Το κίνητρο είναι στην ουσία ο τρόπος υπέρβασης της αντίστασης για μάθηση. Ο ρόλος των γονέων προς την κατεύθυνση ανάπτυξης …
Μαμά, είσαι και δασκάλα μου;
Ένα από τα πιο σημαντικά θέματα όσον αφορά το ρόλο των γονιών απέναντι στο παιδί τους είναι ο ρόλος του «δασκάλου» που αναλαμβάνουν ταυτόχρονα με την έναρξη της σχολικής του ζωής.
Η πλειοψηφία των γονιών θεωρεί ότι η σχολική επίδοση είναι πολύ σημαντική για λόγους κοινωνικής εικόνας, ανεκπλήρωτων δικών τους επιθυμιών, είτε επειδή πιστεύουν ότι η εικόνα του παιδιού τους αντανακλά και την δική τους εικόνα.
Έτσι κάποιοι γονείς πιέζουν τα παιδιά τους συστηματικά για μια υψηλή σχολική επίδοση, καταστρέφοντας όμως το «ρόλο του γονιού». Το δικό τους προσωπικό άγχος μεταφέρεται στο παιδί ήδη από τις πρώτες τάξεις του δημοτικού με αποτέλεσμα να καταλήγουν και οι δύο μεριές «κουρασμένες» από πολύ νωρίς.
Είναι όμως σωστή αυτή η τακτική;
Για να αναπτυχθούν κίνητρα μάθησης στο παιδί θα πρέπει οι γονείς να του επιτρέψουν να έχει τη δική του επιθυμία για γνώση και να αποδεχθούν ότι χρειάζεται τον χρόνο του για να κατανοήσει και να μάθει κάτι.
Όταν οι γονείς φανερώνουν την αποδοκιμασία τους για την επίδοση του παιδιού, τότε εκείνο θεωρεί υποσυνείδητα ότι οι γονείς δεν το αγαπούν λόγω αυτού. Έτσι δημιουργούνται μια σειρά από εσφαλμένες αντιλήψεις στο παιδί, όπως αν είναι καλός μαθητής τότε το αγαπούν και οι γονείς του ή αν δεν καταλαβαίνει το μάθημα είναι ανίκανος να τα καταφέρει γενικά.
Ενίσχυση των κινήτρων για μάθηση
Από τα πιο σημαντικά στοιχεία για να ενισχυθεί η επιθυμία για μάθηση στο παιδί είναι οι γονείς να το ενισχύσουν με αυτοπεποίθηση και αγάπη.
Κάποιες στρατηγικές είναι:
- Συζήτηση και διάλογος ώστε να καταλάβουν τι δικές του ανάγκες και δυνατότητες. Τι μπορεί να δώσει το παιδί και όχι τι θα ήθελαν αυτοί.
- Επιβράβευση, όχι μόνο για την επιτυχία αλλά και για την προσπάθεια που κατέβαλε ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα.
- Διαχωρισμός του «ρόλου του παιδιού» από το «ρόλο του μαθητή» και το «ρόλο του γονιού» από το «ρόλο του δασκάλου».
- Υπομονή και επιμονή για κάθε προσπάθεια που καταβάλει το παιδί χωρίς να αμφισβητούν τις ικανότητές του.
- Συνεργασία του γονιού με τον δάσκαλο στο σχολείο ώστε να επιτευχθεί το μέγιστο δυνατό αποτέλεσμα και στο σπίτι και στο σχολείο.
- Αποφυγή συγκρίσεων με άλλα αδέρφια ή συμμαθητές καθώς κάθε παιδί είναι μια ξεχωριστή προσωπικότητα με δικές του δυνατότητες, κλίσεις και χαρίσματα.
Το παιδί έχει ανάγκη να νιώθει ότι οι γονείς το αγαπούν ανεξάρτητα από την επίδοση και τις πιθανές αποτυχίες του. Οι γονείς θα πρέπει να κατανοήσουν ότι δεν είναι υπεύθυνοι για το διάβασμα αλλά και για τις σχολικές επιδόσεις του παιδιού και το παιδί είναι μία αυτόνομη προσωπικότητα που μπορεί να ενεργήσει μόνο του. Ας του αφήσουν τον χώρο που χρειάζεται για να το κανει και να μην δικαιολογούνται υποστηρίζοντας εκ προοιμίου ότι δεν θα τα καταφέρει.
