Ορυκτολογικό Μουσείο Λαυρίου
Το Λαύριο είναι σαν την Ακρόπολη. Ακριβώς επειδή είναι κοντά όποτε θέλουμε το επισκεπτόμαστε, δεν πηγαίνουμε ποτέ. Και έτσι το Λαύριο παραμένει τόσο κοντινό μα και το τόσο άγνωστο. Ίσως σε αυτό να φταίει και η εσφαλμένη αντίληψη που έχουμε για την πόλη. Έχουμε μείνει με τις εικόνες σε σήριαλ εποχής που είδαμε στην τηλεόραση με τους εξαθλιωμένους εργάτες των μεταλλείων και την καπνιά από τα φουγάρα.
Η πραγματικότητα είναι το εντελώς αντίθετη. Μια ευχάριστη έκπληξη περιμένει τον επισκέπτη. Μια σύγχρονη πόλη που πολλές θα ζήλευαν. Άνετοι δρόμοι, μεγάλες πλατείες, καθαριότητα, ρυμοτομία, μοντέρνα καταστήματα, καφέ, ταβερνάκια δίπλα στη θάλασσα.
Ενώ όμως πίσω από τη βιτρίνα συχνά κρύβεται η ασχήμια, το Λαύριο κρύβει τους ιστορικούς και καλλιτεχνικούς θησαυρούς του. Που δεν είναι λίγοι. Αναφέρω ενδεικτικά: το Αρχαίο θέατρο του Θορικού, το Ορυκτολογικό Μουσείο, το Μουσείο Κεραμικής ΑΚΕΛ-Πάνος Βαλσαμάκης, και, φυσικά όλο το εργοστασιακό συγκρότημα με τη βίλα Σερπιέρη και τις ανακαινισμένες παλιές εργατικές κατοικίες.
Εδώ θα παρουσιάσουμε το Ορυκτολογικό Μουσείο. Στεγάζεται σε μια μεγάλη πετρόκτιστη αίθουσα που αγωνιά να φιλοξενήσει τα εκθέματά της.
Μπαίνοντας στο κτήριο θαρρείς πως βρίσκεσαι μέσα στη σπηλιά του Αλή Μπαμπά που είχε κρυμμένους τους θησαυρούς τους. Ορυκτά με κάθε λογής χρώματα και σχήματα που σε αφήνουν με το στόμα ανοιχτό, το ένα πιο εντυπωσιακό από το άλλο.
Εδώ εκτίθενται 740 ορυκτολογικά δείγματα που προέρχονται από 220 ορυκτολογικά είδη. Όλα προέρχονται από τα σπλάχνα της Λαυρεωτικής γης δουλεμένα επί αιώνες από τη φύση. Έχουν βρεθεί σε φυσικά κοιλώματα από τους εργάτες που τα έφεραν στο φως.
Στο υπέδαφος του Λαυρίου έχουν ως τώρα ευρεθεί 610 είδη ορυκτών, και αντιπροσωπεύουν το 16% των παγκοσμίως γνωστών ορυκτών. Έρευνες σε γειτονικές περιοχές (Ανάβυσσος κλπ) είχαν μηδενικά αποτελέσματα, πράγμα που δηλώνει την μοναδικότητα της περιοχής του Λαυρίου.
Ανάμεσα στα εκθέματα, υπάρχουν εργαλεία των μεταλλωρύχων, αρχαία και νεότερα, όπως και μολύβδινες “χελώνες” (τυποποιημένα προϊόντα μολύβδου που προορίζονταν για το εμπόριο).
Ο περιορισμένος χώρος του μουσείου νομίζω ότι αδικεί τα εκθέματα που αναγκαστικά “στοιβάζονται” για να χωρέσουν. Η ομορφιά και η μοναδικότητα καθενός εξ αυτών θα αξιοποιούνταν αν είχε το δικό του ατομικό χώρο.
Θα επανέλθουμε, σύντομα, παρουσιάζοντας το Αρχαίο Θέατρο του Θορικού.
«Ο συνεργάτης μας κ. Άρης Γαβριηλίδης είναι συγγραφέας και εικαστικός. Περισσότερα για αυτόν και το έργο του εδώ.»
