Μύθοι και αλήθειες για τον βιασμό (Μέρος Α΄)
Οι μύθοι για τον βιασμό αφορούν πεποιθήσεις σχετικά με τη σεξουαλική κακοποίηση, που προκάλεσαν προβλήματα. Ορισμένοι μύθοι είναι εντελώς και απροκάλυπτα αναληθείς. Ο καλύτερος τρόπος για να προσεγγίσουμε τους εν λόγω μύθους είναι να τους αντιμετωπίσουμε έντιμα και ειλικρινά. Ακολουθεί το πρώτο μέρος της λίστας με τους μύθους για τον βιασμό και τα γεγονότα που τοποθετούν αυτές τις αντιλήψεις υπό αμφισβήτηση.
Μύθος: Ο βιασμός είναι σεξ
Γεγονός: Ο βιασμός βιώνεται από τα θύματα ως μια πράξη βίας. Είναι μια απειλητική για τη ζωή εμπειρία. Μία στις οχτώ ενήλικες γυναίκες έχουν πέσει θύμα βιασμού. Αν και η σεξουαλική έλξη μπορεί να ασκεί επιρροή, η δύναμη, ο έλεγχος και ο θυμός είναι τα κύρια κίνητρα. Οι περισσότεροι βιαστές έχουν πρόσβαση σε έναν σεξουαλικό σύντροφο. Η ικανοποίηση προέρχεται από την κατάκτηση της εξουσίας και του ελέγχου και την έκφραση θυμού. Αυτή η ικανοποίηση είναι μόνο προσωρινή, οπότε ο βιαστής αναζητά άλλο θύμα.
Μύθος: Οι γυναίκες προκαλούν τον βιασμό
Γεγονός: Η έρευνα έδειξε ότι η συντριπτική πλειοψηφία των βιασμών έχουν προγραμματιστεί. Ο βιασμός είναι η ευθύνη του βιαστή και μόνο. Η ευκαιρία είναι ο πιο σημαντικός παράγοντας που καθορίζει πότε ένας βιαστής θα βιάσει.
Μύθος: Υπάρχει ένας «σωστός τρόπος» για να ανταποκριθεί κανείς σε μια κατάσταση βιασμού
Πραγματικότητα: Δεδομένου ότι ο βιασμός είναι απειλητικός για τη ζωή και ότι ο κάθε βιαστής έχει το δικό του σχέδιο, το καλύτερο πράγμα που το θύμα μπορεί να κάνει είναι να ακολουθήσει το ένστικτό του και να παρατηρήσει τα συνθήματα από τον βιαστή. Αν το θύμα διαφύγει ζωντανό, έχει κάνει το σωστό.
Μύθος: Η στήριξη από τα μέλη της οικογένειας είναι απαραίτητη για την αποκατάσταση του θύματος
Γεγονός: Μια μελέτη διαπίστωσε ότι η συναισθηματική και πρακτική υποστήριξη που παρέχεται από την οικογένεια και τους φίλους δεν επιταχύνουν κατ’ ανάγκη την αποκατάσταση των θυμάτων. Ωστόσο, όταν το θύμα βασίζεται σε συμπεριφορά ανθρώπων μη υποστηρικτική, αντιμετωπίζει πλέον πιο δύσκολη διαδικασία ανάκτησης.
Μύθος: Το τραυματικό σύνδρομο μετά τον βιασμό είναι ένα παροδικό πρόβλημα. Οι περισσότεροι υγιείς άνθρωποι θα επιστρέψουν σε μια φυσιολογική κατάσταση μέσα σε έναν χρόνο.
Γεγονός: Η βίωση ενός βιασμού μπορεί να οδηγήσει μια γυναίκα σε μια καλύτερη κατανόηση της δικής της δύναμης, αλλά ο βιασμός είναι μια μεταβαλλόμενη εμπειρία ζωής. Ο βιασμός έχει καταστροφικές συνέπειες για την ψυχική υγεία των θυμάτων, με σχεδόν το ένα τρίτο (31%) του συνόλου των θυμάτων βιασμού να εμφανίζουν Διαταραχή Μετατραυματικού Στρες (PTSD-RR) κάποια στιγμή στη διάρκεια της ζωής τους.
Μύθος: Οι βιαστές δεν είναι λευκοί. Οι βιαστές προέρχονται από κατώτερες τάξεις. Οι βιαστές έχουν διαπράξει εγκλήματα.
Γεγονός: Ο βιαστής μπορεί να είναι ο οποιοσδήποτε γιατρός, αστυνομικός, κληρικός, κοινωνικός λειτουργός ή πρόεδρος εταιρείας.
