Πατέρας: ένας ρόλος πρωταγωνιστικός και όχι παρασκηνιακός

Συντάκτης: Πόπη Βασιλάκη, Υπ. Διδάκτωρ Επιστημών Αγωγής και Εκπαίδευσης

Τα τελευταία χρόνια βλέπουμε πολλούς μπαμπάδες να κυκλοφορούν κάνοντας βόλτα με  το καρότσι του παιδιού τους, εικόνα που μερικές δεκαετίες πίσω θα θεωρούνταν “περίεργη”, τώρα θεωρείται μια φυσιολογική και ομαλή εξέλιξη της σχέσης πατέρα και παιδιού. Ο ενεργός ρόλος του πατέρα έχει γίνει πια δεδομένος, δεν είναι κομπάρσος στη ζωή των παιδιών αλλά κύριος πρωταγωνιστής. Κάποιοι από τους παρακάτω λόγους επιβάλλουν την παρουσία του ως δεδομένη και υποχρεωτική στη ζωή της οικογένειας του.

  • Τους πρώτους μήνες στη ζωή ενός βρέφους η συμμετοχή του πατέρα θέτει τις βάσεις για να αντιμετωπίσει το παιδί το άγχος κατά τη διάρκεια της ζωής του ειδικά τα πρώτα σχολικά χρόνια.
  • Η στενή σχέση του πατέρα με την κόρη προωθεί την έννοια της υλικότητας μέσα της και την κάνει να νιώθει ασφάλεια
  • Η στενή σχέση του πατέρα με τον γιο βοηθάει το παιδί να πάρει ως πρότυπο την πατρική φιγούρα, να υιοθετήσει ένα τρόπο σκέψης όμοιο με τον πατέρα καθώς και να μάθει να μην τα παρατάει
  • Οι άντρες που έχουν στενές επαφές με την οικογένεια τους και δεν ενδιαφέρονται μόνο την καριέρα τους έχουν περισσότερες πιθανότητες να είναι πιο ευτυχισμένοι από αυτούς που ασχολούνται αποκλειστικά και μόνο με την καριέρα τους και λιγότερο με το την οικογένεια τους
  • Και γιατί όταν ο πατέρας ασχολείται με τα παιδιά βελτιώνει και την σχέση με την σύντροφό του καθώς την βοηθά στις υποχρεώσεις της καθημερινότητας εξομαλύνοντας το άγχος και την πίεση της και δίνοντας της να καταλάβει ότι δεν είναι μόνη της στην ανατροφή των παιδιών τους.
  • Όταν τα παιδιά παίζουν με τον πατέρα επειδή το παιχνίδι μαζί του είναι διαφορετικό με περισσότερη σωματική επαφή, αυτό βοηθάει στην ανάπτυξη των κοινωνικών επαφών και στην συνεργασία με τους άλλους ανθρώπους στην ενήλικη ζωή τους προκειμένου να επιτευχθεί ένας στόχος.
  • Τα παιδιά αποζητούν τον πατέρα ο στήριγμα σε δύσκολες καταστάσεις. Με αυτόν τα παιδιά αισθάνονται περισσότερη σιγουριά όταν έχουν την στήριξη του, ότι τα πράγματα θα πάνε καλύτερα.

  • Όταν εμπλέκεται και ο πατέρας στην εκπαιδευτική διαδικασία τότε τα παιδιά αναπτύσσουν καλύτερη σχολική απόδοση και αυξημένα κίνητρα για την επίτευξη των στόχων τους.
  • Ο πατέρας συνήθως είναι λιγότερο επικριτικός απέναντι στα παιδιών επομένως τον χρειάζονται  ως υποστηρικτή στα διάφορα σχέδια και τις ιδέες τους, όταν η μητέρα αυτά τα σχέδια θα τα εκμηδενίσει  με τη λογική της.
  • Όταν δίνει αγάπη ο πατέρας τότε είναι σίγουρο ότι θα εισπράξει στο διπλό την αγάπη από τα παιδιά του και θα νιώθει και ο ίδιος ευτυχισμένος που προσφέρει -πέρα από οικονομικά- και συναισθηματικά στην οικογένεια του.

Επομένως και οι δυο πλευρές είναι αναγκαίο να καταλάβουν την πολύτιμη βοήθεια του ρόλου του πατέρα στην οικογένεια και να δώσουν χώρο στην πατρική φιγούρα να ξεδιπλωθεί και να προσφέρει συναισθηματική κάλυψη στα υπόλοιπα μέλη της. Ειδική μνεία να κάνουμε σ αυτό το σημείο στις οικογένειες με χωρισμένους γονείς όπου δεν πρέπει να στερούνται τα παιδιά τη φυσική παρουσία του πατέρα στην ζωή τους αλλά να είναι παρών όσο το δυνατόν περισσότερο, για το καλό και των δυο πλευρών.

Συντάκτης: Πόπη Βασιλάκη, Υπ. Διδάκτωρ Επιστημών Αγωγής και Εκπαίδευσης

Influence:

Το βιογραφικό μου περιλαμβάνει σπουδές στην Ελληνική φιλολογία, μεταπτυχιακά στους τομείς της Ιστορίας και της Ειδικής Αγωγής…