Πολλά έχουν κατά καιρούς γραφεί για την περιβόητη «κρίση των 30» και όλοι όσοι βρισκόμαστε εκεί κοντά –λίγο πάνω, λίγο …
Πώς να μην στεναχωριέσαι εύκολα
Πριν χρόνια είχα διαβάσει ένα βιβλίο του Λεό Μπουσκάλια που λεγόταν «Να ζεις, να αγαπάς και να μαθαίνεις». Πρόσφατα λοιπόν το ξεφύλλισα ξανά και έπεσα σε ένα κομμάτι που έγραφε, «Εκείνος που ενθουσιάζεται από μικροπράγματα, μπορεί να στεναχωρηθεί από κάθε ασήμαντο γεγονός».
Πολλά είναι τα πράγματα που μπορούν να συμβούν σε αυτή τη ζωή και να αναταράξουν τα ήσυχα νερά μας. Ζούμε μια ζωή που τα πάντα μεταβάλλονται, διαφοροποιούνται και συνεχώς αλλάζουν. Εάν κατανοήσει κανείς τη σκέψη του μεγάλου φιλόσοφου Ηράκλειτου, σύμφωνα με τον οποίον «τα πάντα ρει, μηδέποτε κατά τ’ αυτό μένειν», δηλαδή όλα είναι ρευστά και τίποτα δεν μένει ίδιο, ίσως καταφέρει να δημιουργήσει ξανά μια αντίληψη για τις συνθήκες της ζωής και την εξέλιξή της, με τέτοιο τρόπο που να τον προφυλάσσει από κάθε πόνο. Τουλάχιστον σε ένα σημαντικό βαθμό.
Στα περισσότερα πράγματα που συμβαίνουν τον βασικότερο ρόλο τον παίζει η αντίληψη. Η αντίληψή μας δηλαδή να εξηγούμε και να καταλαβαίνουμε κάθε τι διαφορετικό και καμιά φορά επώδυνο. Η διαρκής κίνηση και μεταβολή αποτελεί το θεμελιώδες χαρακτηριστικό της πραγματικότητας, το οποίο εξέφρασε συγκεκριμένος φιλόσοφος.
Ο Αμερικανός σκηνοθέτης Finn Taylor έλεγε, «Δυο κανόνες είναι σημαντικοί: α) μη στεναχωριέσαι για μικροπράγματα, β) όλα είναι μικροπράγματα».
Ας αναρωτηθούμε λίγο
- Μπορούμε να αλλάξουμε αυτό που συνέβη και μας στεναχώρησε;
Αν μπορούμε να το διορθώσουμε, (μια εσφαλμένη συμπεριφορά για παράδειγμα) ας το κάνουμε. Αν όμως δεν μπορούμε ας σκεφτούμε το παρακάτω.
Συνέβη κάτι που με πλήγωσε και δεν μπορώ να το ελέγξω ή να κάνω κάτι γι’ αυτό. Από το να μένω πίσω και να μεμψιμοιρώ, ας κάνω βήματα προς τα μπροστά και ας δεχτώ αυτό που προσπαθεί να μου μάθει αυτή η κατάσταση.
Μείνε δηλαδή στην ουσία και μην αναλώνεσαι πολύ.
- Κρατήστε αποστάσεις
Κάποιες φορές μας πληγώνει ένας άνθρωπος, μια συνθήκη ή μια κατάσταση. Τι μπορούμε να κάνουμε; Να πάρουμε τον χρόνο μας και να απομακρυνθούμε από αυτό που μας προκαλεί πόνο, στεναχώρια ή οτιδήποτε αρνητικό.
Αυτό δεν σημαίνει πως το βάζουμε στα πόδια. Αντίθετα παίρνουμε τον χρόνο μας για να καταλάβουμε τους λόγους που συμβαίνει αυτό. Η αντικειμενική, όσο γίνεται, παρατήρηση, μας βοηθάει στο να αντιδρούμε πιο συνειδητά και με καλύτερο και αποτελεσματικό τρόπο.
- Δεν είναι όλα σημαντικά
Ένα καλό βήμα είναι να αποδεχτούμε πως δεν μπορούμε να στεναχωριόμαστε με τα πάντα. Να βάλουμε στο μυαλό μας ένα φίλτρο που να ελέγχει τους προβληματισμούς μας και να διώχνει τα «απόβλητα». (Είναι και πολλά)
- Δώστε στον εαυτό σας την επιλογή
Δηλαδή αφήστε τον να διαλέξει. Πάντα στη ζωή έχουμε επιλογές. Μπορούμε πάντα να διαλέξουμε ανάμεσα σε δυο πράγματα.
Σκεφτείτε το εξής.
«Θέλω να είμαι στεναχωρημένος ή προτιμώ να έχω καλή διάθεση, παρόλο που έχω διάφορα προβλήματα;»
- Αναρωτηθείτε
Με την στεναχώρια λύνεται το οποιοδήποτε πρόβλημα; Ανασυγκροτηθείτε και εστιάστε στον τρόπο επίλυσης και λιγότερο στους λόγους που σας ρίχνουν.
- Μιλήστε σε ένα αγαπημένο πρόσωπο
Μιλήστε σε έναν άνθρωπο που σας αγαπάει και σας νοιάζεται. Όταν εκφράσετε τους φόβους, τις στεναχώριες και τις αμφιβολίες σας, θα δείτε πόσο θα ανακουφιστείτε. Μην κρατάτε τα πάντα μέσα σας.
Τέλος αναρωτηθείτε αν αυτό που σας στενοχωρεί και σας πληγώνει σήμερα, αν θα σας στενοχωρεί και θα σας πληγώνει και στο μέλλον. Σε ένα χρόνο για παράδειγμα.
Μια εξαιρετική ερώτηση που μπορείτε να θέσετε στον εαυτό σας είναι, « Τι μπορώ να κάνω για να φτιάξω τη ζωή μου, παρόλο που δεν μπορώ να λύσω το συγκεκριμένο πρόβλημα;».
Και μην ξεχνάτε!
«Τα πάντα ρει, μηδέποτε κατά τ’ αυτό μένειν».
