Ο χαλινός της γλώσσας αποτελεί τη μικρή μεμβράνη που εκτείνεται από τον χώρο κάτω από τη γλώσσα ως τη μέση …
Πιπίλισμα αντίχειρα – Απαντήσεις σε όλες τις ερωτήσεις των γονέων
Για πολλά παιδιά το πιπίλισμα του αντίχειρα είναι μία συνήθεια που είναι δύσκολο να σταματήσει. Στο άρθρο θα δούμε τις αιτίες πίσω από αυτή τη συνήθεια αλλά και τρόπους να βοηθήσετε το παιδί να την διακόψει.
Το πιπίλισμα του αντίχειρα είναι μια κοινή συνήθεια των παιδιών. Μεγαλώνοντας αυτή σταδιακά μειώνεται έως ότου να σταματήσει εντελώς. Κάποια παιδιά δυσκολεύονται στη διακοπή αυτής της συνήθειας, με τους γονείς να φτάνουν συχνά στο σημείο του να σκέφτονται πώς η κατάσταση αυτή πρέπει να αλλάξει. Αυτό το άρθρο είναι εδώ για να απαντήσει στις πιο συχνές ερωτήσεις γονέων με παιδιά που επιμένουν στο πιπίλισμα του αντίχειρα.
Γιατί τα παιδιά πιπιλάνε τον αντίχειρά τους;
Τα μωρά έχουν φυσικό το αντανακλαστικό του πιπιλίσματος όπως και το αντανακλαστικό του προσανατολισμού (αγγίζοντας το μάγουλο ή την γωνία του στόματος του μωρού αυτό στρέφει το κεφάλι του προς τη μεριά του ερεθίσματος, ανοίγει το στόμα του και «προσανατολίζεται προς το άγγιγμα). Αυτά μπορεί να κάνουν το μωρό να βάζει τον αντίχειρα ή τα δάχτυλά του στο στόμα του. Επειδή το πιπίλισμα του αντίχειρα κάνει τα μωρά να αισθάνονται ασφαλή, ορισμένα μπορεί να αναπτύξουν τη συνήθεια να πιπιλάνε τον αντίχειρα όταν έχουν ανάγκη να ηρεμήσουν ή να κοιμηθούν.
Πόσο διαρκεί το πιπίλισμα του αντίχειρα;
Πολλά παιδιά σταματούν να πιπιλάνε τον αντίχειρά τους από μόνα τους κοντά στους 6-7 μήνες ή μεταξύ 2 και 4 ετών. Παρόλα αυτά, ακόμη κι ένα παιδί που έχει σταματήσει να το κάνει αυτό, πιθανόν να επαναφέρει τη συμπεριφορά σε περιόδους άγχους.
Πότε πρέπει να υπάρξει παρέμβαση;
Το πιπίλισμα του αντίχειρα δεν αποτελεί ανησυχία μέχρι να εμφανιστούν τα μόνιμα δόντια του παιδιού. Τότε, το πιπίλισμα του αντίχειρα μπορεί να αρχίσει να επηρεάζει τη σκληρή υπερώα (ουρανίσκος) ή την ευθυγράμμιση των δοντιών. Ο κίνδυνος εμφάνισης οδοντικών προβλημάτων σχετίζεται με τη συχνότητα, το χρονικό διάστημα και την ένταση του πιπιλίσματος.
Οι απόψεις διαφέρουν, με ορισμένους να συνιστούν την αντιμετώπιση του πιπιλίσματος πριν από την ηλικία των 3 ετών και άλλους να υποστηρίζουν πώς η συνήθεια χρήζει αντιμετώπισης αν επιμένει μετά τα 5 έτη.
Τι μπορώ να κάνω για να ενθαρρύνω το παιδί μου να σταματήσει να πιπιλάει τον αντίχειρά του;
Μερικές φορές το να μην δίνετε καμία σημασία είναι αρκετό για να σταματήσει η συμπεριφορά – ειδικά αν το παιδί σας χρησιμοποιεί το πιπίλισμα του αντίχειρα για να τραβήξει την προσοχή σας. Αν αυτή η τεχνική δεν φέρει το επιθυμητό αποτέλεσμα, μπορείτε να δοκιμάσετε κάποια από τις παρακάτω:
Επιβραβεύστε το παιδί σας ή δώστε του μία μικρή ανταμοιβή (π.χ. μια βόλτα στο πάρκο) όταν δεν πιπιλάει τον αντίχειρά του.
Τοποθετήστε αυτοκόλλητα σε ένα ημερολόγιο για να καταγράφετε τις ημέρες κατά τις οποίες το παιδί σας αποφεύγει με επιτυχία το πιπίλισμα του αντίχειρα.
Αν καταλάβετε πώς το παιδί σας πιπιλάει τον αντίχειρά του ως αντίδραση στο άγχος, εντοπίστε το πραγματικό πρόβλημα και παρηγορήστε το με άλλους τρόπους – όπως με μια αγκαλιά ή γλυκά και καθησυχαστικά λόγια.
Εάν το παιδί σας πιπιλάει τον αντίχειρά του χωρίς να το σκεφτεί – και όχι ως τρόπο για να τραβήξει την προσοχή – υπενθυμίστε του απαλά να σταματήσει. Μην μαλώνετε, επικρίνετε ή γελοιοποιείτε το παιδί σας.
Μπορεί να βοηθήσει κάποιος ειδικός;
Εάν ανησυχείτε για την επίδραση του πιπιλίσματος στα δόντια του παιδιού, απευθυνθείτε σε έναν οδοντίατρο. Η συζήτηση με τον οδοντίατρο για τους λόγους για τους οποίους είναι σημαντικό να σταματήσει το πιπίλισμα του αντίχειρα πολλές φορές είναι πιο αποτελεσματική από μια συζήτηση μεταξύ γονέων και παιδιού.
Σπάνια, ορισμένοι γιατροί συνιστούν τη χρήση πιο απτών τεχνικών, όπως η κάλυψη του νυχιού του αντίχειρα του παιδιού σας με μια πικρή ουσία ή η επίδεση του αντίχειρα.
Τι γίνεται αν δεν πιάνει τίποτα;
Για ορισμένα παιδιά, είναι πραγματικά άθλος να διακόψουν το πιπίλισμα του αντίχειρα. Προσπαθήστε να μην ανησυχείτε (εμφανώς τουλάχιστον) και σίγουρα μην ασκείτε υπερβολική πίεση στο παιδί σας για να σταματήσει την συνήθειά του, καθώς αυτό το μόνο που επιφέρει στις περισσότερες περιπτώσεις είναι να παρατείνει τη διαδικασία.