Προβλήματα στους χόνδρους και πώς αντιμετωπίζονται

Συντάκτης: Γεωργία Μυστριώτη

Οι χόνδροι είναι τόσο σημαντικοί, αλλά και τόσο ευαίσθητοι. Τόσο η άσκηση, όσο και η ακινησία μπορούν να δημιουργήσουν προβλήματα σε αυτούς τους συνδετικούς ιστούς.

Τι είναι οι χόνδροι;

Οι χόνδροι είναι μαλακοί ιστοί, οι οποίοι συνδέουν μεταξύ τους τα οστά για να μην προκληθούν τριβές. Οι χόνδροι εντοπίζονται σε κάθε άρθρωση του σώματος, οπουδήποτε υπάρχουν οστά, από τα αφτιά μέχρι τη μέση και τον αστράγαλο. Είναι μαλακοί και ευέλικτοι, αλλά δεν περνάει από αυτούς το αίμα κατά την κυκλοφορία του, με αποτέλεσμα να είναι πιο δύσκολο να αποκατασταθούν σε περίπτωση τραυματισμού τους. 

Συμπτώματα προβλημάτων στους χόνδρους

Τόσο η άσκηση όσο και η ακινησία μπορούν να δημιουργήσουν προβλήματα στους χόνδρους. Τα κλασικά συμπτώματα είναι το πρήξιμο, η δυσκαμψία και ο σταδιακός περιορισμός των κινήσεων στο σημείο όπου παρατηρείται το πρόβλημα στον χόνδρο. Αν προχωρήσει το πρόβλημα στον χόνδρο, μπορεί να  δημιουργηθεί αιμάτωμα. Μια κλασική περίπτωση προβλήματος στον χόνδρο είναι η δισκοπάθεια. Επιπλέον, η παρατεταμένη αμέλεια των τραυματισμών στον χόνδρο μπορούν να οδηγήσουν σε οστεοαρθρίτιδα.  

Μέθοδοι εντοπισμού προβλημάτων στους χόνδρους

Τα προβλήματα στους χόνδρους προκαλούνται από τραυματισμούς, φυσική φθορά και παρατεταμένη ακινησία. Για να εντοπιστεί το μέγεθος του προβλήματος στον χόνδρο, χρησιμοποιούνται η μαγνητική τομογραφία (συνήθως με τη χρήση σκιαγραφικού εμβολίου) και η αρθροσκόπηση, όπου με τη χρήση αρθροσκοπίου, ο γιατρός εξετάζει το σημείο όπου υπάρχει το πρόβλημα και το διορθώνει. 

Τρόποι αντιμετώπισης 

Αναλόγως με το σημείο και το μέγεθος του προβλήματος στον χόνδρο, μπορεί να χρησιμοποιηθεί η φυσιοθεραπεία από μόνη της ή να συνδυαστεί με επέμβαση. Η φυσιοθεραπεία περιλαμβάνει ασκήσεις ενίσχυσης των μυών γύρω από τους χόνδρους, όπως οι διατάσεις και η αεροβική. 

Μια συνηθισμένη μέθοδος αντιμετώπισης του προβλήματος είναι ο χειρουργικός καθαρισμός, όπου εξομαλύνεται ο χόνδρος. Μια άλλη μέθοδος είναι η διέγερση του μυελού του οστού, όπου αυτός ενεργοποιείται μέσω της κυκλοφορίας του αίματος και δημιουργεί νέο χόνδρο, πιο ευαίσθητο. 

Αν η ζημιά στον χόνδρο είναι περιορισμένη, μπορεί να βοηθήσει η αυτομεταμόσχευση υγιούς χόνδρου, ενώ η εμφύτευση κομματιού υγιούς χόνδρου, ο οποίος καλλιεργείται στο εργαστήριο ώστε να παραχθούν περισσότερα κύτταρα, είναι μια πολλά υποσχόμενη λύση.

Πηγή

Συντάκτης: Γεωργία Μυστριώτη,

Influence:

Αρθρογράφος του flowmagazine.gr.