Μύθος: Οι άνδρες δεν μπορούν να βιαστούν
Γεγονός: Υπήρχαν περίπου 20.000 σεξουαλικές επιθέσεις σε άνδρες ηλικίας 12 ετών και άνω στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1991. (Γραφείο Στατιστικής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, 1992)
Μύθος: Η αιμομιξία είναι σπάνια
Γεγονός: Η αιμομιξία είναι κοινή και συμβαίνει σε κάθε κοινωνία. Εκτιμάται ότι το 77% των αναφερθέντων δραστών σεξουαλικής κακοποίησης είναι οι γονείς (57% από το συνολικό ποσό των φυσικών γονέων), το 16% είναι άλλοι συγγενείς και το 6% δεν είναι συγγενείς.
Μύθος: Οι γυναίκες φαντασιώνονται τον βιασμό
Πραγματικότητα: Η γυναίκα δεν φαντασιώνεται τον βιασμό. Φαντασιώσεις για επιθετικό σεξ μπορεί να ελεγχθούν και να απενεργοποιηθούν αν γίνει απειλητικό. Κατά τη διάρκεια βιασμού, το θύμα δεν είναι σε θέση να ελέγξει τη βία και να τη σταματήσει.
Μύθος: Ένας άνδρας δεν μπορεί να βιάσει τη γυναίκα του
Γεγονός: Πολλά κράτη έχουν πλέον νόμους κατά του βιασμού στον γάμο. Η ιδέα ότι ένας άνδρας δεν μπορεί να βιάσει τη γυναίκα του προτείνει ότι οι παντρεμένες γυναίκες δεν έχουν το ίδιο δικαίωμα στην ασφάλεια, όπως έχουν οι ανύπαντρες γυναίκες. Οι περισσότερες κακοποιημένες γυναίκες έχουν βιώσει κάποια μορφή σεξουαλικής κακοποίησης μέσα στον γάμο τους. Είναι επίσης γνωστό ότι οι εν διαστάσει ή πρώην σύζυγοι μερικές φορές χρησιμοποιούν τον βιασμό ως μια μορφή αντιποίνων.
Μύθος: Ο βιασμός είναι απλώς ανεπιθύμητο σεξ και δεν είναι πραγματικά ένα βίαιο έγκλημα
Γεγονός: Ο βιασμός είναι κάτι περισσότερο από μια ανεπιθύμητη σεξουαλική πράξη, είναι ένα βίαιο έγκλημα. Πολλοί βιαστές φέρουν όπλο και απειλούν το θύμα με βία ή θάνατο.
Μύθος: Ο βιασμός συμβαίνει μόνο έξω και το βράδυ
Γεγονός: Ο βιασμός μπορεί να συμβεί ανά πάσα στιγμή και οπουδήποτε. Πολλοί βιασμοί συμβαίνουν κατά τη διάρκεια της ημέρας και στα σπίτια των θυμάτων.
Μύθος: Η σεξουαλική επίθεση είναι μια παρορμητική, αυθόρμητη πράξη
Γεγονός: Οι περισσότεροι βιασμοί είναι προσεκτικά σχεδιασμένοι από τον βιαστή. Ένας βιαστής θα βιάσει ξανά και ξανά, συνήθως στην ίδια περιοχή της πόλης και με τον ίδιο τρόπο.
Μύθος: Η σεξουαλική επίθεση πραγματοποιείται συνήθως μεταξύ αγνώστων
Πραγματικότητα: Σύμφωνα με ορισμένες εκτιμήσεις, πάνω από το 70% των θυμάτων βιασμού γνωρίζουν τους επιτιθέμενους. Ο βιαστής μπορεί να είναι συγγενής, φίλος, συνάδελφος, ραντεβού ή άλλη γνωριμία.
Μύθος: Ο βιασμός συμβαίνει μόνο σε νέες ελκυστικές γυναίκες
Γεγονός: Ο βιασμός μπορεί να χτυπήσει οποιονδήποτε ανά πάσα στιγμή. Η ηλικία, η κοινωνική τάξη, η εθνική ομάδα δεν έχουν καμία σχέση με το πρόσωπο που ο βιαστής θα επιλέξει να επιτεθεί. Τα ερευνητικά δεδομένα αποδεικνύουν σαφώς ότι η ενδυμασία μιας γυναίκας ή ο τρόπος που ενεργεί δεν επηρεάζει την επιλογή των θυμάτων. Η απόφασή του βασίζεται στους ευάλωτους στόχους.
