Πώς να ξεπεράσεις έναν χωρισμό

«Χωρισμός, ένας μικρός θάνατος» λέγανε οι παλιοί και είχαν δίκιο. Η επιστήμη της ψυχολογίας επιβεβαιώνει πως όταν κλείνει ο κύκλος μιας σχέσης τα αισθήματα είναι επώδυνα, αλλά μπορούν να γίνουν και λυτρωτικά. Μάθε το πώς!

Μια από τις πιο επώδυνες φάσεις στη ζωή που δίνει ωστόσο δυνατότητα να βγει και κάτι θετικό, είναι ο χωρισμός από μία ερωτική σχέση. Άλλωστε, δεν είναι άσχετο το γεγονός ότι οι ψυχοθεραπευτές αποκαλούν τον χωρισμό έναν «μικρό θάνατο». Ο χωρισμός ισοδυναμεί με την απώλεια ενός σημαντικού στη ζωής μας ατόμου, με το οποίο είχαμε μοιραστεί στιγμές, όνειρα και προσδοκίες.

Χωρισμός: Μέσα από τη ζωή βγαλμένος
Για αυτό, ακόμα κι αν ήμασταν εμείς το άτομο που αποφάσισε τον χωρισμό, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν βιώνουμε κι οι ίδιοι την απώλεια εξίσου δυνατά. Παρόλα αυτά, αυτή η επώδυνη φάση είναι απαραίτητο στάδιο της ζωής και της εξέλιξης, «χωρισμούς» και αποχωρισμούς βιώνουμε ήδη από την παιδική ηλικία, όταν αναγκαζόμαστε να αφήνουμε πίσω πράγματα λιγότερο ή περισσότερο σημαντικά για εμάς.

Αν προσπαθήσουμε να βιώσουμε συνειδητά όλα τα στάδια που περνά κανείς μετά από έναν χωρισμό, η άσχημη αυτή φάση μπορεί να αποδειχθεί ευεργετική για το ταξίδι της αυτογνωσίας και για τις επόμενες διαπροσωπικές σχέσεις που θα συνάψουμε. Ας δούμε κάποια από τα απολύτως δικαιολογημένα και αναπόφευκτα στάδια ενός χωρισμού και ας διδαχθούμε από αυτά:

• Καταρχάς είναι σημαντικό να αφήσουμε τον εαυτό μας να ξεσπάσει και να βιώσει όλα τα αρνητικά συναισθήματα. Είναι μεγάλο λάθος να πιστεύουμε πως θα δείξουμε ότι είμαστε δυνατοί αν καταπιέσουμε τα αρνητικά μας συναισθήματα και προσποιηθούμε ότι συνήλθαμε γρήγορα από τον χωρισμό.
• Επίσης λανθασμένη αντίδραση είναι το να προσπαθήσουμε να καλύψουμε τα κενά που άφησε το τέλος της σχέσης μπαίνοντας χωρίς σκέψη και αληθινό αίσθημα σε μία νέα. Μια σχέση που ξεκινάει μέσα από μια συνθήκη απελπισίας κι όχι με βάση τα κατάλληλα για εμάς κριτήρια, σπάνια μπορεί να έχει καλή κατάληξη. Για αυτό ας επιτρέψουμε στον εαυτό μας να θρηνήσει το τέλος της σχέσης, αφήνοντάς τον ακόμα να υπερβάλλει, να γίνει “drama queen”.
• Εάν εμάς μας βοηθάνε να νιώσουμε καλύτερα, οι «βραδιές παγωτού» με τους  κολλητούς μας στις οποίες θα αναλύουμε ξανά και ξανά πόσο αγαπάμε τον πρώην και τις ωραίες στιγμές που χάσαμε μαζί του, τότε δεν έχουμε παρά να οργανώσουμε τέτοιες βραδιές.
• Σταδιακά πρέπει μέσα μας να μειώνεται η ανάγκη να βυθιστούμε στη θλίψη και την αυτολύπηση. Όσο αρχίζουμε να ανακτούμε τις δυνάμεις μας, καλό είναι να προσπαθούμε να φροντίσουμε τον εαυτό μας περισσότερο από πριν. Μπορούμε να δοκιμάσουμε για παράδειγμα μια αλλαγή στην εμφάνισή μας που θα μας ανανεώσει, να τολμήσουμε να ξεκινήσουμε το χόμπυ που πάντα θέλαμε αλλά μονίμως το αναβάλαμε ή να εκτονώσουμε τα αρνητικά μας συναισθήματα σε κάποια αθλητική δραστηριότητα. Τέλος,  καλό θα ήταν να είμαστε ανοιχτοί σε νέες γνωριμίες ή και φλερτ εφόσον αυτό μας βγαίνει φυσικά και πηγαία.

