«Πλαστική» Μεσόγειος

Η θαλάσσια ζωή αντιμετωπίζει ανεπανόρθωτες ζημιές από εκατομμύρια τόνους πλαστικών αποβλήτων που καταλήγουν κάθε χρόνο στις θαλάσσιες ακτές. Γιατί, όμως, το πλαστικό είναι τόσο βλαβερό για το περιβάλλον μας;

Ένα από τα πλεονεκτήματα της χρήσης πλαστικού είναι ότι το συγκεκριμένο υλικό έχει σχεδιαστεί με τέτοιον τρόπο ώστε να αντέχει στον χρόνο. Σχεδόν όλο το πλαστικό που έχει παραχθεί από τα πρώτα χρόνια της ανακάλυψής του υπάρχει έως και σήμερα σε κάποια μορφή. Οι περισσότερες συσκευασίες αναψυκτικών είναι κατασκευασμένες από πλαστικό, με αποτέλεσμα, όταν αυτό βρεθεί στη θάλασσα, να χρειάζονται πολλά χρόνια μέχρι να αποσυντεθεί πλήρως.

Πλαστικό: απειλή για τη θαλάσσια ζωή

Το πλαστικό όπως το γνωρίζουμε σήμερα υπάρχει μόνο τα τελευταία 60-70 χρόνια. Ωστόσο το διάστημα αυτό είναι αρκετό για να επηρεάσει αρνητικά το περιβάλλον μας.

Τόσο τα θαλάσσια πτηνά όσο και τα μεγαλύτερα θαλάσσια είδη, όπως είναι οι χελώνες και τα δελφίνια (στη Μεσόγειο υπάρχει μεγάλος πλυθυσμός αυτών των ειδών), κινδυνεύουν από την κατανάλωση πλαστικών κομματιών από συσκευασίες. Οι χελώνες δεν έχουν την ικανότητα να διακρίνουν μια μέδουσα από μια πλαστική σακούλα, με συνέπεια να οδηγούνται σε θάνατο καταναλώνοντάς την.

Μεγαλύτερα κομμάτια πλαστικού μπορούν επίσης να βλάψουν το πεπτικό σύστημα ορισμένων θαλάσσιων πτηνών και είναι ιδιαίτερα πιθανό να αποβούν μοιραία γι’ αυτά.

Οι μελέτες της WWF για τη Μεσόγειο

Σχετικά με τη ρύπανση της Μεσογείου από τα πλαστικά, η WWF παλαιότερα πραγματοποιούσε μελέτες από τις οποίες προέκυπτε ότι τα πλαστικά αποτελούν το 95% των σκουπιδιών που εντοπίζονται στις θάλασσες της Μεσογείου, τόσο στον βυθό όσο και στις ακτές. Η ρύπανση αυτή προέρχεται κυρίως από την Τουρκία και την Ισπανία, και σε δεύτερη φάση από την Αίγυπτο, τη Γαλλία και την Ελλάδα. Συμπερασματικά, τα επίπεδα ρύπανσης στη Μεσόγειο είναι αρκετά υψηλά, θέτοντας σε κίνδυνο τα θαλάσσια είδη αλλά και το περιβάλλον γενικότερα.

Η Ελλάδα, η χώρα με τα 16.000 χιλιόμετρα ακτογραμμής, βρίσκεται κατ’ επέκταση αντιμέτωπη με αυτό το σοβαρό πρόβλημα.

Γι’ αυτόν τον λόγο είναι απαραίτητο να προβούμε σε δραστικές αλλαγές. Εάν δεν αλλάξουμε στάση και δεν γίνουμε πιο υπεύθυνοι σε ό,τι αφορά τη χρήση του πλαστικού και την ανακύκλωσή του, ελλοχεύει ο κίνδυνος μεγαλύτερες ποσότητες πλαστικών, και γενικώς τοξικών αποβλήτων, να «διαρρεύσουν» στο περιβάλλον.

Μέχρι το 2030 προβλέπεται τεράστια αύξηση της περιβαλλοντικής ρύπανσης, γι’ αυτό δεν πρέπει να ξεχνάμε πως η προσοχή και αγάπη μας προς το περιβάλλον και τη θαλάσσια ζωή αποτελούν τα κυριότερα μέσα που διαθέτουμε προκειμένου να εξασφαλίσουμε την προστασία τους.

Συντάκτης: Αγγελική Κουτρουμάνου,

Influence:

Αρθρογράφος του flowmagazine.gr.