Οι μαμάδες όταν χρειαστεί ή όταν επιλέξουν να μεγαλώσουν μόνες τους το παιδί τους, χρειάζονται στήριξη και όλα αυτά που …
Μάνα είναι μόνο μία
Ένα πρόσωπο που θα έπρεπε να γιορτάζει κάθε μέρα και όχι μια φορά το χρόνο είναι η μάνα. Είναι αυτή, που είναι από την πρώτη μέρα ζωής ενός ανθρώπου δίπλα του, να τον μεγαλώσει, να τον καθοδηγήσει, να τον αγκαλιάσει.
Μητέρα, μάνα, μαμά, μάδερ (για τους προχωρημένους!). Όπως και αν την πείτε μια είναι η λέξη Μάνα. Μάνα ο νιος, μάνα ο γέρος, μάνα ακούτε σε κάθε μέρος. Μάνα, λέξη γλυκιά. Κάθε ένας που τη λέει ρίγη συγκίνησης τον διακατέχουν. Γιατί άραγε;; Τι κρύβει αυτή η μικρή λεξούλα με τα τέσσερα μόνο γράμματα και όλους τους συγκλονίζει;; Κάτι βαθύ, κάτι Ιερό και θείο έχει μέσα της η αυτή λέξη.
Φέρνει στη ζωή μια νέα ζωή, μια τρυφερή ύπαρξη με αθάνατη ψυχή, μεγάλη αθωότητα και τρυφερή καρδιά. Έναν ευλογημένο καρπό από την σαρκική ένωση ενός άνδρα και μιας γυναίκας, που για εννέα μήνες ο ένας βιώνει τα συναισθήματα του άλλου.
Για το υπέροχο αυτό πλάσμα του κόσμου ορίστηκε μια μέρα του χρόνου για να εορτάζεται και να τιμάται παγκοσμίως. Τι αδικία!!! Η μάνα γιορτάζει κάθε μέρα, διότι καθημερινά πρέπει να τιμάται η προσφορά της από τον καθένα. Αναρωτήθηκε κανείς πώς θα ήταν ο πλανήτης γη ή ο κάθε άνθρωπος αν δεν υπήρχε η μάνα; Η φωτοδότρα της ζωής; Θα υπήρχε ζωή ή θα υπήρχε χάος;;
Όσα και αν γράψει κανείς για το σεπτό αυτό πρόσωπο λίγα θα είναι στον περιορισμένο χώρο ενός άρθρου. Την αποθανατίσανε ζωγράφοι, σμίλευσαν τη μορφή της γλύπτες και αγαλματοποιοί, τραγούδησαν ποιητές, δόξασε η λαϊκή μούσα. Συνδέθηκε πολύ στενά με την παράδοση και την λαϊκή ποίηση, το δημοτικό τραγούδι.
Στυλοβάτης της οικογένειας στα δύσκολα χρόνια όπου ο σύζυγος για να εξασφαλίσει τα προς το ζην της οικογενείας εργαζόταν μακριά από την οικογένεια. Η μάνα στο πόδι του άγρυπνος φρουρός για τα παιδιά, να ξενυχτά στο προσκεφάλι τους αν είναι άρρωστα, να τα σκεπάσει να μη κρυώσουν και να τα προετοιμάσει για τα μαθήματα της επόμενης ημέρας του σχολείου, να φροντίσει για το φαγητό να είναι στην ώρα του και ζεστό για τα παιδιά, τα οποία θα επιστρέψουν από το σχολείο ή από την εργασία.
Να συζητήσει μαζί τους, να λύσει απορίες ή ερωτήσεις που μπορεί να έχουν και να τα επιβλέπει την ώρα του παιχνιδιού τους. Δεν θα μπορούσε να εγκαταλείψει τις γεωργικές εργασίες σπορά ή θερισμό, τα ζωντανά της οικογένειας, τον αργαλειό και την κουζίνα.
Πολυμελείς οικογένειες με πολλά παιδιά, ήταν ευλογία Θεού. Παρόμοιες καταστάσεις αντιμετωπίζει και η σύγχρονη μάνα.
Η μάνα ταυτίζεται με την ανιδιοτελή αγάπη και την προσφορά. Είναι όλη η ύπαρξή της ένα ατέλειωτο χαμόγελο και με ανοικτή αγκαλιά για να δεχθεί τα παιδιά της. Ένα χαμόγελο των παιδιών της την κάνει να ξεχάσει κάθε κούραση κάθε πίκρα από την συμπεριφορά των σπλάχνων της.
Θυσιάζει το θέλω της στην επιθυμία του παιδιού της. Ζει, κινείται και αναπνέει για το καλό των παιδιών της, προσφέροντας τα πάντα για το καλό των σωμάτων και των ψυχών τους. Φροντίζει να τα γαλουχήσει με την αγάπη για τον Θεό και την Ορθοδοξία, καθώς και την αγάπη προς την πατρίδα και την πολύχρονη ένδοξη Ιστορία της. Δυο βασικοί άξονες πορείας προς τη Ζωή.
Το πρώτο χαμόγελο, αλλά και το πρώτο κλάμα, όλοι το χάρισαν στην μητέρα τους, αλλά και το πρώτο μυστικό σας το εκμυστηρευτήκατε σ’ εκείνη. Σε αυτή καταφεύγατε για να γνωστοποιήσετε την επιτυχία σας ή την αποτυχία σας, καθώς και για να ζητήσετε την προστασία της, όταν κάνατε κάποια αταξία και ο πατρικός λόγος θα ήταν λίγο οξύς. Αυτή ήξερε να διευθετεί τις καταστάσεις με σοφία και αγάπη, προς όφελος του παιδιού.
Μανάδες όλου του κόσμου, προσφέρατε πολλά, αλλά σας δόθηκαν λίγα.
