Με αφορμή τη συμπλήρωση 40 χρόνων από τον θάνατο του αξεπέραστου και ανατρεπτικού Ισπανού κινηματογραφιστή, Luis Buñuel, δίνεται η ευκαιρία …
Μία «περατζάδα» στον κινηματογράφο ή στην οθόνη του υπολογιστή μας;
Στις μέρες μας η εξαντλητική καθημερινότητα, που εμπεριέχει σε μεγάλο βαθμό άγχος και πίεση, μας αποτρέπει να βγούμε από σπίτι. Δεν θα επιλέξουμε εύκολα να παρακολουθήσουμε μια ταινία στην αίθουσα του κινηματογράφου, αλλά θα προτιμήσουμε να τη δούμε από τον καναπέ του σπιτιού μας, αν και φυσικά η απόλαυση δεν είναι η ίδια.
Κάποτε, η έξοδος στον κινηματογράφο αποτελούσε μια από τις πιο σίγουρες επιλογές μας, για να περάσουμε όμορφα ένα βράδυ του Σαββάτου. Πλέον, όμως, η οθόνη του υπολογιστή ή ακόμα και του κινητού τηλεφώνου μας, έχει γίνει αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μας.
Η κουραστική καθημερινότητα δεν μας βοηθάει να αποχωριστούμε τον καναπέ
Η καθημερινή ρουτίνα, πλέον, έχει γίνει τόσο εξαντλητική, εξαιτίας των γρήγορων ρυθμών ζωής, με αποτέλεσμα να απορροφάει σημαντική ποσότητα ενέργειας από τον οργανισμό μας. Παρατηρούμε τον εαυτό μας και συνειδητοποιούμε ότι ο καναπές του σπιτιού μας, μαζί με λίγη πίτσα και Netflix, φαίνεται περισσότερο ελκυστικός από το να σηκωθούμε, να βάλουμε τα καλά μας και να δούμε μια όμορφη ταινία στην αίθουσα ενός σινεμά.
Μάλιστα, μόνο στη σκέψη κουραζόμαστε, και κάπως έτσι περνάνε οι μέρες μιας ακόμη εβδομάδας, δίχως να αναμένουμε τίποτα το ενθουσιώδες, παρά μόνο μια χουχουλιάρικη βραδιά κάτω από τα σκεπάσματα.
Σε καμία περίπτωση δεν είναι μεμπτό να καθόμαστε σπίτι, ειδικά μετά από μία εξοντωτική εβδομαδιαία εργασία, ωστόσο αν αυτό μετουσιωθεί σε συνήθεια, τότε θα οδηγήσει σε κοινωνική απομόνωση.
Η γοητεία του να παρακολουθείς ταινία «από κοντά»
Άλλη γλύκα έχει το «από κοντά» όπως λένε. Αυτό, βέβαια, ισχύει σε όλες τις περιπτώσεις· αυτό το «από κοντά» είναι πάντοτε πιο ωραίο. Η άμεση δια ζώσης επαφή με το ταίρι μας ή με τους φίλους μας έχει άλλη γοητεία. Έτσι, λοιπόν, και μία ταινία αλλιώς είναι να τη βλέπουμε στο σινεμά και αλλιώς από μία οθόνη του υπολογιστή ή της τηλεόρασης. Στον κινηματογράφο θα το «ζήσουμε» όλο το σκηνικό, ποπ κορν, κόκα κόλα, νάτσος με τσένταρ και ένα αναπαυτικότατο κάθισμα θα βρίσκονται εκεί για εμάς. Αφήστε που οι εταιρείες με τα ποπ κόρν εκεί περιμένουν να πουλήσουν και αυτές, γιατί ταινία χωρίς ποπ κορν δεν γίνεται. Η αλήθεια είναι πως μόνο ευρισκόμενοι στον αντίστοιχο χώρο, μας πιάνει δια μαγείας η όρεξη για αυτά τα φαγώσιμα. Είναι λίγο αστείο αν το καλοσκεφτείτε, αλλά είναι η πραγματικότητα.
Η αίθουσα του σινεμά και τα συναισθήματα που μας κατακλύζουν
Όταν είμαστε, λοιπόν, θεατές μπροστά από αυτό το μεγάλο άσπρο πανί, πάνω στο οποίο φωτίζει ο προτζέκτορας, και ετοιμαζόμαστε να δούμε το φιλμ, αντιλαμβανόμαστε πόσο διαφορετική είναι η περιρρέουσα ατμόσφαιρα. Αυτομάτως, η ψυχολογία μας αλλάζει προς το καλύτερο, διότι ανανεωνόμαστε και κατ’ επέκταση «ξεσκουριάζουμε». Απολαμβάνουμε την κάθε λεπτομέρεια των γραφικών, ενώ τα εφέ, τα μεγάλα ηχοσυστήματα που υπάρχουν και η τρισδιάστατη εικόνα του σινεμά μας «ξεγελούν», δίνοντάς μας την αίσθηση ότι βιώνουμε και εμείς μαζί με τους ήρωες τα ίδια συναισθήματα και μοιραζόμαστε την αγωνία τους.
Η αδρεναλίνη μας φτάνει στα ύψη· το ίδιο και το άγχος για τον πρωταγωνιστή, ξεχνώντας ότι παρακολουθούμε απλά ένα έργο. Αυτό, φυσικά, αποτελεί τη μαγεία του κινηματογράφου.
Η απόλαυση δεν είναι η ίδια από την οθόνη του σπιτιού μας
Αντίθετα, όταν είμαστε θεατές μπροστά από την οθόνη του υπολογιστή ή της τηλεόρασης, η απόλαυση δεν είναι η ίδια, καθώς η μοναδική μυρωδιά του σινεμά δεν είναι εκεί, για να μας βάλει στο «mood», να μας εμπνεύσει σαν να λέμε. Η εικόνα της ταινία, που θέλουμε να παρακολουθήσουμε, περιορίζεται στις μικρές διαστάσεις της οθόνης μας.
Μάλιστα, αν τη βλέπουμε από το κινητό, έχουμε κάνει αδιαμφισβήτητα μια λάθος επιλογή, γιατί αφενός καταπονούνται τα μάτια μας και αφετέρου η μικρή έκταση της οθόνης δε μας επιτρέπει να ενθουσιαστούμε με αυτό που βλέπουμε.
Ωστόσο, υπάρχουν αρκετοί άνθρωποι που δεν συνηθίζουν να βλέπουν ταινίες μόνοι τους στο σπίτι με παντόφλες, επειδή το θεωρούν βαρετό. Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που θα ξετρελαθούν να παρακολουθήσουν μια ταινία στα καθίσματα ενός κινηματογράφου. Aκούγεται παράλογο; Kι όμως!