“Manspreading” προκλητικό φλερτ ή στάση σώματος

Συντάκτης: Σπυριδούλα Τσομή

Το αγγλικό λεξικό της Οξφόρδης πρόσθεσε τη λέξη “manspreading” τον Αύγουστο του 2015. Είναι μια συμπεριφορά που συνήθως παρατηρείται στις δημόσιες συγκοινωνίες. Από το 2017 απαγορεύεται η λήψη περισσότερων από μίας θέσεων από τη Δημοτική Επιχείρηση Μεταφορών της Μαδρίτης.  Ανακοινώθηκε πως απαγορεύεται η ενοχλητική αυτή συνήθεια αρκετών επιβατών, κυρίως αντρών, να απλώνονται με τα πόδια τους ανοιχτά, ενοχλώντας ή παρενοχλώντας τους συνεπιβάτες τους.

Με αφορμή όλους εκείνους που εξακολουθούν να παραβλέπουν τους βασικούς κανόνες συμπεριφοράς στα ΜΜΜ, η επίσημη αρχή μεταφορών (EMT) αποφάσισε να τοποθετήσει προειδοποιητικές πινακίδες σε τρένα και λεωφορεία. Αυτές στόχο έχουν να υπενθυμίζουν ότι όλοι πρέπει να σέβονται τον προσωπικό χώρο των συνεπιβατών τους. «Αυτή η νέα ταμπέλα μοιάζει με εκείνες που υπάρχουν ήδη σε μέσα μεταφοράς παγκοσμίως προκειμένου να σταματήσει τον κόσμο να τηρεί μια στάση που κάνει τους άλλους να νιώθουν άβολα», προστίθεται στην ανακοίνωση.

Κι όμως. Το να κάθεστε πιο εκτεταμένα μπορεί να σηματοδοτήσει την κυριαρχία και τη σεξουαλική ελκυστικότητα. Η έρευνα της  Tanya Vacharkulksemsuk, από το Πανεπιστήμιο Berkeley, μετά από αρκετούς μήνες παρατήρησης, συμπέρανε, ότι τελικά όσοι απλώνονται και καταλαμβάνουν περισσότερο χώρο από εκείνον που τους αντιστοιχεί, έχουν την τάση να θεωρούνται πιο ελκυστικοί στο φλερτ από άλλους πιθανούς ερωτικούς παρτενέρ που βρίσκονται στον ίδιο χώρο. Έχουν περισσότερες επιτυχίες, ανεξαρτήτως μορφωτικού επιπέδου, οικονομικής κατάστασης ή εμφάνισης.

Αντιθέτως, εκείνοι που κρατούσαν τις αποστάσεις και φρόντιζαν ώστε να μην ενοχληθεί κατά κανέναν τρόπο ο άνθρωπος που είχαν απέναντι τους, ήταν και εκείνοι στους οποίους δεν δινόταν δεύτερη ευκαιρία, ειδικά σε μια διαδικασία όπως αυτή του speed dating, όπου μέσα σε ελάχιστα λεπτά της ώρας, πρέπει να κερδίσεις τον άλλον.

"Manspreading"  προκλητικό φλερτ ή στάση σώματος

Η επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας, μπήκε στη διαδικασία να πειραματιστεί με τις συμπεριφορές ανθρώπων σε μία εφαρμογή για κινητά που λειτουργούσε όπως το Tinder. Συγκεκριμένα, 3 άντρες και 3 γυναίκες δέχθηκαν να φτιάξουν δύο διαφορετικά προφίλ στη συγκεκριμένη εφαρμογή. Στο πρώτο, οι φωτογραφίες τους θα τους έδειχναν σε χαλαρές στιγμές στον χώρο τους, με χέρια, πόδια και κορμό σε στάσεις που επιτρέπουν σε όλο το σώμα να απλωθεί. Στο δεύτερο προφίλ, οι φωτογραφίες θα ήταν πιο συντηρητικές, πιο επίσημες, πάντως όχι τόσο χαλαρές. Το αποτέλεσμα ήταν το αναμενόμενο: οι φωτογραφίες, στις οποίες οι συμμετέχοντες ήταν απλωμένοι, με χέρια – πόδια ανοιχτά και απλωμένα, χωρίς επιτήδευση (ακόμη κι αν δεν ήταν στις ωραιότερες στιγμές τους) ήταν εκείνες που είχαν την μεγαλύτερη επιτυχία στο αντίθετο φύλο.

