Πότε το παιδί θα πιει από το ποτήρι μόνο του
Η ανεξαρτητοποίηση του παιδιού δεν συμπληρώνεται μόνο όταν καταφέρνει και κρατάει σωστά το κουτάλι και σιτίζεται, όπως αναλύσαμε σε προηγούμενο άρθρο, αλλά και όταν καταφέρνει να πίνει υγρά με το ποτηράκι του μόνο του και χωρίς να βρέχεται. Ας αναλύσουμε λοιπόν πότε ένα παιδάκι είναι έτοιμο να πιάσει και να πιει από το ποτήρι του.
Η πρόσληψη υγρών από κύπελλο αρχίζει στην ηλικία των 6 μηνών περίπου. Το βρεφικό ειδικό κύπελλο το οποίο χρησιμοποιείται στο στάδιο αυτό έχει στόμιο ελεγχόμενης ροής. Το νέο απτικό ερέθισμα έχει ως αποτέλεσμα το πλατύ άνοιγμα της κάτω γνάθου και την απώλεια σημαντικής ποσότητας υγρών. Η γλώσσα κινείται χρησιμοποιώντας έναν συνδυασμό κινήσεων θηλασμού και κατάποσης. Η συμμετοχή των χειλιών είναι ακόμα ανύπαρκτη. Την περίοδο αυτή ξεκινά ο συντονισμός αναπνοής και κατάποσης, εμφανίζονται όμως αρκετά φαινόμενα πνιγμού καθώς και έντονη σιελόρροια.
Τον 8ο με 9ο μήνα ζωής έχει ήδη κατακτηθεί η καθιστή θέση και ο έλεγχος της κεφαλής στη θέση αυτή. Δεν επιτυγχάνεται, όμως, ακόμα η σταθεροποίηση της κάτω σιαγόνας και η διατήρησή της στο χείλος του ποτηριού με αποτέλεσμα η πόση να επιτελείται με έναν αδέξιο τρόπο.
Τον 12ο μήνα το παιδί αναπτύσσει έναν πιο ώριμο πρότυπο πρόσληψης υγρών από το ποτήρι το οποίο πλέον αντικαθιστά το μπιμπερό (εφόσον κάποιο χρησιμοποιούσε). Η κάτω γνάθος συνεχίζει να εκτελεί προς τα επάνω και κάτω κινήσεις και η γλώσσα να επιτελεί απομυζητικές κυματοειδείς κινήσεις από εμπρός προς τα πίσω. Η γλώσσα μπορεί να εξέχει ελαφρώς κάτω από το ποτήρι για να παρέχει σταθεροποίηση. Για πρώτη φορά η άκρη της γλώσσας ανυψώνεται κατά τη διάρκεια της κατάποσης.
Στους 15 μήνες το παιδί κρατά ανεξάρτητο το ποτήρι με τα δυο χέρια του και με δακτυλική σύλληψη. Δεν ελέγχει ακόμα την κίνηση προς τα χείλη με αποτέλεσμα να χύνεται μεγάλο μέρος του περιεχομένου κατά τη διαδρομή. Στο στάδιο αυτό είναι απαραίτητη η επίβλεψη και η εποπτεία.
Τον 18ο μήνα έχει ήδη εξελιχθεί το πρότυπο απομύζησης υγρών. Το νήπιο σηκώνει το ποτήρι μόνο του, το τοποθετεί στο στόμα δαγκώνοντας το χείλος του ποτηριού για να σταθεροποιήσει εξωτερικά την κάτω γνάθο. Το άνω χείλος εφαρμόζεται στην άκρη του ποτηριού, για να παρέχει ερμητικό κλείσιμο κατά την πόση. Η γλώσσα ανυψώνεται, για να μεταφέρει το υγρό στο πίσω μέρος του στόματος. Το άδειο ποτήρι το δίνει στη μητέρα, όταν όμως δεν είναι εκεί, το αφήνει να πέσει κάτω.
Στους 21 μήνες το παιδί χειρίζεται το κύπελλο καλά. Το σηκώνει, ολοκληρώνει την πόση ανεξάρτητο και το επανατοποθετεί στο τραπέζι.
Τον δεύτερο χρόνο ζωής το παιδί είναι πλέον ικανό να χειρίζεται επιδέξια ένα μικρό ποτήρι με το ένα χέρι και να πίνει αποτελεσματικά. Η γλώσσα εκτελεί κινήσεις πάνω κάτω και το άκρο της ανυψώνεται για την προώθηση του υγρού και για τη διευκόλυνση της κατάποσης. Έχει κατακτηθεί ο έλεγχος και η σταθεροποίηση της κάτω γνάθου. Το παιδί καταπίνει με τα χείλη ελαφρώς κλειστά και δεν υπάρχει πλέον απώλεια υγρών. Παρατηρούνται εκτενείς διαδοχικές κινήσεις απομύζησης και κατάποσης.
Ο Παναγιώτης εδώ 11 μηνών πίνει με το ειδικό ποτηράκι που δεν έχει ειδικό στόμιο αλλά έχει ελεγχόμενη ροή και μοιάζει με τα κοινά ποτήρια.
«Το κείμενο αποτελεί μια συνεργασία του flowmagazine.gr με την κ. Κατσούλα. Για περισσότερα κείμενα του συγκεκριμένου αρθρογράφου πατήστε εδώ»
