Μύθοι και πραγματικότητες περί ψυχοθεραπείας
Αν και η εποχή μας άλλαξε κι εξελίχθηκε σε πολλούς τομείς, δυστυχώς κάποια πράγματα αποτελούν ακόμη ένα είδος ταμπού για τους ανθρώπους ενώ δεν θα έπρεπε. Ένα από αυτά είναι και η ψυχοθεραπεία. Η προσφυγή δηλαδή σε ειδικούς προς αναζήτηση βοήθειας αναφορικά με ψυχολογικά θέματα. Υπάρχει ένας μύθος ότι μόνο άτομα με πολύ σοβαρά προβλήματα είναι εύλογο κι αποδεκτό να το κάνουν αυτό. Ωστόσο, η πραγματικότητα απέχει παρασάγκας από αυτό διότι αφενός όλοι έχουμε θέματα και δεν είναι προς υποτίμηση τίποτα κι αφετέρου ο στόχος της ψυχοθεραπείας είναι η καλύτερη ζωή… συνεπώς όλοι έχουμε δικαίωμα σε αυτό.
Ένας άλλος μύθος που επικρατεί σχετικά, είναι το ότι αν απευθυνθείς σε ειδικό για τα προβλήματά σου, αυτό σημαίνει πως είσαι αδύναμος. Σαφώς δεν ισχύει κάτι τέτοιο αλλά μάλλον το αντίθετο αφού για να φτάσεις να παραδεχτείς καταρχήν ότι έχεις κάποιο θέμα απαιτεί δύναμη. Το γεγονός ότι θέλεις να το επιλύσεις και να προσπαθήσεις να βελτιωθείς ως προσωπικότητα και να διεκδικήσεις μια ζωή με στάνταρντς πιο υψηλά, από μόνα τους καταδεικνύουν κι αποδεικνύουν άνθρωπο δυνατό. Άνθρωπο που έχει μάθει να αγωνίζεται και να παλέυει για το καλύτερο μη δεχόμενος ότι πρέπει να σταθούν εμπόδια τα όσα κουβαλάει ή ότι αυτό αποτελεί άλλοθι για τα όποια λάθη του.
Ένας ακόμη μύθος που σχετίζεται άμεσα είναι και η άποψη ότι αν μιλάς σε φίλους σου είναι το ίδιο και δε χρειάζεσαι τον ειδικό. Κι όμως δεν ευσταθεί αυτό απλά γιατί μιλώντας σε φίλους -ακόμη κι αν θέλουν το καλό σου όντως – απλά σου φεύγει κάποιο βάρος. Δεν είναι σε θέση να σε βοηθήσουν πραγματικά μην έχοντας γνώση. Ο ειδικός το πρώτο που θα προσπαθήσει είναι να σε βοηθήσει να το δεις σφαιρικά το θέμα, από γωνίες που ενδεχομένως δεν φαντάστηκες με άμεσο στόχο να το διαχειριστείς καλύτερα. Βρίσκοντας απαντήσεις θα καταφέρεις να το βολέψεις μέσα σου δίνοντάς του τη θέση που του αρμόζει ώστε να σε ενοχλεί όσο λιγότερο γίνεται. Ή απλά να σε διαφωτίσει αναφορικά με εναλλακτικές που υπάρχουν ώστε να προβείς στην όποια επίλυση.
Ο εύκολος δρόμος είναι να αφεθείς φρονώντας πως σε έχουν πια διαμορφώσει τα όσα πέρασες και δεν επιδέχονται επίλυσης, αλλαγής ή βελτίωσης. Ο δύσκολος είναι να κοιτάξεις κατάματα το όποιο πρόβλημα σε ταλανίζει και να αποφασίσεις ότι δεν θέλεις πια να είσαι έρμαιό του. Δεν δέχεσαι να είναι σημείο αναφοράς επιλογών ή συμπεριφορών σου. Αρνείσαι να μπαίνει εμπόδιο στην όποια εξέλιξή σου ή απλά να μην σε αφήνει να χαρείς τη ζωή και όσα όμορφα κατακτάς ή έχεις και να επικεντρώνεσαι στα αρνητικά μιζεριάζοντας. Αυτό θα είναι ένα σαράκι που θα σε κατατρώει όσο στρουθοκαμηλίζεις και η κατάθλιψη δεν είναι τόσο δύσκολο όσο θεωρείς να σου χτυπήσει την πόρτα.
Η αναζήτηση βοήθειας λοιπόν και μάλιστα έγκαιρα από ειδικούς δεν πρέπει να μας τρομάζει ούτε να αποτελεί πλέον ταμπού. Με την ίδια έννοια που τρέχουμε σε γιατρό για οποιοδήποτε πρόβλημα υγείας παθολογικό έχουμε, οφείλουμε να κάνουμε το ίδιο και για την ψυχή μας. Ας σκεφτούμε και το ότι μελέτες έχουν δείξει και αποδείξει περίτρανα ότι πολλά προβλήματα παθολογικής φύσεως είναι απόρροια ψυχολογικών θεμάτων που σωματοποιούνται από την καταπίεσή τους. Οι ειδικοί υπάρχουν για να μας βοηθήσουν με γνώσεις κι εμπειρία με μόνο στόχο την αυτοβελτίωσή μας και την ποιότητα της ζωής μας.
