Παιδιά διαζευγμένων γονιών: Η ψυχοσύνθεσή τους και τρόποι αντιμετώπισης

Ένα μεγάλο ποσοστό γάμων καταλήγουν σε διαζύγιο, αφού για διαφόρους λόγους οι σύζυγοι αποφασίζουν να πάρουν ξεχωριστούς δρόμους. Όταν δεν υπάρχουν παιδιά όλα είναι καλά, αν όμως υπάρχουν τα πράγματα δυσκολεύουν αφού τις περισσότερες φορές γίνονται μπαλάκι από τον έναν στον άλλο με αποτέλεσμα να πληγώνονται από άσχημες συμπεριφορές μεταξύ των γονιών τους. 

Πάσης φύσεως μπορεί να είναι οι λόγοι που μερικά ζευγάρια καταλήγουν στο χωρισμό και ένας χωρισμός πάντα είναι επώδυνος, ανεξαρτήτως ποιος πήρε την πρωτοβουλία και τι συνέβη. Κάθε είδους αποχωρισμός είναι σαν μία μικρή απώλεια, σαν ένας μικρός θάνατος. Εντούτοις, ό, τι κι αν έγινε, όποιος κι αν έφταιξε, η ζωή προχωρά και μαζί με αυτήν και οι άνθρωποι που την απαρτίζουν. Τι γίνεται, όμως, όταν υπάρχουν παιδιά στη μέση; Σε αυτές τις περιπτώσεις το ζήτημα είναι λεπτό και χρήζει ιδιαίτερης προσοχής, διότι ερχόμαστε αντιμέτωποι με μία παιδική φιγούρα, η οποία κρύβει μέσα της ποικίλα συναισθήματα, ανάμεικτα και η οποία βρίσκεται στην πιο τρυφερή ηλικία. Τώρα αρχίζει να γνωρίζει τον εαυτό της, να χτίζει την προσωπικότητα, να διευρύνει τους ορίζοντές της, εμπνεόμενη από τη νοοτροπία και τα περιστατικά που διαδραματίζονται στον κόσμο γύρω της και ιδίως στο εσωτερικό της οικογένειάς της. 

Τι συμβαίνει σήμερα

Δυστυχώς, δεν είναι λίγα τα ανδρόγυνα που φέρνουν τα παιδιά τους σε δύσκολη θέση, καθώς προτιμούν να αναλώνονται σε ακραίες συμπεριφορές και να επιρρίπτουν ευθύνες ο ένας στον άλλον, δίχως να αναλογίζονται την επιζήμια επίδραση που ενδέχεται να προκαλούν στο ψυχισμό των παιδιών. Η ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα ενός οικείου συμβάντος είναι εύκολο να λάβει μεγάλες διαστάσεις, αδυνατώντας η σύνεση και η λογική να πάρουν θέσεις. Ωστόσο, όταν όμως τα παιδιά βρίσκονται μπροστά σε τέτοιες καταστάσεις δε χωράνε δικαιολογίες. 

Η ψυχολογία των παιδιών 

Όταν το διαζύγιο τείνει να γίνεται τοξικό για τα παιδιά, τότε αυτομάτως εκείνα αισθάνονται ένοχα για αυτήν την εξέλιξη, κλείνονται στον εαυτό τους και εκδηλώνουν μεγάλες τάσεις απομόνωσης.  Όλο αυτό λειτουργεί ανασταλτικά για τη καθημερινότητά τους, πέφτουν οι σχολικές τους επιδόσεις, δεν έχουν καμία όρεξη να φάνε, σταματούν τις εξωσχολικές δραστηριότητας και συνάμα μειώνονται οι κοινωνικές τους δεξιότητες. 

Τα κάποτε πρότυπά τους, τώρα έχουν λάβει μία άλλη μορφή, ξένη, και εκείνα βιώνουν την πλήρη ματαίωση, προβάλλοντας ξεσπάσματα θυμού και μέγιστης επιθετικότητας. 

Ιδίως τη στιγμή της γνωριμίας των νέων συντρόφων των γονέων τους, αντιμετωπίζουν την πλήρη απόρριψη (έτσι τους φαίνεται δηλαδή), πεπεισμένοι πως θα «εξαλειφθούν» απευθείας από το οπτικό πεδίο της αμέριστης φροντίδας που εισέπρατταν κάποτε από εκείνους. Αδυνατούν να δεχθούν ένα τέτοιο σενάριο, με αποτέλεσμα να δείχνουν ασέβεια και να μην κατανοούν τις ανάγκες των μεγάλων.

Τρόποι αντιμετώπισης

Καλό είναι να αποφεύγονται από μέρους των γονιών οι έκδηλες αντιδράσεις ξεπεσμού, όσο δύσκολη κι αν είναι η διαχείριση μίας τέτοιας αναπάντεχης εξέλιξης, μην ξεχνάτε πως η ύπαρξη παιδιών σε έναν γάμο καθιστά αναγκαία την πρέπουσα στάση. Η ψυχοσύνθεσή τους είναι εξαιρετικά ευαίσθητη σε αυτήν την ηλικία και κάθε απρεπή συμπεριφορά μπορεί να τούς στοιχίσει. 

Εξηγήστε τους πως ένα διαζύγιο δε σημαίνει διάλυση της οικογένειας και πως η μεταβολή αυτή επηρεάζει αποκλειστικά τον μπαμπά και τη μαμά σαν ζευγάρι, όχι σαν γονείς. Δείξτε τους πόσο μεγάλη είναι η αγάπη σας για εκείνα και πως αυτή δεν υπάρχει υπό όρους, αλλά αληθινά και απόλυτα. 

Εμφυσήστε στο παιδί σας την έννοια της ενσυναίσθησης, με αυτόν τον τρόπο θα του έχετε κάνει ένα μεγάλο δώρο στην ψυχούλα του. Να του μιλάτε ανοιχτά με ηρεμία και φιλική διάθεση, μόνο έτσι θα συντελέσετε στη διαγραφή της πορείας του προς την ωρίμανση και την κατανόηση των πραγμάτων γύρω του. 

Και πάνω απ’ όλα! Το σημαντικότερο όλων! Να παραμένετε ομάδα με τον/ την πρώην σύντροφό σας, γιατί αυτά που σας ενώνουν είναι περισσότερα από αυτά που σας χωρίζουν.

Συντάκτης: Μαρία Τατιάνα Πινακούλα,

Influence:

Αρθρογράφος του flowmagazine.gr.