Με αφορμή μια πρόσφατη και ενδιαφέρουσα έρευνα για την Τεχνητή Νοημοσύνη, θέτουμε πολλαπλά ερωτήματα φιλοσοφικής και πρακτικής χροιάς. «Ξέρω όντως …
Πώς το Chat GPT μπορεί να απειλήσει τη δημοκρατία
Το Chat GPT είναι η νέα εφαρμογή της εταιρείας Open AI: στην ουσία είναι ένα ρομπότ προορισμένο να συζητά, καθώς μπορεί να απαντά αυτόματα σε θέματα που τίθενται γραπτώς με τρόπο που συχνά προσεγγίζει τον ανθρώπινο, σε βαθμό που είναι δυσδιάκριτο ότι έχει γίνει χρήση της.
Αυτή η εφαρμογή τεχνητής νοημοσύνης Chat GPTδυνητικά μπορεί να αναλάβει ακόμα και «τα ηνία» της πολιτικής ζωής, ερμηνεύοντας τα πολιτικά δίκτυα σε συνδυασμό με τις δυνατότητες παραγωγής κειμένου της εφαρμογής.
Ένα ρομποτικό σύστημα που μπορεί να εντοπίσει τους κατάλληλους αντιπροσώπους ενός έθνους, σε συνδυασμό με τη δυνατότητά του να παράγει κείμενο που προσομοιάζει στον ανθρώπινο λόγο, θα έφερνε τα πάνω κάτω στις στρατηγικές επικοινωνίας όσων το χρησιμοποιούσαν.
Ισχυρό το κίνητρο για επιθέσεις
Αυτή η δυνατότητα κατανόησης και στόχευσης προσώπων που δρουν μέσα σε ένα δίκτυο θα δημιουργούσε ένα εργαλείο τεχνητής νοημοσύνης για χακάρισμα, το οποίο θα χρησιμοποιούσε τα τρωτά σημεία κοινωνικών, οικονομικών και πολιτικών συστημάτων με απίστευτη ταχύτητα και εμβέλεια.
Τα νομοθετικά συστήματα θα αποτελούσαν έναν ιδιαίτερο στόχο, καθώς το κίνητρο για επιθέσεις σε συστήματα παραγωγής πολιτικών αποφάσεων είναι τόσο ισχυρό επειδή τα δεδομένα για την εκπαίδευση τέτοιων συστημάτων είναι τόσο ευρέως διαθέσιμα και επειδή η χρήση τεχνητής νοημοσύνης μπορεί να εντοπιστεί τόσο δύσκολα ─ιδιαίτερα όταν χρησιμοποιείται στρατηγικά προκειμένου να χειραγωγήσει τις πράξεις ανθρώπων.
Τα δεδομένα που είναι απαραίτητα για να διαμορφωθούν τέτοια συστήματα στρατηγικής στόχευσης είναι απλώς θέμα χρόνου να αποκτηθούν. Οι ανοιχτές κοινωνίες εν γένει στηρίζονται στη διαφάνεια και οι περισσότεροι νομοθέτες είναι διατεθειμένοι ─τουλάχιστον τυπικά─ να λαμβάνουν και να απαντούν σε μηνύματα που φαίνεται να έχουν ως αποστολείς τους τον λαό τους.
Ενδεχομένως ένα σύστημα τεχνητής νοημοσύνης θα μπορούσε να αποκαλύψει ποια μέλη του Κογκρέσου διαθέτουν αποφασιστική επιρροή στην ηγεσία αλλά το δημόσιο προφίλ τους είναι αρκετά χαμηλών τόνων ώστε να μη ζητείται συχνά η προσοχή τους. Στη συνέχεια θα μπορούσε να εντοπίσει την ομάδα του κοινού ενδιαφέροντος με τον μεγαλύτερο αντίκτυπο στις δημόσιες θέσεις αυτού του μέλους του νομοθετικού σώματος.
Ίσως θα μπορούσε ακόμη και να υπολογίσει το μέγεθος της δωρεάς που απαιτείται για να επηρεάσει έναν οργανισμό ή να απευθύνει στοχευμένα διαφημιστικά που εμπεριέχουν ένα στρατηγικό μήνυμα στα μέλη του. Για κάθε σκοπό για τον οποίο είναι να ληφθεί μια πολιτική απόφαση, το κατάλληλο κοινό, το κατάλληλο μήνυμα στη σωστή στιγμή.
Διαβάστε επίσης: Τα ρομπότ και ο Πυγμαλίων
Εκείνο που καθιστά την απειλή που συνιστούν οι λομπίστες με τα όπλα της τεχνητής νοημοσύνης μεγαλύτερη από εκείνη την οποία αποτελούν οι ακριβές εταιρείες άσκησης πίεσης με έδρα την οδό Κ της Ουάσιγκτον είναι η δυνατότητα επιτάχυνσής τους. Οι λομπίστες βασίζονται σε δεκαετίες εμπειρίας προκειμένου να βρουν στρατηγικές λύσεις προκειμένου να διαμορφώσουν επιτυχώς το αποτέλεσμα μιας πολιτικής απόφασης. Αυτή η εμπειρία είναι περιορισμένη και γι’ αυτόν τον λόγο ακριβή.
