Όπερα “Παλιάτσοι” με δωρεάν είσοδο σε 13 δήμους της Αττικής
Η όπερα είναι ένα κατ’ εξοχήν λαϊκό είδος τέχνης. Συνδυάζει μουσική, τραγούδι, θέατρο, χορό και σκηνογραφία. Η υπόθεση των περισσοτέρων έργων είναι απλή και εύκολα κατανοητή στο ευρύ κοινό. Η διαφορά της γλώσσας δεν αποτελεί στην εποχή μας πρόβλημα αφού πάντα υπάρχει υποτιτλισμός στη γλώσσα μας.
Παρόλα αυτά ο πολύς κόσμος την βλέπει με δέος, για να μην πω με φόβο. Νομίζει εντελώς λανθασμένα ότι απευθύνεται σε ένα εξειδικευμένο κοινό “της αριστοκρατίας” που κατέχει ειδικές γνώσεις. Έχει την εντύπωση ότι το εισιτήριο είναι ακριβό. Όμως στη Λυρική Σκηνή, στη οδό Ακαδημίας, τα εισιτήρια είναι απολύτως προσιτά που αρχίζουν από 10 ευρώ. Πιστεύει ότι για να πας στην όπερα χρειάζεται σμόκιν και τουαλέτα. Αν προσέξει τους θεατές στις βιντεοσκοπημένες παραστάσεις της Μητροπολιτικής Όπερας της Νέας Υόρκης αλλά και αλλού, θα παρατηρήσει ότι είναι ντυμένοι σπορ.
Τα τελευταία χρόνια η Εθνική Λυρική Σκηνή χρησιμοποιεί ευφάνταστες μεθόδους για να προσεγγίσει το ευρύ κοινό για να σπάσει τις παγιωμένες προκαταλήψεις: Ανοιχτό λεωφορείο με αοιδούς που τραγουδούσαν άριες περιέτρεχε τους κεντρικούς δρόμους της Αθήνας εκπλήσσοντας τους διαβάτες. Πρόβες γίνονταν δημοσίως σε πλατείες ενώ η Όπερα της Βαλίτσας δίνει δωρεάν παραστάσεις κάνοντας προσιτή την τέχνη της σε όλο τον κόσμο. Ομολογώ ότι είχα την περιέργεια να παρακολουθήσω μια παράστασή της και να την συγκρίνω με εκείνες που έχω παρακολουθήσει στη Λυρική Σκηνή, στο Ηρώδειο και στο Μέγαρο Μουσικής.
Η ευκαιρία μου δόθηκε την 9η Απριλίου 2016, με την παράσταση “Οι παλιάτσοι” του Ρουτζέρο Λεονκαβάλλο (1857-1919), στο Συνεδριακό Κέντρο Δήμου Μεταμόρφωσης με την αίθουσα των τριακοσίων καθισμάτων πλήρη.
Τα σκηνικά από τον Γιάννη Κατρανίτσα ήταν με έξυπνο τρόπο πτυσσόμενα για να καταλαμβάνουν μικρό χώρο κατά την μεταφορά τους ενώ τα κοστούμια ήταν επιτυχώς σχεδιασμένα από τον ίδιο. Την ορχήστρα αντικαθιστούσε ένα πιάνο επί σκηνής που έπαιζε ο Φρίξος Μόρτζος ο οποίος έκανε και την μουσική προσαρμογή. Οι φωτισμοί του Κώστα Μπλουγουρά δημιουργούσαν κάθε φορά την κατάλληλη ατμόσφαιρα και συμμετείχαν καίρια στις δραματικές καταστάσεις. Πέντε τραγουδιστές της Λυρικής, τέσσερις άνδρες και μια γυναίκα, κράτησαν τους κεντρικούς ρόλους, όλοι τους εξαιρετικοί.
Σημαντικός παράγοντας της παράστασης ήταν ο Διονύσης Τσαφταρίδης, βουβό πρόσωπο επί σκηνής καθόλη την διάρκειά της, έπαιζε με τις κινήσεις του σώματός του ενώ απέδωσε έξοχα ένα σόλο “χορευτικό” συνοδεύοντας την μουσική του πιάνου. Ο ίδιος δίδαξε την χορογραφία και την κινησιολογία, ενώ ήταν και βοηθός του σκηνοθέτη Ισίδωρου Σιδέρη.
Ο συνθέτης της όπερας, ο Ρουτζέρο Λεονκαβάλλο, ισχυριζόταν ότι εμπνεύστηκε το έργο από πραγματικό περιστατικό. Περιγράφει μια ερωτική ιστορία που εκτυλίσσεται μέσα σε ένα περιοδεύοντα θίασο.
Οι Παλιάτσοι είναι μια δημοφιλής όπερα που περιλαμβάνεται συχνά στο ρεπερτόριο των διεθνών σκηνών. Αρχές Ιουνίου θα παρουσιαστεί στο Ηρώδειο από την Λυρική Σκηνή μαζί με την Καβαλερία Ρουστικάνα.
Στο δίμηνο Απρίλιος-Μάιος 2016 η Όπερα της Βαλίτσας παρουσιάζει τους Παλιάτσους σε 13 δήμους της Αττικής, πάντα με δωρεάν είσοδο. Περισσότερα εδώ.
Τα έξοδα της Όπερας της Βαλίτσας καλύπτει ο αποκλειστικός δωρητής “Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος”.
Είμαι βέβαιος ότι η Όπερα της Βαλίτσας προσφέρει ένα τεράστιο πολιτιστικό έργο αποδεικνύοντας τη λαϊκότητα της όπερας. Εξ άλλου, πολύ σύντομα το κτίριο της Όπερας στο Φάληρο θα ανοίξει τις πύλες της και θα μας περιμένει. Ας την απολαύσουμε.
«Ο συνεργάτης μας κ. Άρης Γαβριηλίδης είναι συγγραφέας και εικαστικός. Περισσότερα για αυτόν και το έργο του εδώ.»
