Μπορείς να κρίνεις χωρίς φόβο και πάθος
Πάντα υπάρχει στο πίσω μέρος του μυαλού μας ένα προειδοποιητικό σημάδι. Να μην βιαστούμε να κρίνουμε. Ωστόσο, η έρευνα δείχνει ότι μπορούμε να εκτιμήσουμε πραγματικά την αξιοπιστία μέσα σε κλάσματα.
Η άσκηση κριτικής μπορεί να είναι ένα δύσκολο εγχείρημα. Τα βιαστικά συμπεράσματα για κάποιον μπορεί να οδηγήσουν σε λανθασμένες υποθέσεις, και είναι αναμφισβήτητα ένας κλειστός τρόπος θέασης του κόσμου. Συγχρόνως, η άπλετη εμπιστοσύνη μπορεί να αποδειχθεί λάθος και να επιφέρει ανεπιθύμητες καταστάσεις. Πάντως, η τρέχουσα αντίληψη ενθαρρύνει την αυτοσυγκράτηση και να μην κρίνουμε τους ανθρώπους που δεν γνωρίζουμε. Τώρα μια ομάδα επιστημόνων από το Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης ρίχνει φως στο πώς διαμορφώνουμε την κριτική μας και γιατί είναι αναγκαία σε ορισμένες περιπτώσεις.
Οι ερευνητές εξέτασαν το πώς η αμυγδαλή του εγκεφάλου -μία περιοχή που συμμετέχει στην κοινωνική και συναισθηματική συμπεριφορά μας- ανταποκρίνεται σε πολύπλοκα συνθήματα για τους ανθρώπους. Αυτό που ανακάλυψαν είναι ότι το μυαλό μας μπορεί να εκτιμήσει την αξιοπιστία ενός προσώπου χωρίς τα σήματα να προσεγγίζουν την αντιληπτική συνειδητότητα.
«Τα ευρήματά μας υποδηλώνουν ότι ο εγκέφαλος αντιδρά αυτόματα στην αξιοπιστία ενός προσώπου πριν καν γίνει αντιληπτή συνειδητά» εξηγεί ο Jonathan Freeman, επίκουρος καθηγητής στο Τμήμα του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης της Ψυχολογίας και κύριος συγγραφέας της μελέτης. Πράγματι, αυτό αποδείχθηκε μέσα από μία σειρά πειραμάτων στα οποία οι ερευνητές παρακολούθησαν την αμυγδαλή του εγκεφάλου των συμμετεχόντων, ενώ παρακολουθούσαν φωτογραφίες ορισμένων προσώπων.
Σύμφωνα με την έρευνα τα υψηλά φρύδια και τα έντονα ζυγωματικά θεωρούνται αξιόπιστα, ενώ τα χαμηλά φρύδια και τα ρηχά ζυγωματικά όχι. Οι συμμετέχοντες εξέτασαν όλα τα πρόσωπα και τα αξιολόγησαν ως προς την εμπιστοσύνη. Τα υποκείμενα συμφώνησαν στο επίπεδο της αξιοπιστίας που εκφράζεται από το κάθε πρόσωπο.
Στο ίδιο πείραμα, μία νέα ομάδα συμμετεχόντων είδαν τις ίδιες φωτογραφίες, ενώ υποβλήθηκαν σε μαγνητική τομογραφία. Ωστόσο, αντίκρισαν τα πρόσωπα μόνο για λίγα χιλιοστά του δευτερολέπτου. Έπειτα, εμφανίζονταν στη συνέχεια άλλα πρόσωπα με σκοπό την παρεμπόδιση του εγκεφάλου από την περαιτέρω επεξεργασία του προσώπου.
Και στα δύο πειράματα, οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι ορισμένα μέρη της αμυγδαλής παρακολούθησαν πόσο αναξιόπιστο εμφανίστηκε ένα πρόσωπο, και κάποιες άλλες περιοχές στο εσωτερικό της αμυγδαλής παρακολούθησαν τη συνολική ισχύ του σήματος αξιοπιστίας (χαμηλή ή υψηλή), ακόμη και αν οι συμμετέχοντες δεν έβλεπαν συνειδητά τα πρόσωπα. «Τα ευρήματα αυτά παρέχουν ενδείξεις ότι η αμυγδαλή είναι σε θέση να εκτιμήσει την αξιοπιστία ενός άγνωστου προσώπου» παρατηρεί ο Freeman.
«Μερικές φορές βιώνουμε ένα απροσδιόριστο συναίσθημα για κάτι που δεν είναι σωστό, ότι κάτι είναι περίεργο ή παράξενο» λέει ο Rodale News. «Μπορεί να είναι μία τοποθεσία σε μία σκοτεινή γειτονιά ή ένα πρόσωπο που συναντάμε για πρώτη φορά.»
Αν τα χέρια σας αρχίσουν να ιδρώνουν, ο λαιμός σας γίνει ξηρός ή η καρδιά σας χτυπά όταν κάποιος μπαίνει στο δωμάτιο, ήρθε η ώρα να συντονιστείτε με το σώμα σας, καθώς σας προειδοποιεί ήσυχα ότι κάτι πάει στραβά.
