Στην περίπτωση που η ανασφάλεια γίνει η κανονικότητά μας, μπορεί να προκαλέσει ανεπανόρθωτες πληγές στην ψυχική μας υγεία. Πιθανότατα, η …
Πώς θα σε φέρει πιο κοντά στην ευτυχία το Ιαπωνικό “oubaitori”
Το “Oubaitori” είναι ένας γιαπωνέζικος βαθύτερος τρόπος σκέψης που θα βελτιώσει τον τρόπο ζωής σου και θα σε βοηθήσει να πάψεις να συγκρίνεσαι με τους άλλους ανθρώπους.
Πολλές φορές οι άνθρωποι, αναπόφευκτα, προβαίνουμε σε σύγκριση με τις ζωές άλλων ανθρώπων, παρόλο που όλοι ξέρουμε ότι τα πράγματα δεν είναι ποτέ όπως δείχνουν. Η κάθε «ευτυχία» έχει το τίμημά της ή έστω την πιο σκοτεινή πλευρά της και καλό είναι όλοι να θυμόμαστε πως την ευτυχία τη βρίσκει ο καθένας μέσα του. Η λέξη-κλειδί εδώ είναι η «σύγκριση» που μπορεί να καταλήξει να γίνει πηγή μεγάλων δεινών και δυστυχίας. Ίσως, μάλιστα, να μην το έχεις συνειδητοποιήσει, αλλά κάθε φορά που αισθάνεσαι δυστυχία, υπάρχει κάπου μέσα σου μια σύγκριση με κάτι καλύτερο.
Η σύγκριση με τους άλλους αυξάνει τη δυστυχία σου
Οι άνθρωποι είμαστε κοινωνικά όντα και έχουμε την τάση να συγκρίνουμε τους εαυτούς μας με τα μέλη της κοινότητάς μας από την απαρχή της ιστορίας. Την τελευταία δεκαετία, με την ευρεία χρήση των social media, ο μηχανισμός της σύγκρισης τρέφεται διαρκώς με μη ρεαλιστικές εικόνες από μια ωραιοποιημένη –από τα φίλτρα του Instagram– πραγματικότητα που κάνει τη σύγκριση ακόμη πιο ανυπόφορη για τα άτομα των οποίων η προσωπικότητα ρέπει προς τη χαμηλή αυτοεκτίμηση.
Το oubaitori σου θυμίζει πόσο ξεχωριστός είσαι
Είναι μια έννοια που περιγράφει τα τέσσερα δέντρα τα οποία ανθίζουν την άνοιξη: την κερασιά, τη δαμασκηνιά, τη ροδακινιά και τη βερικοκιά. Σύμφωνα με τους Japan Times: «Κάθε λουλούδι ανθίζει στον δικό του χρόνο και το νόημα πίσω από το oubaitori είναι ότι όλοι μεγαλώνουμε και ανθίζουμε με τον δικό μας ρυθμό. Είναι μια υπενθύμιση ότι ο καθένας έχει το δικό του ταξίδι στη ζωή και πρέπει να επικεντρωθούμε στην ανάπτυξή μας, να μην συγκρίνουμε τον εαυτό μας τόσο πολύ με τους άλλους και να γιορτάσουμε την ατομικότητα και τη μοναδικότητά μας».
Είναι το ίδιο μήνυμα που διαβάζουμε στο βιβλίο του συγγραφέα και επαγγελματία coach Timothy Gallwey The Inner Game of Tennis: «Όταν φυτεύουμε έναν σπόρο τριαντάφυλλου στη γη, παρατηρούμε ότι είναι μικρός, αλλά δεν τον επικρίνουμε ότι δήθεν είναι χωρίς ρίζες και χωρίς στέλεχος. Τον αντιμετωπίζουμε σαν σπόρο, δίνοντάς του το νερό και την τροφή που απαιτούνται από έναν σπόρο. Όταν ξεπηδά για πρώτη φορά από τη γη, δεν τον καταδικάζουμε ως ανώριμο και υπανάπτυκτο. Ούτε επικρίνουμε τα μπουμπούκια επειδή δεν είναι ανοιχτά, όταν εμφανίζονται. Στεκόμαστε με θαυμασμό στη διαδικασία που λαμβάνει χώρα και δίνουμε στο φυτό τη φροντίδα που χρειάζεται σε κάθε στάδιο της ανάπτυξής του. Το τριαντάφυλλο είναι ένα τριαντάφυλλο από τη στιγμή που είναι ένας σπόρος μέχρι τη στιγμή που πεθαίνει. Μέσα του, ανά πάσα στιγμή, περιέχει ολόκληρο το δυναμικό του. Φαίνεται να βρίσκεται συνεχώς σε διαδικασία αλλαγής. Ωστόσο, σε κάθε περίσταση, σε κάθε στιγμή, είναι απολύτως εντάξει όπως είναι».
Κάνε το oubaitori τρόπο σκέψης
Είναι αυτό ακριβώς που προσπαθούν να αποδεχτούν οι γονείς που μεγαλώνουν μικρά παιδιά: να μην συγκρίνουν τις προόδους και τα επιτεύγματά τους με εκείνα των άλλων παιδιών.
Ίσως, λοιπόν, αν καταφέρεις να δεις τον εαυτό σου σαν ένα μικρό παιδί που ανθίζει, μεγαλώνει και αναπτύσσεται με τους δικούς του ρυθμούς, να έχεις κάνει ένα βήμα πιο κοντά στην αποδοχή του εαυτού και την ευτυχία. Αν δυσκολεύεσαι να το πετύχεις, δοκίμασε να κρατήσεις ένα ημερολόγιο ευγνωμοσύνης, στο οποίο θα καταγράφεις αυτά για τα οποία αισθάνεσαι ευγνώμων, τις μικρές και μεγάλες στιγμές που σου δίνουν χαρά, τα θετικά σημεία της ζωής σου. Τίποτε δεν είναι δεδομένο. Ύστερα άφησε τις σημειώσεις σου να σε καθοδηγήσουν.
