Όταν χάνεις ένα αγαπημένο σου πρόσωπο

Η οικογένεια και οι φίλοι μας αποτελούν τα πιο σημαντικά μέλη της ζωής μας. Από μικρή ηλικία αναπτύσσουμε στενούς δεσμούς μαζί τους και μαθαίνουμε να αλληλεπιδράμε σε καθημερινή βάση. Όλη αυτή η τριβή δημιουργεί την καλλιέργεια έντονων συναισθημάτων, τα οποία στερεώνονται σε γερά θεμέλια και διαποτίζονται με αξίες και αρχές. Η ξαφνική αποκοπή τους, λοιπόν, και δη η βιολογική, είναι αποκαρδιωτική!

Όταν καταφθάνει εκείνη η στιγμή του αποχωρισμού με ένα αγαπημένο μας πρόσωπο, ένας αποχωρισμός ο οποίος δεν είναι  ηθελημένος από καμία πλευρά, τουναντίον, το σώμα παγώνει, ο χρόνος σταματά και το μυαλό μένει αποσβολωμένο, προσπαθώντας να συνειδητοποιήσει το μέγεθος της κατάστασης. 

Εμβρόντητοι καθώς είμαστε, προσπαθούμε να μαζέψουμε τα κομμάτια μας αλλά μάταια. Το μυαλό και το σώμα σαν να είναι αποσυνδεδεμένα μεταξύ τους και να μη μπορούν να επικοινωνήσουν. Το άτομο, στην αγκαλιά του οποίου κάποτε καταφεύγαμε για μία παρηγοριά, για μία αναζήτηση τρυφερότητας, για συμπαράσταση στις δύσκολες στιγμές μας, χτυπώντας μας ελαφρά στην πλάτη και διαβεβαιώνοντάς μας ότι όλα θα πάνε καλά, να μην είναι πια εν ζωή και μαζί με αυτό να μη θέλουμε ούτε εμείς να είμαστε, να αδυνατούμε να είμαστε.

Τα στάδια του πένθους

Πρώτο στάδιο: Άρνηση

Κάθε άνθρωπος, στην αρχή, αδυνατεί να δεχθεί το διαδραματιζόμενο γεγονός και βιώνει το αίσθημα της άρνησης. Προκειμένου να διαχειριστεί αυτό που συμβαίνει, μπαίνει σε μία προσωρινή αμφισβήτηση, και ιδίως όταν η απώλεια είναι αιφνίδια, η αίσθηση γίνεται εντονότερη. 

Δεύτερο στάδιο: Νοσταλγία

 Σε αυτό το επίπεδο, το άτομο ξεκινά να πενθεί, νιώθει απέραντη νοσταλγία για το νεκρό πρόσωπο και λαχταρά πως και πως να το ξαναδεί. Βυθίζεται σε χαρούμενες αναμνήσεις του παρελθόντος και αυτό τον αποκαρδιώνει ακόμα περισσότερο. Η νοσταλγία εμφανίζεται αμέσως μετά το συμβάν του θανάτου και αυτό της κηδείας, καθώς η προετοιμασία, της τελευταίας, το κρατάει για λίγο απασχολημένο από στενάχωρες σκέψεις. 

Τρίτο στάδιο: Απελπισία και θυμός

 Συνήθως αυτοί που βιώνουν μία απώλεια στον ευρύτερο κύκλο τους γεμίζουν με άγχος, γίνονται μοναχικοί και πέφτουν σε κατάθλιψη, καθώς νιώθουν ότι δε μπορούν να συνεχίσουν όπως πριν. Απομονώνονται, διακόπτουν παλιές δραστηριότητες ή απλώς δεν αντλούν την ίδια ευχαρίστηση με αυτή που εισέπρατταν κάποτε. Ο θυμός αρχίζει και αναβλύζει από μέσα τους και καταλήγουν να τα βάζουν με όλους και όλα, βρίσκοντας ενδόμυχα έναν ‘’σάκο του μποξ’’ για να εκτονώσουν τον πόνο τους.

Τέταρτο στάδιο: Αλλαγή σελίδας

 Στο τέταρτο και τελευταίο στάδιο το άτομο φτάνει στο σημείο αποδοχής της απώλειας, συμβιβάζεται με την ιδέα και προσπαθεί να πάει παρακάτω στη ζωή του, καθώς αυτή είναι γεμάτο εκπλήξεις που το παρασύρουν να τις ακολουθήσει. 

 Ό, τι έγινε στο παρελθόν ανήκει στο παρελθόν και δε μπορούμε να το αλλάξουμε, μπορούμε όμως να αλλάξουμε το μέλλον και αυτό είναι στο χέρι μας!

Συντάκτης: Μαρία Τατιάνα Πινακούλα,

Influence:

Αρθρογράφος του flowmagazine.gr.