Σχεδόν κάθε χρόνο κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Εβδομάδας υπάρχει μια “αποκάλυψη”, κάποιο ιστορικό στοιχείο που άλλοτε επικροτεί κι άλλοτε …
«Ο θρύλος του τέταρτου μάγου», του Henry Van Dyke
Όλοι γνωρίζουμε τους τρεις μάγους. Σχεδόν κανείς μας δεν γνωρίζει τον τέταρτο, τον Ardavan, τον Μήδο που με τους συναδέλφους του μελέτησαν τα παλαιά έγγραφα κι υπολόγισαν τον χρόνο της εμφάνισης του άστρου.
Ο Ardavan, σοφός και πλούσιος, πούλησε όλη του την περιουσία και κάλεσε τους πιο αγαπημένους φίλους του να έρθουν μαζί του σε αυτό το μακρύ ταξίδι. Όμως, κανείς τους δεν δέχτηκε, και ξεκίνησε μόνος με 3 πανάκριβα πετράδια στην τσέπη, τα δώρα του για τον Μεσσία, να συναντήσει τους υπόλοιπους τρείς στο προκαθορισμένο μέρος. Έτσι, πέρασε δάση και βουνά, χωριά και πόλεις, ταξιδεύοντας γοργά, προκείμενου να τους προϋπαντήσει στην ώρα που είχε συμφωνηθεί.
Όμως, στο δρόμο του βρίσκεται ένα «εμπόδιο» και δίνει το ένα του πετράδι και καθυστερεί, χάνοντας τους συντρόφους του. Βρίσκει πάλι τα ίχνη τους στην Βηθλεέμ, απ’ όπου έχουν περάσει κι έχουν φύγει μέρες πριν, όπως τον πληροφορούν. Και εκεί, δίνει το δεύτερο πετράδι του.
Προσπαθώντας, πλέον, να βρει το μικρό παιδί που γεννήθηκε στον στάβλο, περιπλανιέται για 32 χρόνια από μέρος σε μέρος, από χώρα σε χώρα. Έτσι, βρίσκεται στα Ιεροσύλημα, όπου ένα πλήθος σέρνεται, αλαλάζει και σπρώχνεται προς τον Γολγοθά. Κι εδώ, τώρα, δίνει και το τρίτο και τελευταίο πετράδι του, λίγο πριν ένας δυνατός σεισμός ξεκολλήσει, από μια οροφή, ένα κεραμίδι το οποίο τον κτυπάει στο κεφάλι σκοτώνοντάς τον – αλλά όχι προτού…
Είναι ένα μικρούτσικο βιβλιαράκι, απλό, μεστό, γεμάτο χρώματα και εικόνες με μια δική του λάμψη.
«..η σοφία των μάγων είναι η μεγαλύτερη που υπάρχει στον κόσμο, γιατί γνωρίζει ότι δεν κατέχει τίποτα…».
