Ο κόσμος δεν είναι ονειρικά πλασμένος. Η δικαιοσύνη έχει χάσει την αξία της και η σημασία του να ζω τη …
Ποιος είπε ότι η ζωή είναι δίκαιη;
Εάν κάποιος ψάχνει να βρει τη δικαιοσύνη στη ζωή, μάλλον θα χάσει την ίδια τη ζωή χωρίς να βρει τις κατάλληλες απαντήσεις. Άλλωστε, ποιος του έχει εγγυηθεί ότι η ζωή θα είναι δίκαιη απέναντί του;
Η αδικία είναι αναπόφευκτη και ιστορικά αποδεδειγμένη
Πριν από αυτό το ερώτημα προηγείται ένα άλλο. Τι είναι τελικά δίκαιο; Αυτό που έχει σχεδιάσει ή ονειρευτεί ο καθένας; Σε αυτήν την περίπτωση, μιλάμε για μία υποκειμενική δικαιοσύνη, ενώ, στην πραγματικότητα, η δικαιοσύνη, ακόμα και στη νομική της μορφή, είναι αντικειμενική και όχι υποκειμενική. Θέτω αυτό το ερώτημα για να ενισχύσω το συμπέρασμα που έχει προκύψει ότι η ζωή τελικά δεν είναι και δεν μπορεί να είναι δίκαιη. Εάν δεν αρκεί το ερώτημα αυτό, τότε ας ρίξουμε μία ματιά σε καθημερινά, πραγματικά παραδείγματα αδικίας, όπως οι θάνατοι και οι αρρώστιες, με πιο πρόσφατο το παράδειγμα του COVID-19.
Ακόμα και η ιστορία έχει να μας διδάξει πολλά παραδείγματα αδικίας, όπως τη Σταύρωση του Ιησού Χριστού και τη φυλάκιση του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη από τους ίδιους τους Έλληνες. Νομίζω ότι αυτά τα δύο παραδείγματα, που προσέφεραν τόσα στην πνευματική καθοδήγηση της ανθρωπότητας και την ελευθερία της πατρίδας μας αντίστοιχα, είναι ικανά να κάνουν τον οποιοδήποτε να αποδεχθεί ότι τελικά η ζωή δεν είναι δίκαιη. Όσο γρηγορότερα αποδεχθεί κάποιος την αδικία της ζωής, τόσο πιο ήρεμος και συνειδητοποιημένος θα πορευτεί σε αυτή.
Υιοθετώντας τη σωστή στάση απέναντι στην αδικία
Στη ζωή του ο καθένας θα αδικηθεί ή θα νιώσει ότι αδικείται πολλές φορές. Το σημαντικό είναι πώς το αντιμετωπίζει και πώς αντιδρά σε αυτές τις περιπτώσεις. Η ζωή είναι μικρή και δεν υπάρχει χρόνος για να χαθεί σε μάταιες αναζητήσεις των αιτιών της αδικίας. Υπάρχει μόνο χρόνος για ανασυγκρότηση και ορισμό νέων στόχων. που θα τον βοηθήσουν να συνεχίσει. Το μότο του πρέπει να είναι ‘’keep going’’. Όπως είχε πει και ο αυστριακός γιατρός και ψυχολόγος ‘Αλφρεντ Άντλερ, ‘’δεν καθοριζόμαστε από τις εμπειρίες μας αλλά από τη σημασία που τους δίνουμε’’. Η στάση, λοιπόν, κάποιου σε περιπτώσεις αδικίας είναι καίριας σημασίας.
Αλλά τι μπορεί να κάνει; Αρχικά, οφείλει να διαχωρίσει στο μυαλό του τα σημαντικά από τα ασήμαντα και αυτά που μπορεί να επηρεάσει από τα μη επηρεαζόμενα. Κάνοντας αυτόν τον διαχωρισμό, θα μπορεί να ξεχωρίζει για ποια αξίζει πραγματικά να στενοχωρηθεί, να αφιερώσει χρόνο και να καταβάλει προσπάθεια ώστε να αλλάξει την κατάσταση. Ίσως μπορούμε να πούμε ότι ισχύει και εδώ ο κανόνας του Pareto, ότι δηλαδή το 20% των γεγονότων της ζωής έχουν πραγματική σημασία και την επηρεάζουν σημαντικά, ενώ το υπόλοιπο 80% δεν έχει. Υιοθετώντας αυτό το σκεπτικό, γίνεται αντίστοιχα σωστή κατανομή της ενέργειας και των συναισθημάτων για μία ζωή ισορροπημένη, απαλλαγμένη από ανούσιες ενέργειες, άσκοπες σκέψεις και χάσιμο χρόνου.
Καλύτερη πρόβλεψη, καλύτερη προετοιμασία για την αδικία
Αποδεχόμενος κάποιος το γεγονός ότι στη ζωή που έχει μπροστά του θα αντιμετωπίσει καταστάσεις που θα την καθιστούν άδικη, εκτός από την κατάλληλη στάση, οφείλει να αναπτύξει και την ικανότητα της πρόβλεψης. Αυτή είναι μία ικανότητα, που τα στελέχη επιχειρήσεων οφείλουν να έχουν ιδιαίτερα ανεπτυγμένη. Το ίδιο όμως ισχύει και στη ζωή. Αναπτύσσοντας αυτήν την ικανότητα, μπορεί κάποιος να προβλέψει τις άσχημες ή δύσκολες καταστάσεις που θα κληθεί να αντιμετωπίσει. Έτσι, από τη μία, θα μπορέσει να προετοιμαστεί ψυχολογικά, ώστε να μην τον καταβάλουν τα δυσάρεστα συναισθήματα και, από την άλλη, θα μπορέσει να αναπτύξει ένα εναλλακτικό πλάνο αντίδρασης, θέτοντας νέους στόχους, ικανούς να του δώσουν την απαραίτητη ενέργεια για να συνεχίσει. Συμπερασματικά, λοιπόν, μπορώ να πω ότι ο άνθρωπος οφείλει να προβλέπει το απρόβλεπτο και να περιμένει το αναπάντεχο. Τα πάντα μπορεί να αλλάξουν από τη μία στιγμή στην άλλη και άρα η άποψη ότι κάποιος πρέπει να ζει τη στιγμή και να είναι ευγνώμων για όσα διαθέτει είναι διαρκώς επίκαιρη.
Ψάχνοντας κάποιος για δικαιοσύνη στη ζωή, είναι βέβαιο ότι δεν θα βρει τις κατάλληλες απαντήσεις και αιτίες. Αντίθετα, θα χάσει χρόνο και ενέργεια και θα ξοδέψει συναισθήματα και σκέψεις. Είναι αποδεδειγμένο ότι η ζωή είναι άδικη και το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να αντιμετωπίσει κατάλληλα τις αδικίες, αλλά και να αναπτύξει την ικανότητα της πρόβλεψης αυτών, ώστε να είναι όσο το δυνατόν καλύτερα προετοιμασμένος. Στα αφτιά του πρέπει να έχει την προτροπή του Καζαντζάκη: “Η ζωή δεν είναι δίκαιη, αλλά αξίζει να τη ζήσεις”.
