Πώς θα μάθουμε να εμπιστευόμαστε τους άλλους…
Εμπιστοσύνη, ένα συναίσθημα ορισμένες φορές «τυφλό», άλλες απρόσιτο… αλλά πάντα διεκδικήσιμο! Πολλοί λένε ότι μοιάζει με το χαρτί, που άμα τσαλακωθεί, δεν θα είναι ποτέ ξανά τέλειο. Όταν έχουμε πληγωθεί, επειδή εμπιστευτήκαμε το λάθος άτομο, φίλο ή σύντροφο, σίγουρα δυσκολευόμαστε να πιστέψουμε ξανά σε κάποιον, ακόμα και εάν πρόκειται για μια νέα γνωριμία. Ο πόνος μας οδηγεί συνέχεια στο παρελθόν και… μολύνει τις μελλοντικές σχέσεις μας. Όμως, χωρίς εμπιστοσύνη πως θα «δεθούμε» με τον άλλο; Οι παρακάτω συμβουλές θα σας βοηθήσουν να νιώσετε ξανά σίγουροι για τους ανθρώπους γύρω σας…
Ας μην βάζουμε μια καινούργια γνωριμία… στο μικροσκόπιο!
Όλοι έχουν πληγωθεί στη ζωή τους, αλλά δεν μπορούν να ζουν μέσα στις υποψίες και τα διαρκή τεστ όσον αφορά τους άλλους. Συχνά, μπερδεύουμε την παρατηρητικότητα με το να ψάχνουμε απεγνωσμένα για σημάδια προδοσίας, ειδικά όταν πρόκειται για ένα καινούργιο πρόσωπο στη ζωή μας. Το βάζουμε κάτω από το μικροσκόπιο και βλέπουμε όλα όσα θέλουμε εμείς, ακόμα και αν δεν υπάρχουν.
Να σεβόμαστε καταρχήν στον εαυτό μας
Μήπως δεν μπορούμε να εμπιστευτούμε τον άλλο, επειδή φοβόμαστε ότι δεν είμαστε σε θέση να διαχειριστούμε μια ακόμη προδοσία; Δεν χρειάζεται να βάζουμε το χέρι μας στη φωτιά για κάποιον… για να τον εμπιστευτούμε! Καταρχήν, πρέπει να ανεβάσουμε την αυτοπεποίθηση μας, να δίνουμε πάντα το 100%, πιστεύοντας ότι είμαστε άξιοι της αγάπης και του σεβασμού, ακόμα και αν ο άλλος μας προδώσει. Για να «ακουμπήσουμε» την αγάπη, άλλωστε, απαιτείται ρίσκο.
Ακούμε τη διαίσθησή μας, προσελκύοντας σωστούς ανθρώπους
Η διαίσθηση μας κάνει σπάνια λάθος, όταν πρόκειται για την αξιοπιστία ενός ανθρώπου! Μια καλή τεχνική είναι η παρατήρηση του συντρόφου ή του φίλου μας, όσον αφορά το πώς μεταχειρίζεται τους άλλους, αν προχωρά σε κουτσομπολιό κ.α. Δεν χρειάζεται πάντα να πηγαίνουμε με βάση την άποψη των άλλων, αλλά να κινούμαστε με βάση το πόσο αξιόπιστος φαίνεται σε εμάς. Πάντως, αν κάποιος δεν είναι «βράχος» στα μικρά ζητήματα… πως θα είναι στα σημαντικά;
Αξίζουμε σχέσεις εμπιστοσύνης… ας το πιστέψουμε!
Η έλλειψη εμπιστοσύνης, συνήθως, προέρχεται από το φόβο και τη χαμηλή αυτοεκτίμηση, ακόμα και αν έχουμε προδώσει οι ίδιοι την εμπιστοσύνη κάποιου. Πρέπει να είμαστε συμπονετικοί και να συγχωρούμε, κατανοώντας την πηγή… χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα γινόμαστε διαρκώς θύματα! Ακόμα και αν έχουμε προδοθεί από τους γονείς μας, ας δούμε ότι έχουμε τη δύναμη να εμπιστευτούμε, όπως το κάνουμε καθημερινά π.χ. με τον ταχυδρόμο που θα παραδώσει το δέμα μας.
Ξεκλειδώνουμε την εξής επιθυμία: «Θέλω να εμπιστευτώ»
Το να λέμε στον εαυτό μας ότι: «Δεν μπορώ να εμπιστευτώ κανέναν πια», είναι η εύκολη λύση. Μήπως, όμως, η αλήθεια είναι ότι θέλουμε βαθιά να εμπιστευτούμε; Κάθε ημέρα πιστεύουμε στα λόγια δεκάδων ανθρώπων, από τον σερβιτόρο του εστιατορίου μέχρι τον συνάδελφο στο γραφείο. Ας χαλαρώσουμε και ας είμαστε «ανοιχτοί» απέναντι σε ό,τι ορίζουν τα συναισθήματα μας.
Κάνουμε τεστ στους νέους ανθρώπους της ζωής μας
Όταν γνωρίζουμε έναν καινούργιο σύντροφο ή φίλο… μπορούμε να του κάνουμε μερικά μικρά τεστάκια, ώστε να δούμε αν είναι άξιος εμπιστοσύνης. Εάν ο άλλος δεν μπορεί να κρατήσει π.χ. ένα μικρό μυστικό, σίγουρα δεν θα μπορεί να κρατήσει και ένα μεγαλύτερο! Αντίθετα, αν δείχνει θετικά δείγματα στα μικρά πράγματα, τότε γιατί να μην μπορούμε να αισθανθούμε περισσότερο σίγουροι για αυτόν;
