Τα παιδιά πολλές φορές ντρέπονται και δεν θέλουν να μιλάνε σε άτομα που δεν γνωρίζουν. Αυτό συνήθως αλλάζει με την …
Πώς να επικοινωνήσετε με ένα μη λεκτικό παιδί
Η επικοινωνία είναι βασική για το άτομο. Τα παιδιά που δεν μιλούν δεν σημαίνει πώς δεν έχουν την ανάγκη για επικοινωνία, αντιθέτως είναι τόσο σημαντική για αυτά όσο είναι για όλους μας.
Η επικοινωνία είναι μια θεμελιώδης ανάγκη του ανθρώπου, που του επιτρέπει μεταξύ άλλων να συνδέεται με άλλους, να λαμβάνει αποφάσεις για τη ζωή του και να εκφράζει συναισθήματα.
Το ότι ένα άτομο δεν μπορεί να μιλήσει δεν σημαίνει ότι δεν έχει τίποτα να πει, ούτε ότι δεν κατανοεί τα ερεθίσματα του περιβάλλοντος. Τα άτομα με ελάχιστη ή καθόλου ομιλία εξακολουθούν να έχουν την ίδια ανάγκη για επικοινωνία με τους υπόλοιπους – χρειάζεται όμως να εργαστούμε λίγο σκληρότερα για να βρούμε μια στρατηγική επικοινωνίας που να είναι αποτελεσματική.
Δείτε ακόμα: Τι είναι το mirroring ή αλλιώς καθρεπτική επικοινωνία
Οι παρακάτω συμβουλές/στρατηγικές μπορεί να σας φανούν χρήσιμες εάν έχετε ένα παιδί ή έφηβο που επικοινωνεί ελάχιστα ή καθόλου μέσω της φωνής του.
1. Κάντε μία κίνηση ή συμπεριφορά να σημαίνει κάτι
Βάσει των ικανοτήτων και ενδιαφερόντων του παιδιού, δώστε νόημα σε αυτά που κάνει. Παραδείγματος χάριν, αφού μπορεί να χτυπά τα χέρια του μεταξύ τους, μάθετέ του να χτυπάει παλαμάκια όταν θέλει να πει ναι.
2. Επαφή με τα μάτια
Η βλεμματική επαφή είναι κομμάτι της μη λεκτικής επικοινωνίας. Βοηθήστε με ευφάνταστο τρόπο το παιδί σας να κοιτάει τους άλλους στα μάτια. Για παράδειγμα, μπορείτε να κολλήσετε αυτοκόλλητα στο μέτωπό σας. Αυτό υπενθυμίζει στο παιδί να κοιτάζει τα πρόσωπα των άλλων κάνοντας τους να νιώθουν ότι ασχολείται μαζί τους.
Αν η άμεση βλεμματική επαφή είναι μεγάλη πρόκληση για το παιδί, δοκιμάστε να χρησιμοποιήσετε καθρέφτες για να δείτε αν μπορεί να σας κοιτάξει με αυτόν τον τρόπο.
3. Βρείτε άλλα εκφραστικά μέσα
Δώστε στο παιδί σας την ευκαιρία να εκφραστεί. Χορέψτε, τραγουδήστε, ζωγραφίστε, κάντε χειροτεχνίες με διάφορα υλικά μαζί. Μην διστάσετε να ξαπλώσετε μαζί με το παιδί στο χαλί και να δείτε τον κόσμο από τη σκοπιά του.
4. Κοινωνικές ιστορίες
Οι κοινωνικές ιστορίες είναι αφηγήσεις που γίνονται για να απεικονίσουν καταστάσεις και προβλήματα και το πώς οι άνθρωποι τα αντιμετωπίζουν. Βοηθούν τα παιδιά με αυτισμό να κατανοήσουν τους κοινωνικούς κανόνες και να μάθουν πώς να επικοινωνούν με τους άλλους και να διαχειρίζονται καταστάσεις κατάλληλα. Μία κοινωνική ιστορία μπορεί να προσεγγίσει διάφορα θέματα, όπως τα συναισθήματα, η φιλία, η σχολική βία, το παιχνίδι κ.ά.
5. Flash cards
Τραβήξτε φωτογραφίες από τα αγαπημένα του παιχνίδια, μέλη της οικογένειας, χρηστικά αντικείμενα (π.χ. καρέκλα, γάλα κ.λπ). Εκτυπώστε τες σε μικρό μέγεθος (όχι πιο μεγάλο από καρτ ποσταλ) και πλαστικοποιήστε τες. Παρουσιάζοντας δύο ή τρεις φωτογραφίες μίας κατηγορίας τη φορά, δίνετε στο παιδί τη δυνατότητα επιλογής και το ενθαρρύνετε να επιλέξει δείχνοντας ή αγγίζοντας τη.
6. Μέθοδος ΜΑΚΑΤΟΝ
Το ΜΑΚΑΤΟΝ είναι ένα πρόγραμμα που μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως μία συστηματική πολυαισθητηριακή προσέγγιση για την ανάπτυξη της επικοινωνίας. Περιλαμβάνει ένα θεμελιώδες λεξιλόγιο (450 έννοιες) και άλλες 7000 έννοιες πέραν των βασικών. Αυτές χρησιμοποιούνται με ομιλία, νοήματα ή/και σύμβολα.