• Το πιο σημαντικό για να ξεπεράσουμε τον χωρισμό μας με κάποιον, είναι να αποδεχθούμε πως πράγματι  ήρθε η ώρα να αφήσουμε την σχέση μας πίσω και να μην ζούμε διαρκώς με τις αναμνήσεις αυτής της σχέσης. Πολλές φορές «σαμποτάρουμε» εμείς οι ίδιοι την επόμενη μέρα, καθώς υποσυνείδητα θέλουμε να μείνουμε κολλημένοι στον/στην πρώην, αφού μόνο έτσι υπάρχει η ελπίδα να τα ξαναβρούμε μαζί του/της.
• Πρέπει να το πάρουμε απόφαση ότι είναι αναπόφευκτο για όλους μας να βιώσουμε κάποια στιγμή στη ζωή μας την οδυνηρή εμπειρία του χωρισμού. Το τραύμα θέλει χρόνο προκειμένου να επουλωθεί. Στο μεταβατικό αυτό διάστημα, αναπόφευκτα θα νιώθουμε πόνο, μοναξιά ίσως και φόβο για το αύριο. Για αυτό και είναι εξίσου σημαντικό σε μια περίοδο χωρισμού να οριοθετήσουμε εκ νέου την ταυτότητά μας, αφού τα συναισθήματα της λύπης συχνά πηγάζουν από το ότι θεωρούσαμε πρωτεύον στοιχείο της ταυτότητάς μας αυτή τη σχέση.
• Εάν καταφέρουμε μετά από τις πρώτες επώδυνες εβδομάδες ή και μήνες του χωρισμού, να πατήσουμε γερά στα δικά μας πόδια και να αποβάλλουμε αυτό το αίσθημα ότι ξαφνικά βρεθήκαμε μετέωροι, τότε είναι θέμα χρόνου να αρχίσουμε να θυμόμαστε τη σχέση με μία γλυκιά (ή ενίοτε και πικρή) γεύση, χωρίς όμως αυτό να μας επηρεάζει πλέον στο παρόν. Σε αυτό το στάδιο, μπορούμε να ασκήσουμε και την αυτοκριτική μας και να κατανοήσουμε ποια ήταν και τα δικά μας λάθη που οδήγησαν τη σχέση αυτή σε τέλμα.
• Τέλος, υπάρχει πάντα η πιθανότητα αφού διανύσουμε όλο αυτόν τον κύκλο να συνειδητοποιήσουμε ότι αυτό που επιθυμούμε πραγματικά είναι μία επανασύνδεση. Και το τελευταίο είναι μέσα στη ζωή, όμως για να είναι επιτυχής η επανασύνδεση και να μην οδηγηθούμε στα ίδια λάθη, είναι απαραίτητο να έχουμε καταφέρει προηγουμένως να αποδεσμευτούμε πραγματικά από αυτή τη σχέση, έτσι ώστε η επανένωση να είναι αποτέλεσμα επιθυμία κι όχι ανάγκης.

Συντάκτης: Κατερίνα Σπαθαράκη,

Influence:

Αρθρογράφος του flowmagazine.gr.