Μια ιστορία αγάπης που δίνει νόημα στην αγάπη
Είναι η αγάπη τελικά τόσο δυνατή ώστε να κάνει τους ανθρώπους δυνατούς στις πιο αδύνατες στιγμές τους; Και πόσο την επηρεάζει ο αποχωρισμός; Την χωρίζει ή την δυναμώνει ακόμα περισσότερο στις καρδιές μας;
Μια ιστορία θα σας δώσει όλες τις απαντήσεις που χρειάζεστε.
«Μια φορά και έναν καιρό ήταν ένα ζευγάρι και ζούσαν πολύ ευτυχισμένα. Σαν πρόκληση, η κοπέλα ζήτησε από το αγόρι της να προσπαθήσει για μία μέρα να μην επικοινωνήσει καθόλου μαζί της- ούτε τηλέφωνα, ούτε να γνωρίζει ο ένας τι κάνει ο άλλος. Είπε πως αν άντεχε και περνούσε τη δοκιμασία αυτή, θα τον αγαπούσε για πάντα. Το αγόρι δέχτηκε και έτσι έγινε. Την επόμενη μέρα δεν επικοινώνησαν καν, δεν πήγε να την δει, δεν την πήρε τηλέφωνο ούτε και γνώριζε τι έκανε, ακριβώς όπως το συμφώνησαν. Έτσι λοιπόν, πέρασε μια ολόκληρη μέρα μακριά της χωρίς να υποψιαστεί ότι αυτή ήταν η τελευταία μέρα της στη ζωή διότι πέθαινε από μια βαριά αρρώστια. Όταν, την άλλη μέρα, πήγε σπίτι της φωνάζοντας χαρούμενος ότι τα κατάφερε τελικά, αντίκρυσε την κοπέλα του ξαπλωμένη στο τελευταίο της κρεβάτι. Δίπλα είχε ένα σημείωμα για αυτόν που έλεγε: ‘Τα κατάφερες αγάπη μου. Τώρα θέλω να το κάνεις αυτό κάθε μέρα. Σ’ αγαπώ.’»
Γιατί υπάρχουν άνθρωποι που όταν αγαπάνε κάποιον, συνήθως τον αγαπάνε περισσότερο και από τον ίδιο τους τον εαυτό. Και καθετί που θα κάνουν για αυτούς, με οποιονδήποτε τρόπο και αν το κάνουν, στοχεύουν στο να τους προστατέψουν και να τους βοηθήσουν. Γιατί υπάρχουν αληθινές ιστορίες που είναι ικανές να γκρεμίσουν κάθε στερεότυπο που έχει δημιουργηθεί και να πείσουν τον κάθε άπιστο, που επιμένει να παραμένει άπιστος. Γιατί, μερικές φορές, ένας αποχωρισμός ή ακόμα και η δημιουργία μιας μεγάλης απόστασης δεν μπορεί να βγάλει μερικούς ανθρώπους από την καρδιά και το μυαλό μας. Γιατί υπάρχει ακόμα αγάπη εκεί έξω και ας έχουν βαλθεί όλοι να τις αλλάξουν το όνομα, χρησιμοποιώντας διάφορα υποκατάστατα.
Μπορεί η αγάπη να μην έχει τη δύναμη να μετακινήσει βουνά, αλλά σίγουρα είναι ικανή να μετακινήσει ανθρώπινους εγωισμούς– που είναι πάνω κάτω το ίδιο…