Πιο γρήγορα και πιο φθηνά
Θεωρητικά, όμως, η τεχνητή νοημοσύνη θα μπορούσε να επιτύχει το ίδιο αποτέλεσμα πολύ πιο γρήγορα και πιο φθηνά. Το πλεονέκτημα της ταχύτητας κατά την αφετηρία είναι τεράστιο σε ένα οικοσύστημα όπου η κοινή γνώμη και τα αφηγήματα των μέσων ενημέρωσης μπορούν να παγιωθούν γρήγορα, όσο είναι και ευεπίφορα στο να μεταβάλλονται γρήγορα ανάλογα με τα χαοτικά γεγονότα που συμβαίνουν παγκοσμίως.
Επιπροσθέτως, η ευελιξία της τεχνητής νοημοσύνης θα μπορούσε να βοηθήσει ώστε να επιτευχθεί επιρροή σε πολλές διαδικασίες διαμόρφωσης πολιτικής και διαφορετικές δικαιοδοσίες ταυτόχρονα.
Φανταστείτε μια εταιρεία άσκησης πίεσης εξοπλισμένη με τεχνητή νοημοσύνη, η οποία μπορεί να επιχειρήσει να εισαγάγει τροπολογίες σε κάθε νομοσχέδιο που τίθεται στο αμερικανικό Κογκρέσο ή ακόμη και σε όλα τα πολιτειακά νομοθετικά σώματα.
Οι εταιρείες άσκησης επιρροής συνήθως δραστηριοποιούνται μόνο σε μία πολιτεία, καθώς υπάρχουν τόσο περίπλοκες διαφοροποιήσεις στους νόμους, στις διαδικασίες και στην πολιτική δομή. Με τη βοήθεια της τεχνητής νοημοσύνης μπορεί να καταστεί ευκολότερο το να ασκηθεί επιρροή πέρα από τα συνήθη πολιτικά όρια.
Όπως οι καθηγητές θα πρέπει να αλλάξουν τον τρόπο με τον οποίο διεξάγουν τις εξετάσεις των φοιτητών και τις εργασίες τους υπό το φως των αλλαγών που επιφέρει το Chat GPT, έτσι και οι κυβερνήσεις θα πρέπει να αλλάξουν τον τρόπο με τον οποίο σχετίζονται με τους λομπίστες.
Αναμφίβολα μπορεί να υπάρξουν και οφέλη αυτής της τεχνολογίας για το περιβάλλον της δημοκρατίας, με μεγαλύτερο την προσβασιμότητα. Ένας έμπειρος λομπίστας δεν μπορεί να πληρωθεί από τον καθένα, αλλά ένα λογισμικό πρόσβασης σε ένα σύστημα τεχνητής νοημοσύνης θα μπορούσε να είναι διαθέσιμο σε όλους.
Αν είμαστε τυχεροί, ίσως αυτού του είδους η τεχνητή νοημοσύνη για παραγωγή στρατηγικής θα μπορούσε να αναζωογονήσει τον εκδημοκρατισμό της ίδιας της δημοκρατίας, παρέχοντας αυτού του είδους τη δυνατότητα επιρροής στους πιο αδύναμους πολίτες.
Ωστόσο, οι μεγαλύτεροι και ισχυρότεροι θεσμοί πιθανόν να χρησιμοποιήσουν οποιεσδήποτε τεχνικές τεχνητής νοημοσύνης προκειμένου να ασκήσουν επιρροή με τον πιο επιτυχημένο τρόπο. Στο κάτω κάτω το να αποκτήσει κανείς την καλύτερη στρατηγική άσκησης επιρροής απαιτεί πρόσωπα εντός του συστήματος, ανθρώπους που να μπορούν να διαβούν τους διαδρόμους της νομοθετικής εξουσίας, και χρήμα.
Η άσκηση επιρροής δεν αφορά απλώς το να δοθεί το σωστό μήνυμα στο σωστό πρόσωπο τη σωστή χρονική στιγμή. Και ενώ ένα ρομπότ με τη δυνατότητα να παράγει λόγο μπορεί να εντοπίσει ποιος πρέπει να είναι ο παραλήπτης αυτών των εκστρατειών επιρροής, στο ορατό μέλλον εκείνοι που θα πρέπει να το πληρώνουν είναι άνθρωποι
Οπότε, ενώ είναι αδύνατον να προβλεφθεί πώς θα είναι ένα μέλλον γεμάτο λομπίστες με όπλα τεχνητής νοημοσύνης, πιθανότατα θα αυξήσει την επιρροή και την ισχύ όσων ήδη τις διαθέτουν ακόμη περισσότερο.
