Μαμά, σ’ ευχαριστώ που…

Συντάκτης: Πόπη Βασιλάκη, Υπ. Διδάκτωρ Επιστημών Αγωγής και Εκπαίδευσης

Μαμά, σ’ ευχαριστώ που με βοήθησες να γίνω, από μικρό παιδί, κορίτσι, κι αργότερα μια έφηβη γυναίκα. Έβαλα πρώτη φορά τις γόβες και τα κολιέ σου για να κοιταχτώ στον καθρέφτη, μου δάνεισες τα ρούχα σου για να πάω σε πάρτι και μου έβαλες το κραγιόν σου για να είμαι όμορφη στο πρώτο μου ραντεβού.

  • Με έμαθες να αγαπώ το σώμα μου, να το δέχομαι όπως είναι και, με τα μικρά μυστικά ομορφιάς σου, να το περιποιούμαι.

  • Μου δίδαξες να ζητάω συγγνώμη όταν πρέπει, ν’ αναγνωρίζω τα λάθη μου, να τα παραδέχομαι και να προσπαθώ συνεχώς να γίνομαι καλύτερη. Ακόμη κι όταν μερικές φορές δεν ήταν εύκολο ή ακόμη κι όταν με έβαζες με το ζόρι να το κάνω. Τώρα που μεγάλωσα κατάλαβα ότι δεν το έκανες για σένα, αλλά για μένα.

  • Μου έδειξες τι σημαίνει φιλία. Όταν σε είδα να συμπαραστέκεσαι στις φίλες σου, ν’ ακούς τα προβλήματά τους, να περνάτε όμορφα μαζί, να βασίζεσαι πάνω τους και να μετατρέπεις τις φιλίες σε σχέσεις ζωής, τότε ένιωσα πόσο σημαντικοί είναι οι φίλοι για την ολοκλήρωσή μας.

  • Μου έλεγες να κλαίω όταν υπάρχει λόγος, αλλά ακόμα κι αν δεν υπάρχει. Κάθε φορά που είχα τις μαύρες μου, που είχα μαλώσει με τις φίλες μου, που είχα πάρει κακούς βαθμούς στο σχολείο, με έσφιγγες στην αγκαλιά σου και μου έλεγες «κλάψε, θα νιώσεις καλά». Κι είχες δίκιο, με τα ματιά γεμάτα δάκρυα μπορούσα να δω καλύτερα.

  • Μου είπες να μην αφήνω κανέναν να με εκμεταλλεύεται και να καταπατά τα όρια που έχω θέσει, να προσβάλει τα πιστεύω και τις αρχές μου. Να αποδέχομαι την αλλαγή, χωρίς, όμως να διαπραγματεύομαι τις αξίες μου. Να μην το βάζω κάτω με την πρώτη δυσκολία, αλλά να παλεύω γι’ αυτό που θεωρώ σωστό.

  • Ήσουν εκεί για μένα κάθε φορά που σε χρειαζόμουν. Από την πρώτη μου μέρα στο σχολείο και την πρώτη μου παράσταση μέχρι τη στιγμή που χρειαζόμουν τη βοήθειά σου για να ξεπεράσω την πρώτη μου ερωτική απογοήτευση, που με συμβούλευες και μου έδειχνες τον σωστό δρόμο.

  • Με δίδαξες την τέχνη της υπομονής. Να κάνω υπομονή και να έχω πίστη στον εαυτό μου, γιατί έτσι έρχονται τα καλύτερα που περιμένουμε, όταν έρθει η κατάλληλη στιγμή. Άλλωστε, εσύ υπέμενες καθημερινά κάθε λανθασμένη πράξη μου με την αγάπη σου να παραμένει αδιαπραγμάτευτη.

  • Με έμαθες τι σημαίνει αγάπη αφού παντρεύτηκες τον μπαμπά μου. Μέσα από τη σχέση σας είδα τι είναι η αγάπη, η αφοσίωση, ο σεβασμός. Ακόμη και στις δύσκολες στιγμές ήσασταν εκεί ο ένας για τον άλλον, δεν το έβαλες ποτέ κάτω και πάντα προσπαθούσες να κρατάς τη σχέση σας ζωντανή. Κι έτσι μου δώσατε όμορφες αναμνήσεις με τις οποίες να πορεύομαι και να προσπαθώ κι εγώ να βρω έναν σύντροφο να αγαπώ και στη δική μου ζωή.

  • Μου αφιέρωσες όλες εκείνες τις ώρες που με οδήγησαν να γίνω αυτό που είμαι σήμερα. Σ’ ευχαριστώ που μου έδωσες «φτερά για να πετάξω ρίζες για να γυρνάω πίσω, και λόγους για να μείνω» (Φράση του Δαλάι Λάμα). Θα ήθελα πολύ όταν μεγαλώσω να γίνω ακριβώς όπως εσύ!

Συντάκτης: Πόπη Βασιλάκη, Υπ. Διδάκτωρ Επιστημών Αγωγής και Εκπαίδευσης

Influence:

Το βιογραφικό μου περιλαμβάνει σπουδές στην Ελληνική φιλολογία, μεταπτυχιακά στους τομείς της Ιστορίας και της Ειδικής Αγωγής…