Πώς να δώσετε “τέλος” στην εκμετάλλευση στη δουλειά…
Όσο η ανεργία «χτυπά» κόκκινο, τόσο η εκμετάλλευση από τις εταιρείες ή τα καταστήματα έχει μετατραπεί σε προβλέψιμη ακόμα και για την part time απασχόληση! Πόσοι υπάλληλοι δουλεύουν υπερωρίες χωρίς να τις πληρωθούν ή πόσα αφεντικά χρωστούν μισθούς τεσσάρων μηνών, λέγοντας απλά: «υπομονή…»; Όμως, εάν κάθε υπάλληλος, που βιώνει την εργασιακή «σκλαβιά», αναλάβει δράση… τότε η κατάσταση ίσως και να αλλάξει! Οι παρακάτω συμβουλές θα σας βοηθήσουν να δώσετε ένα «τέλος» στην εκμετάλλευση από τους ανώτερους στο γραφείο, ξεπερνώντας το φόβο της απόλυσης.
Εξετάστε τον τρόπο και το επίπεδο της εκμετάλλευσης
Εάν δεν έχουμε κατανοήσει το γιατί και το πώς μας εκμεταλλεύεται το αφεντικό μας, τότε έχουμε «δεμένα» τα χέρια μας. Μερικές φορές, η εκμετάλλευση κινείται σε χαμηλά επίπεδα, αλλά τις περισσότερες προχωρά στο χώρο των συναισθημάτων, των οικονομικών και των υπερωριών. Αρκετοί υπάλληλοι, είτε δεν διαβάζουν τα ψιλά γράμματα του συμβολαίου τους, είτε απλά πέφτουν θύματα εξαιτίας της ανάγκης τους. Ας βάλουμε λοιπόν κάτω τα γεγονότα και τα παράπονα μας… και ας δώσουμε ένα τέλος στην εκμετάλλευση!
Ορίστε νέους κανόνες… και επιμείνετε σε αυτούς!
Ήρθε η ώρα να τραβήξουμε μια γραμμή στην άμμο και να θέσουμε τα όρια μας. «Ναι» ο καθένας θα φοβόταν μην χάσει τη δουλειά του, αλλά ένας υπάλληλος με ελάχιστους κανόνες αποτελεί πιο εύκολο «πιόνι» για το αφεντικό του. Για αυτό, ας αποφασίσουμε το τι ακριβώς θεωρούμε εκμετάλλευση και το πόσο διατεθειμένοι είμαστε να κάνουμε πίσω για χάρη του μισθού μας. Ύστερα, θα ακολουθήσουν οι συμβιβασμοί και από τις δυο πλευρές…
Ζητήστε συμβουλές από φίλο, κοινωνικό λειτουργό ή δικηγόρο
Μια συμβουλή μπορεί να «ανοίξει» το μυαλό μας ή να μας κάνει να σκεφτούμε λίγο διαφορετικά. Ένας φίλος, ένας κοινωνικός λειτουργός ή καλύτερα ένας δικηγόρος μπορεί να μας αναλύσει το πώς πρέπει να κινηθούμε στο μέλλον, αναφέροντας μας τα εργασιακά δικαιώματα μας. Αρκετοί ζητούν μόνο εκδίκηση, αλλά συχνά αυτή μπορεί να υποβαθμίσει τα κίνητρα τους. Καλό είναι, λοιπόν, να μάθουμε το πώς πρέπει να κινηθούμε, κοιτώντας ακόμα και τη νομική πλευρά του προβλήματος.
Μην είστε επικριτικοί με τον εαυτό σας
Πολλοί υπάλληλοι πέφτουν σε κατάθλιψη, όταν συνειδητοποιούν ότι έχουν «κακοποιηθεί» εργασιακά. Άλλοι ντρέπονται για όσα ανέχτηκαν, μερικοί είναι εξοργισμένοι και ορισμένοι κατηγορούν τον εαυτό τους που έσκυψαν το κεφάλι στους ανώτερους τους. Ίσως ήρθε η ώρα να πάρουμε δυο ημέρες άδεια για να σκεφτούμε το μέλλον μας ή για να το συζητήσουμε με έναν έμπιστο συγγενή. Πρέπει να θυμόμαστε ότι κάθε υπάλληλος έχει περάσει κάποιου είδους εκμετάλλευση… και ότι δεν είμαστε οι μόνοι!
Πείτε τα παράπονα σας… με επαγγελματικό τρόπο!
Είναι λογικό να ανησυχούμε για το πώς θα μεταφέρουμε τα παράπονα μας στον προϊστάμενο μας, αφού σκεπτόμαστε την πιθανότητα της απόλυσης. Όμως, εάν προσεγγίσουμε τον άλλο με σεβασμό, και όχι ύφος ή ειρωνεία, αναφέροντας τις ανησυχίες μας και ότι πρέπει να βρεθεί μια λύση, τότε τουλάχιστον εμείς θα έχουμε φερθεί επαγγελματικά. Ίσως ο ανώτερος μας να μην έχει παρατηρήσει ότι έχουμε αδικηθεί ή ότι έχουμε αργήσει να πληρωθούμε… ίσως βέβαια και να το υποκινεί. Όπως και να έχει, πρέπει να είμαστε σταθεροί στις θέσεις μας.
Παραιτηθείτε… και ψάξτε για καλύτερη δουλειά!
Όταν το ποτήρι ξεχειλίσει, η παραίτηση αποτελεί δυστυχώς μονόδρομο. Οι περισσότερες εταιρείες εκμεταλλεύονται τους υπαλλήλους, επειδή πιστεύουν ότι φοβούνται μήπως απολυθούν, εξαιτίας του γεγονότος ότι οι δουλειές είναι μετρημένες πια στα δάχτυλα. Όμως, στην περίπτωση που η κατάσταση ξεπερνά τα όρια, αργά ή γρήγορα μπορεί να δημιουργήσει ακόμα και ψυχολογικά θέματα. Καλό είναι λοιπόν να θυμόμαστε ότι υπάρχουν και άλλες κενές θέσεις εργασίας… που μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες μας!
