτσι, το μορφωτικό επίπεδο των γονιών επιδρά στη γενική διαμόρφωση της προσωπικότητας του παιδιού αλλά και στην αντίληψή τους για τα θέματα υγείας.
Επιπλέον, η μόρφωση είναι το πιο ισχυρό εφόδιο για την απόκτηση μίας καλής θέσης εργασίας και κατά συνέπεια τη βελτίωση της κοινωνοικονομικής κατάστασης του ατόμου, που φυσικό είναι να επηρεάζει τόσο τη σωματική όσο και την ψυχική του υγεία. Πέρα όμως από αυτό, η εκπαίδευση επιδρά στην υγεία και με πιο άμεσο τρόπο.
Ας αρχίσουμε με τη συσχέτιση της μόρφωσης με τους παράγοντες που αυξάνουν τη νοσηρότητα αλλά και τη θνησιμότητα του πληθυσμού. Έρευνες της δεκαετίας του ’90 στις Η.Π.Α., έχουν δείξει πως ο χρόνος εκπαίδευσης σχετίζεται με την υιοθέτηση συμπεριφορών που οδηγούν σε καρδιαγγειακές παθήσεις (παχυσαρκία, κάπνισμα, αλκοόλ, έλλειψη άσκησης). Αυτό συμβαίνει επειδή η εκπαίδευση παρέχει γνώσεις πάνω σε αυτά τα καθημερινά θέματα υγείας αλλά και καλλιεργεί το άτομο ώστε να υιοθετήσει έναν καλό τρόπο ζωής.
Επιπλέον, η μόρφωση παρέχει στο άτομο γνώσεις και δεξιότητες διαχείρισης θεμάτων όπως η υγιεινή διατροφή, η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση, η ορθή χρήση των αντιβιοτικών και άλλων ιατρικών υπηρεσιών. Όλα αυτά τα σημαντικά εφόδια, συνήθως παρέχονται μέσα στην οικογένεια, όταν οι γονείς έχουν τις ανάλογες γνώσεις, και στη συνέχεια στο σχολείο ξεκινώντας από την πρωτοβάθμια εκπαίδευση.
Συμπερασματικά λοιπόν αντιλαμβανόμαστε πόσο ευεργετική είναι η εκπαίδευση στη ζωή ενός ατόμου. Όχι μόνο του εξασφαλίζει μία ολοκληρωμένη προσωπικότητα και μία καλή επαγγελματική θέση αλλά επιπλέον φροντίζει για το πιο πολύτιμο αγαθό, την υγεία και τελικά την ίδια του τη ζωή. Για το λόγο αυτό, είναι πολύ σπουδαίο να επενδύουμε στη γνώση με όποιον τρόπο μπορεί ο καθένας. Ίσως, τελικά μόνο έτσι να συναντήσουμε κάποτε γαλήνη και ισορροπία, σε μία κοινωνία γεμάτη υγιείς και «παιδευμένους» ανθρώπους που θα μεγαλώνουν υγιή και χαρούμενα παιδιά
