Ορθορεξία – πώς να αναγνωρίσετε τη νέα διατροφική διαταραχή
Όλοι γνωρίζουμε ή έχουμε ακούσει για τις διατροφικές διαταραχές, που μαστίζουν, εμφανίζονται κυρίως στην εφηβική ηλικία (και όχι μόνο), συνδέονται με συναισθηματικές διαταραχές και κάποιους προβληματισμούς του εκάστοτε ατόμου. Κάποια στιγμή όλοι έρχονται στην κατάσταση που θέλουν να αλλάξουν κάτι στον εαυτό τους, δεν είναι αρκετά ευχαριστημένοι με την εμφάνισή τους ή κάνουν το λάθος της σύγκρισης της εικόνας τους με ένα άλλο άτομο. Χρησιμοποιούμε καμία φορά την λέξη λάθος διότι κάποια άτομα ξεφεύγουν από την διαδικασία της αυτοβελτίωσης και μεταβαίνουν σε άλλο στάδιο. Για το οποίο θα ενημερώσουμε παρακάτω.
Οι πιο γνωστές διατροφικές διαταραχές τις οποίες γνωρίζουμε είναι η ανορεξία και η βουλιμία. Στην πρώτη φάση αυτή της ανορεξίας ο ασθενής δεν είναι ευχαριστημένος με την εικόνα του και σταδιακά σταματάει να τρέφεται, με μεγάλο κίνδυνο για την υγεία του και εν τέλει προσπαθεί να διακόψει εντελώς την διαδικασία της βρώσης. Η δεύτερη φάση αυτή της βουλιμίας όπως περιγράφεται, αφορά κυρίως άτομα που παρουσιάζουν επεισόδια υπερφαγίας και αισθάνονται ότι χάνουν τον έλεγχο. Στην συνέχεια προκαλούν με όποιο τρόπο μπορούν τον οργανισμό τους να αποβάλει το περιεχόμενο το οποίο έχουν καταναλώσει. Είτε με χρήση καθαρκτικών (υπάρχει ο κίνδυνος υπερβολικής δόσης), είτε με το να κάνουν εμετό.
Με την κατηγοριοποίηση των καλών και των κακών θερμίδων και των λιπαρών ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού την τελευταία δεκαετία έχει αρχίσει να τρέφεται όσο πιο υγιεινά μπορεί και έχει εντάξει την άσκηση στην καθημερινότητά του. Μπορεί κανείς να βρει διατροφές στο διαδίκτυο, να κάνει την δική του έρευνα στο youtube για βίντεο γυμναστικής και οτιδήποτε θέλει σχετικά με το κομμάτι της διατροφής και του υγιεινού τρόπου ζωής.
Εκεί που τα πράγματα περιπλέκονται βέβαια είναι όταν αρχίζουν οι εμμονές. Έχει φανεί πως πολλά άτομα που ενημερώνονται για το κομμάτι της διατροφής αρχίζουν να αποφεύγουν κατά πολύ την ζάχαρη, τους υδατάνθρακες (ρύζι, ψωμί, ζυμαρικά, πατάτες), τα γαλακτοκομικά. Είναι καλό να υπάρχει μέτρο στην διατροφή, όμως όπως φαίνεται πολλά άτομα αντί να περιορίζουν αυτές τις θερμίδες φαίνεται να τις εξαλείφουν από το διαιτολόγιο τους και μάλιστα σε τέτοιο βαθμό που προσπαθούν να μεταπείσουν και τους άλλους ότι είναι επιβλαβείς για τον οργανισμό μας. Η εμμονή έρχεται στον τομέα της υγιεινής διατροφής που αρχίζει να περιλαμβάνει πολλά λαχανικά και γενικά φρούτα που έχουν φυσική ζάχαρη, δηλαδή φρουκτόζη. Όταν περιορίζεται κατά πολύ το κρέας επίσης εμφανίζονται περιστατικά αναιμίας και αβιταμίνωσης.
Το επόμενο βήμα για αυτά τα άτομα είναι το κομμάτι της άσκησης, αρχίζουν και αισθάνονται ικανοποίηση γιατί βλέπουν αποτέλεσμα στο σώμα τους και το βάρος τους και ασχολούνται σχεδόν κατ’ αποκλειστικότητα με την γυμναστική για τον έλεγχο του βάρους τους. Το αρνητικό της υπόθεσης είναι ότι με βάση την διατροφή τους δεν προσλαμβάνουν τις απαραίτητες θερμίδες και ενέργεια που χρειάζονται προκειμένου ο οργανισμός να λειτουργεί σωστά. Αυτό που συμβαίνει λοιπόν είναι να μειώνεται η τροφή και να αυξάνεται η άσκηση. Ο οργανισμός εξαντλείται και δεν χάνουμε λίπος αλλά μυϊκή μάζα, κουράζοντας το σώμα μας.
Μπορεί να πει κανείς πως ναι πρόκειται για μία νέα μορφή ψυχοσωματικής διαταραχής, αν και δεν έχει ενταχθεί στο εγχειρίδιο Ψυχικών διαταραχών ακόμη. Τα συγκεκριμένα άτομα αφού δεχθούν κάποια επίκριση ή και κάποια συμβουλή φαίνεται να μην αντιλαμβάνονται πως υπάρχει κάποιο πρόβλημα και θεωρούν πως η ποιότητα της ζωής τους είναι σωστή, με την δικαιολογία του υγιεινού που προσπαθούν να πρεσβεύουν.
Η παραπάνω ανάλυση της διαταραχής αυτής μας εισάγει στον κόσμο της ορθορεξίας, με τον όρο αυτό περιγράφεται η υπερβολική προσήλωση στον υγιεινό τρόπο ζωής και διατροφής που καταλήγει σε παθολογική εμμονή.
Είμαστε όλοι άτομα και τρώμε για να ζούμε, δεν ζούμε για να τρώμε, κάτι το οποίο σαν έννοια είναι πολύ σωστό. Οτιδήποτε όμως φτάνει στο σημείο της υπερβολής υποδεικνύει μία εσωτερική πάλη δική μας. Το καλύτερο είναι να αντιμετωπίζει κανείς τους προβληματισμούς του και εάν θέλει μπορεί να συμβουλευτεί έναν ειδικό ή έναν διατροφολόγο.
