«Αυτός που σε κάνει να γελάς, σε βοηθάει να ζεις», είχε πει ο Μένανδρος. Η επίδραση του γέλιου στη σωματική, …
Πώς το στρες επηρεάζει ή ακόμη και προκαλεί τις αλλεργίες μας
Πόσο σημαντικό ρόλο διαδραματίζει το στρες στην επιδείνωση ή ακόμη και πρόκληση των αλλεργιών;
Δεν χρειάζονται συστάσεις πλέον για το μικρό διαβολάκι που επηρεάζει την ψυχολογία και την υγεία μας εδώ και χρόνια και ακούει στο όνομα «στρες». Άλλοι το ονομάζουν άγχος, άλλοι ένταση, άλλοι τραβάνε «κουπί» και άλλοι «ζόρι». Όπως και να ‘χει, αυτός ο επιβλαβής φίλος, μάς έχει «κατσικωθεί» από την προσχολική μας ηλικία και δεν λέει να φύγει.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Φάκελος “Διαχείριση άγχους”
Το στρες θεωρείται ολοένα και περισσότερο βασική αιτία για πολλά από τα προβλήματα υγείας των ανθρώπων. Ένα από αυτά φυσικά δεν θα μπορούσε να μην είναι και οι αλλεργίες, που ταλαιπωρούν πολλούς από εμάς, άλλους από μικρή και άλλους από μεγαλύτερη ηλικία.
Η αλλεργία, εν συντομία, είναι μία αντίδραση του οργανισμού στους λεγόμενους αλλεργιογόνους παράγοντες, οι οποίοι μπορεί να εμπεριέχονται σε κάποια τρόφιμα, όπως αυγό, ψάρι, θαλασσινά κλπ. ή να υπάρχουν γύρω μας αναπόφευκτα (βλ. σκόνη, μούχλα, υγρασία, γύρη κλπ.). Ο οργανισμός θα έρθει την πρώτη φορά αντιμέτωπος με τον αλλεργιογόνο παράγοντα και θα τον καταγράψει. Τη δεύτερη φορά που θα τον αντιμετωπίσει, θα εκδηλώσει αλλεργικά συμπτώματα.
Ειδικότερα, το αντίσωμα IgE, είναι και αυτό το οποίο κηρύττει πόλεμο, άνευ ουσιαστικής αιτίας σε συνήθως αβλαβείς ουσίες για τον οργανισμό, όπως οι παραπάνω.
Το αποτέλεσμα είναι ο οργανισμός να μπαίνει σε διαδικασία άμυνας και να αντιμετωπίζει τον αλλεργιογόνο παράγοντα ως απειλή, κλείνοντας τους πνεύμονες (για αποφυγή εισπνοής του) ή δημιουργώντας πταρμό —κοινώς φτέρνισμα.
Υπάρχουν 3 θεωρίες για τη συμβολή του στρες στην επιδείνωση μιας αλλεργίας.
1. Αυτή που πρεσβεύει πως το στρες επιδεινώνει την κατάσταση της αλλεργίας.
2. Αυτή που ισχυρίζεται ότι την προκαλεί.
3. Και εκείνη που υποστηρίζει πως δεν υπάρχει καμία συσχέτιση μεταξύ στρες και αλλεργίας.
Ας δούμε παρακάτω τις επιστημονικές μελέτες που έλαβαν χώρα σε διάφορα μεγάλα πανεπιστήμια ανά τον κόσμο. Τα συμπεράσματα δικά σας.
Το έντονο ψυχολογικό στρες απελευθερώνει στο αίμα υπερβάλλουσες ποσότητες κατεχολαμινών (πχ. αδρεναλίνη) και πρωτεϊνών της φλεγμονής, όπως η ιντερλευκίνη 6, οι οποίες είναι υπεύθυνες για το «ξύπνημα» των αλλεργικών αντιδράσεων.
Συγκεκριμένα, σε ένα πείραμα διαπιστώθηκε, πως τα άτομα που είχαν έντονο στρες, μόλις εκτέθηκαν σε έναν αλλεργιογόνο παράγοντα, είχαν αλλεργικές αντιδράσεις οι οποίες ήταν 200% μεγαλύτερες σε σχέση με την αντίδραση που είχαν, όταν τα ίδια άτομα δεν είχαν στρες και 75% μεγαλύτερες από όταν είχαν μέτριο στρες.
Το αξιοσημείωτο αυτού του πειράματος ήταν πως οι αλλεργικές αντιδράσεις εμφανίστηκαν την επόμενη μέρα από το βίωμα έντονου στρες.
Οι επιστήμονες, λοιπόν, έχουν καταλήξει σε 2 εκδοχές:
-
Είτε πως το ΙgE αντίσωμα είναι σε αδράνεια και ενεργοποιείται με κάποιο στρεσογόνο παράγοντα και κατόπιν αυτού με εκδήλωση αλλεργίας.
-
Είτε πως το ΙgE είναι κληρονομικό και επιδεινώνεται με το στρες.
Όπως και να ‘χει, η διαπίστωση είναι πως το στρες οφείλεται είτε για την πρόκληση, είτε για την επιδείνωση της αλλεργίας.
Μπορείτε να πειραματιστείτε με τον εαυτό σας και να καταγράψετε πότε αντιμετωπίζετε συμπτώματα αλλεργίας, πότε αυτά επιδεινώνονται και πότε είναι σε ύφεση.
Επίσης, κάτι ακόμη που μπορεί να σας εντυπωσιάσει είναι να θυμηθείτε το πότε πρωτοεμφανίστηκαν.
Για ακόμη μία φορά αποδεικνύεται πως το άγχος συμβάλλει στην κακή ποιότητα ζωής. Προσπαθήστε να το γνωρίσετε και να το διαχειριστείτε.
Ζήστε χωρίς άγχος. Ζήστε καλά!