Εκείνο που δεν ήταν αναμενόμενο ήταν το γιατί είχαν τέτοια επιτυχία. “Αυτοί οι υποψήφιοι εισέπρατταν εκτός από ενδιαφέρον και σχόλια για αυτό που ενέπνεε η φωτογραφία τους. Και αυτά είχαν να κάνουν με κυρίαρχες προσωπικότητες, που έλεγαν πολλά ακόμη κι αν χρησιμοποιούσαν μη λεκτικά μηνύματα και ότι η όλη στάση τους μαρτυρούσε πιο ανοιχτόμυαλους, ζεστούς και άμεσους χαρακτήρες“, σχολιάζει η Vacharkulksemsuk και συνεχίζει: “Βασισμένοι στα αποτελέσματα ερευνών που εκπονήσαμε με τεστ και ερωτήσεις σε χιλιάδες singles, όλο αυτό αποδεικνύει ότι ο χώρος που καταλαμβάνει κάποιος, η μη λεκτική αφήγηση ενός σώματος στον χώρο, ακόμη και η κατάληψη που μπορεί να κάνει στον δικό μας ζωτικό χώρο κάνει το άτομο πιο ελκυστικό”.

Η ερευνητική ομάδα, θεωρεί ότι υπάρχει άμεσος συσχετισμός ανάμεσα στο αίσθημα κυριαρχίας και ασφάλειας που θέλει να νιώσει κάποιος ανεξαρτήτως φύλου και γι’ αυτό φυσικά υποκύπτει πιο εύκολα σε τέτοιου είδους προσωπικότητες. Την ίδια στιγμή, αυτοί οι άνθρωποι – αυτοί για τους οποίους το manspreading πήρε διαστάσεις κοινωνικού φαινομένου – βάσει της ίδιας έρευνας, φαίνεται ότι τα καταφέρνουν καλύτερα σε όλους τους τομείς της ζωής τους – στη δουλειά, στην οικογένεια, στις παρέες – ακόμη κι αν δεν θεωρούνται πάντα ευγενείς.

Επίσης ο νευροχειρουργός του νωτιαίου μυελού John Sutcliffe εξηγεί ότι η τέχνη του “manspreading” θα μπορούσε στην πραγματικότητα να είναι θέμα σωματικότητας και όχι καθαρός εγωισμός.

Η αλήθεια είναι πως η είδηση «απαγόρευση του φλέρτ» κάπως μου ακούστηκε, ανησύχησα. Είπα: «Ε….όχι και αυτό θα μας κόψουν… έλεος! Όμως ευτυχώς τελικά δεν πρόκειται για κάτι τέτοιο, απλώς μιλάμε για μια ανάρμοστη και ίσως αγενή θέση σώματος. Η κοινωνική συμπεριφορά προτάσσει ένα στιλ και μια ευγενή στάση μη προκλητική, είτε με το σώμα, είτε με το ντύσιμο, είτε με τις λέξεις. Αυτό δεν επιβάλλεται, ούτε μαθαίνεται με μία απαγόρευση.

Πάντως χαίρομαι που το “manspreading” δεν αφορούσε συνολικά το φλερτ. Γιατί αν με το που σε δει ο άνδρας δεν σε σημαδέψει με δυο μάτια ίδια με δίκαννη καραμπίνα… και πρέπει να σκεφτεί: «μήπως τώρα είμαι στο Μετρό και δεν πρέπει»,… καήκαμε! Στην εποχή μας, λίγο που ο αναλυτικός εγκέφαλος έχει χάσει από το ζωώδες ένστικτό μας, λίγο που κυνηγάμε και χίλια δυο άλλα πράγματα… αν κολλήσουμε και σε απαγορεύσεις, το χάσαμε  το άθλημα παλικάρια!

Συντάκτης: Σπυριδούλα Τσομή,

Influence:

Αρθρογράφος του flowmagazine.gr