Δεν έχω καμιά διάθεση να «κατεβάσω» τους φιλόσοφους από το βάθρο τους. Έχω, όμως, μια διάθεση να τους δούμε από …
Πώς η φιλοσοφία μπορεί να οδηγήσει σε μια πιο ευτυχισμένη ζωή;
Από τις απαρχές της η φιλοσοφία αποτέλεσε την επιστήμη της αμφιβολίας και της αναζήτησης για πράγματα απλά, που αφορούν την καθημερινότητα του ανθρώπου.
Κάθε προβληματισμός που εξέτασαν οι μεγαλύτεροι φιλόσοφοι ενυπάρχει μέσα στον καθημερινό άνθρωπο, έτσι που τελικά η φιλοσοφία δεν είναι τόσο ακαδημαϊκή υπόθεση, όσο καθολική.
Όλοι μας κάποια στιγμή στη ζωή μας σκεφτόμαστε υπαρκτικά. Αναρωτιόμαστε για θέματα ηθικής, μεταφυσικής και κοσμολογίας. Διαφωνούμε και επιχειρηματολογούμε γι΄ αυτά σε φιλικές μας συζητήσεις. Και όλα αυτά χωρίς απαραίτητα να γνωρίζουμε αυτούς τους κλάδους της φιλοσοφίας και τα αιώνια ερωτήματα που εξετάζουν.
Παρά το γεγονός αυτό, διακρίνεται συχνά μια αποστροφή για τη μελέτη της. Αρκετός κόσμος αναγνωρίζει τη θελκτικότητα του αντικειμένου, πολύς όμως επίσης αμφιβάλλει για τη χρησιμότητά της. Γιατί τελικά, αυτό που πάνω απ’ όλα αναζητάμε όλοι μας, είναι μια ήρεμη, χαρούμενη ζωή, χωρίς πολλούς προβληματισμούς, πέρα απ’ όσους προκύπτουν αναγκαία απ΄ την καθημερινότητα. Γιατί να βαρύνουμε τη ζωή μας με επιπλέον αμφιβολίες; Υπάρχει κάποιος τρόπος να ξεφύγουμε από τον πεσιμισμό της φιλοσοφίας και να απολαύσουμε τις χαρές που έχει να μας προσφέρει;
Διαβάστε επίσης: Ο φόβος του θανάτου στην φιλοσοφία του Επίκουρου
Πράγματι, συχνά η φιλοσοφία μας οδηγεί σε πεσιμιστικές σκέψεις. Πάντα όμως, η προσωπική μας βλέψη είναι αυτή που καθορίζει τον τρόπο που θα συλλάβουμε τις αμφισβητήσεις στις οποίες μας ωθεί.
Η φιλοσοφία αποτελεί μελέτη απέναντι στα ζητήματα της ζωής και του θανάτου με σκοπό την εύρεση της αλήθειας. Πιθανό να ακούγεται σκοτεινό και να μας παρασύρει σε μελαγχολία, όμως δεν είναι. Ο Πλάτων στην γλαφυρή αλληγορία του σπηλαίου του, μας τονίζει πως η αλήθεια δεν είναι κάτι άλλο πέρα από τον ήλιο, το φως. Το σκοτάδι δεν είναι η αλήθεια. Ο πεσιμισμός δεν είναι ο αληθινός σκοπός της φιλοσοφίας.
Διαβάστε επίσης: Η ευτυχία μέσα από την φιλοσοφία: ομοιότητες και διαφορές
Πριν απορρίψουμε αυτή την επιστήμη, καλό είναι να αναλογιστούμε τον τρόπο που βοήθησε τους αρχαίους Έλληνες να αναπτυχθούν και να ακμάσουν. Όντας ο λαός που τη γέννησε, θα μπορούσε να παραμείνει κάλλιστα στην αφάνεια αλληλοεπιδρώντας με την πεσιμιστική θεώρηση που θα ρίζωνε βαθιά μέσα του. Είναι αλήθεια πως οι αρχαίοι Έλληνες βίωσαν τον ακραίο πεσιμισμό, αλλά σε καμία περίπτωση δεν τον άφησαν να τους συμπαρασύρει στο σκοτάδι. Αντίθετα αναγεννήθηκαν με τη βοήθειά του, ανέπτυξαν πολιτισμό, την τέχνη του θεάτρου και της μουσικής, ακόμα και την πολιτική τέχνη που επικρατεί σήμερα σε όλο τον κόσμο. Γνώριζαν τον αληθινό σκοπό της φιλοσοφίας και πώς να τον χρησιμοποιήσουν για να φτάσουν στο φως.
Ίσως τελικά αυτό που πραγματικά γνώριζαν, να ήταν η οπτική της φιλοσοφίας ως ευκαιρία για προσωπική ανάπτυξη. Οι μεγαλύτεροι φιλόσοφοι προσπάθησαν να ορίσουν και να ανακαλύψουν μια καθολική αλήθεια. Όμως πάνω απ’ όλα το παράδειγμά τους μας αποδεικνύει πως η αλήθεια είναι κυρίαρχη μέσα μας.
Εμείς πρώτα απ’ όλους γνωρίζουμε τι χρειαζόμαστε, πριν το ερευνήσει κάποια επιστήμη. Ξέρουμε τις απαντήσεις στα πιο βαθιά ερωτήματα και είναι αυτές που θα μας οδηγήσουν στην εξέλιξή μας σε ένα ον που μπορεί να κατακτήσει το φως της ευτυχίας. Και κατ’ επέκταση της αλήθειας. Της προσωπικής μας αλήθειας που μπορεί να αποτελέσει το κλειδί για μια πιο ευτυχισμένη ζωή.
