«Μα τι είναι τέλος πάντων τα χρήματα; Γιατί οι γονείς μου δεν μου παίρνουν ό,τι θέλω, ενώ μιλάνε όλη την …
Μαμά, δε θέλω να πάω σχολείο!
Ένα πολύ συχνό φαινόμενο στην διάρκεια της παιδικής ηλικίας είναι η σχολική φοβία. Αυτή μπορεί να αναπτυχθεί κατά την πρώτη φορά στο σχολείο αλλά και καθόλη την διάρκεια της σχολικής ζωής του παιδιού. Οι λόγοι συνήθως είναι πολυεπίπεδοι και πρέπει να αναζητηθούν σε διάφορα αίτια. Σίγουρα όμως δεν πρέπει να επιλύνονται με άγχος, πίεση και σπασμωδικές κινήσεις αλλά με ουσιαστικό διάλογο ώστε το παιδί να αποκαλύψει την αιτία της φοβίας του.
Αιτία σχολικής φοβίας
- Φόβοι για γεγονότα που συνδέονται με το σχολείο (έλλειψη φίλων, εξετάσεις, συμπεριφορά εκπαιδευτικών, μαθησιακές δυσκολίες).
- Ενα αγχωτικό γεγονός που βιώνει (διαζύγιο γονιών, οικονομικά προβλήματα στην οικογένεια, αλλαγή σχολικού περιβάλλοντος, μετακόμιση)
- Μεγάλο διάστημα διακοπής από το σχολείο λόγω αρρώστιας ή διακοπών.
- Άγχος του παιδιού να αποχωριστεί τους γονείς και το σπίτι του (άγχος αποχωρισμού).
- Αναζήτηση της προσοχής των γονιών. Με την άρνηση του να πάει στο σχολείο «προκαλεί» τους γονείς να ασχοληθούν μαζί του.
Τρόποι αντιμετώπισης
- Ακούστε το παιδί και δείξτε του ότι καταλαβαίνετε πως αισθάνεται.
- Μην κοροϊδεύετε ότι σας λέει και κυρίως μη του λέτε ότι δεν πρέπει να φοβάται. Αντίθετα πείτε του κάποιες ιστορίες από τη δική σας σχολική ζωή έτσι ώστε να του δείξετε ότι κι εσείς μπορεί να αντιμετωπίζατε κάτι ανάλογο.
- Μην το φοβίζετε προκαταβολικά με εκφράσεις που προκαλούν από μόνες τους άγχος όπως «τι θα πει δασκάλα σου» ή «οι φίλοι σου θα σε ξεχάσουν τώρα που δεν θέλεις να πας σχολείο».
- Προσπαθήστε να ρωτήσετε διακριτικά τους συμμαθητές του ή τις μαμάδες τους αν τυχόν έχει πέσει κάτι στην αντίληψη τους. Τις περισσότερες φορές ο κοινωνικός περίγυρος του παιδιού σας γνωρίζει και μάλιστα μπορεί να δώσει στοιχεία με περισσότερη αντικειμενικότητα.
- Αν το παιδί σας κάνει παράπονα για κάποιον εκπαιδευτικό μείνετε ψύχραιμοι. Αν όντως υπάρχει πρόβλημα συζητήστε το με άλλους γονείς αλλά και με τον ίδιο τον εκπαιδευτικό.
- Αν του είναι δύσκολο να κάνει παρέες και φίλους τότε μπορείτε να το ενθαρρύνεται να κάνει παρέα και με άλλα παιδιά εκτός της τάξης ή να διοργανώσετε κάποια συνάντηση με τους συμμαθητές του ώστε να περάσουν χρόνο μαζί.
- Αν η δυσκολία βρίσκεται στα μαθήματα τότε μια συζήτηση με τον εκπαιδευτικό της τάξης είναι απαραίτητη για να σας δώσει πληροφορίες για το επίπεδο του παιδιού και τι χρειάζεται για τη βελτίωση του.
- Προσπαθήστε να μη δείχνετε αγχωμένοι και ανήσυχοι μπροστά του καθώς του προκαλείτε περισσότερο άγχος. Δείξτε του ότι θα το αντιμετωπίσετε μαζί και θα το βοηθήσετε να το ξεπεράσει. Δείξτε εμπιστοσύνη στις ικανότητες του ότι θα τα καταφέρει.
- Μην το συγκρίνετε με άλλα αδέρφια ή τους συμμαθητές του. Το μόνο που μπορείτε να πετύχετε με τη σύγκριση είναι να το κάνετε να νιώσει ακόμη πιο μειονεκτικά γιατί δεν μπορεί να ανταποκριθεί όπως οι υπόλοιποι.
- Tέλος αφήστε το παιδί σας να αποφασίσει για το τι θα ήθελε να κάνει. Ρωτήστε το τι θα ήταν καλύτερο γι’ αυτό και πως νομίζει ότι θα μπορούσε να το αντιμετωπίσει σύμφωνα με τον δικό του χαρακτήρα.
Είναι σημαντικό οι γονείς να γνωρίζουν ότι με το πέρασμα του χρόνου η πλειοψηφία των παιδιών που αντιμετωπίζει τέτοια προβλήματα καταφέρνει να τα ξεπεράσει και να ενταχθεί και πάλι ομαλά στην σχολική ζωή.
