«Όταν οι λέξεις έρχονται σε επαφή με αυτό που λέμε μουσική, πριν απ’ όλα λιποθυμούν, ξαπλώνουν, παραδίδονται, και χάνουν κάθε …
Συνθέτες της κλασσικής μουσικής που έμειναν στην ιστορία
Η μουσική είναι τρόπος έκφρασης. Ανέκαθεν ο άνθρωπος ένιωθε την ανάγκη να δημιουργεί ήχους και να τους συνδυάζει δημιουργώντας νότες και με αυτόν τον τρόπο να διασκεδάζει με τα ευχάριστα ακούσματα. Η αξία της μουσικής στη ζωή μας είναι τεράστια. Μας αναζωογονεί, μας φτιάχνει το κέφι, μας ταξιδεύει σε άλλα μέρη και εξάπτει την φαντασία μας. Πολλές φορές συνδέουμε ασυνείδητα κομμάτια με προσωπικές στιγμές και έτσι κάθε φορά που τα ακούμε τις θυμόμαστε συνειρμικά και δεχόμαστε ένα κύμα γαλήνης και χαράς.
Για αυτό και ο άνθρωπος συνεχίζει να συνθέτει μουσικές μελωδίες που έχουν αντίκρισμα σε ψυχή και νου. Η κλασσική μουσική διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο σε αυτό, όπως και στην εξέλιξη του ίδιου του ανθρώπου. Συνθέτες από διαφορετικές εποχές μεγαλούργησαν δημιουργώντας κομμάτια που τα ακούμε ακόμα και σήμερα με θαυμασμό και ταυτόχρονα αποτελούν πυλώνες της σύγχρονης μουσικής.
Ποιοί είναι, λοιπόν, οι πιο γνωστοί συνθέτες κλασσικής μουσικής που έμειναν στην ιστορία για το έργο τους;
Ας ξεκινήσουμε την πορεία μας από το 1678, το έτος γέννησης του Αντόνιο Λούτσιο Βιβάλντι. Βιρτουόζος του βιολιού, Ιταλός συνθέτης, ιερέας της εποχής του, κοκκινομάλλης και ένας από τους σπουδαιότερους μουσουργούς. Πέθανε το 1741, όχι όμως προτού μας αφήσει πλούσια κληρονομία. Έχει εμπνεύσει γενιές ανθρώπων μεταξύ αυτών και τον Μπαχ. Το διασημότερο έργο του είναι οι «Τέσσερις Εποχές».
Ο επόμενος στην λίστα μας είναι ο Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ. Ο τελευταίος γεννήθηκε το έτος 1685 στο Άιζεναχ της Γερμανίας και πέθανε από φυσικά αίτια το 1750. Μαέστρος, μουσικοπαιδαγωγός, βιολιστής, βιολονίστας και συνθέτης. Ο Μπαχ δεν εισάγει νέες μουσικές φόρμες, αλλά εμπλουτίζει την μουσική συλλογή της Γερμανίας με την τεχνική αρτιότητά του. Περισσότερα από 1000 κομμάτια του έχουν σωθεί και μπορούμε να τα απολαύσουμε σήμερα.
Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ (1756-1791)είναι Γερμανικής καταγωγής, σημαντικός συνθέτης και μουσικός, πιανίστας και βιολιστής. Έχει υπάρξει δάσκαλος μουσικής, ενώ ο ίδιος γνώριζε την τέχνη κάποιων εκκλησιαστικών οργάνων. Έχει συνθέσει πάνω από 600 έργα, μεταξύ αυτών συμφωνική, εκκλησιαστική μουσική, σονάτες, άριες, φαντασίες και παραλλαγές. Ο Μότσαρτ εκπροσωπεί, μαζί με κάποια άλλα άτομα, τον βιεννέζικο κλασικισμό.
Ο επόμενος χρονικά μεγάλος συνθέτης που άγγιξε την ψυχή μας με την μουσική του είναι ο Λούντβιχ βαν Μπετόβεν. Γεννήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου του 1770 και πέθανε στις 26 Μαρτίου 1827. Πρόκειται για μία καθοριστική φυσιογνωμία για την πορεία της κλασσικής μουσικής, αφού αποτελεί την φιγούρα μετάβασης στον ρομαντισμό. Το αξιοσημείωτο στην περίπτωση του Μπετόβεν είναι ότι η ακοή του είχε εξασθενήσει, με αποτέλεσμα να την χάσει τελείως και να γίνει κωφός. Το πάθος και η αγάπη του για την μουσική, τον παρακίνησαν να συνεχίσει να δουλεύει σε κάτι που φάνταζε φύσει αδύνατον. Έτσι από το 1811 μέχρι το τέλος της ζωής του, συνεχίζει να συνθέτει, αφήνοντας ανεξίτηλη την μουσική επιρροή του στην ζωή μας.
Τέλος, εκπρόσωπος της εποχής του ρομαντισμού, γνωστός για τα μπαλέτα, τις μουσικές δωματίου, τις συμφωνικές και τις όπερες είναι ο Πιοτρ Ιλίτς Τσαϊκόφσκι. Ρώσος, με πολλές επιρροές από την Δύση, σπούδασε στο Ωδείο της Αγίας Πετρούπολης μουσική, πηγαίνοντας ενάντια στις επιθυμίες της οικογένειάς του. Τα πιο δημοφιλή έργα του είναι η «Λίμνη των Κύκνων», η «Ωραία Κοιμωμένη», ο «Καρυοθραύστης», η «Ουβερτούρα 1812» και η όπερα «Ευγένιος Ονέγκιν».
Σίγουρα, οι συνθέσεις αυτών των μεγάλων μουσικών αποτέλεσαν έμπνευση για τους σύγχρονους. Οι μουσικές μελωδίες τους σφράγισαν το παρελθόν και μας δείχνουν το δρόμο για το μέλλον.
