Malala Yousafzai: Το κορίτσι που τα έβαλε με τους Ταλιμπάν!

Η ιστορία της 21χρονης Malala που διεκδίκησε το δικαίωμά της στη μόρφωση και πυροβολήθηκε από τους Ταλιμπάν!

Η Malala  Yousafzai είναι Πακιστανή ακτιβίστρια. Η δράση της αφορά κυρίως την υπεράσπιση του δικαιώματος  των γυναικών της χώρας της στην εκπαίδευση.

Η Malala με την οικογένειά της

Η κόρη του πατέρα της

Η Malala γεννήθηκε στην περιοχή Swat του Πακιστάν. Είναι η μοναχοκόρη των Ziauddin και Toor Pekai. Ο πατέρας της  ήταν εκείνος που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της προσωπικότητάς της. Ως ποιητής και ιδιοκτήτης σχολείου ανέλαβε τη μόρφωσή της. Ήταν εκείνος  που την ενθάρρυνε αντί για ιατρική να σπουδάσει πολιτικές επιστήμες διαβλέποντας την ιδιαίτερη κλίση της. Της επέτρεπε μάλιστα να ξενυχτά λίγο και να συμμετέχει στις πολιτικές συζητήσεις των «μεγάλων», όταν οι άλλοι δυο  αδερφοί της στέλνονταν για ύπνο.

Ο πατέρας της, το πρότυπο και μέντοράς της

Έχοντας ως πρότυπα τους πολιτικούς Muhammad Ali Jinnah, ιδρυτή του Πακιστάν και την Benazir Bhutto -συμπεριλαμβανομένου και του πατέρα της φυσικά, ο οποίος είναι επίσης ακτιβιστής σε θέματα εκπαίδευσης- ξεκίνησε ήδη από το 2008, σε ηλικία μόλις 11 ετών (!) να υπερασπίζεται το δικαίωμα των κοριτσιών στη μόρφωση. «Πώς τολμούν οι Ταλιμπάν να αποσπούν από μένα αυτό το βασικό μου δικαίωμα;», ήταν το ερώτημα που έθεσε η τότε εντεκάχρονη Malala στο κοινό της που αποτελούνταν από εκπροσώπους εφημερίδων και τηλεοπτικών σταθμών στο τοπικό γραφείο τύπου του Peshawar στο οποίο είχε πάει συνοδευόμενη από τον μπαμπά της.

Blogger για το BBC

Το 2008 ο Aamer Ahmed Khan, του BBC συνέλαβε την εξής πρωτότυπη ιδέα ώστε να καλύψει δημοσιογραφικά την αυξανόμενη επιρροή των Ταλιμπάν στην περιοχή Swat, η οποία είχε ως αποτέλεσμα δράσεις όπως την απαγόρευση της μουσικής, της τηλεόρασης, της εκπαίδευσης των κοριτσιών, ακόμα και την παρεμπόδιση των γυναικών από τα καθημερινά ψώνια: θα έφτιαχναν  ένα blog που θα διαχειριζόταν ανώνυμα κάποιος έφηβος. Στην αρχή δεν μπορούσαν να βρουν εθελοντές μαθητές, καθώς οι οικογένειές των περισσότερων παιδιών το έκριναν ως αρκετά επικίνδυνο, μέχρι που ο ιδιοκτήτης σχολείου Ziauddin Yousafzai πρότεινε για το ρόλο αυτό την εντεκάχρονη κόρη του. Το «άνθος αραβοσίτου»– ψευδώνυμο που δανείστηκε από ένα  πακιστανικό παιδικό παραμύθι- ξεκίνησε την καταγραφή των σκέψεών της για την καθημερινότητα των ανθρώπων κάτω από το ζυγό των Ταλιμπάν σε μορφή ημερολογιακού blog.

______________________

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Ακτιβισμός: Η ελπίδα για έναν καλύτερο κόσμο

______________________

Κλειστά σχολεία, ανοιχτά μυαλά

Οι Ταλιμπάν εκδίδουν διάταγμα το οποίο απαγορεύει στα κορίτσια να παρακολουθούν μαθήματα μετά τις 15 Γενάρη 2009, ανατινάσσοντας εκατοντάδες σχολεία θηλέων. Το «άνθος αραβοσίτου» γράφει στο blog  του: «Είχα ένα απαίσιο όνειρο χτες το βράδυ με στρατιωτικά ελικόπτερα και τους Ταλιμπάν. Είχα τόσα όνειρα πριν ξεκινήσει η σύρραξη στο Swat. Η μητέρα μου έφτιαξε πρωινό και πήγα στο σχολείο, με πολύ φόβο μετά το διάταγμα των Ταλιμπάν που μας το απαγορεύει. Μόνο 11 από τις 27 μαθήτριες παρακολούθησαν το μάθημα με τον αριθμό αυτό συνεχώς να μειώνεται. Οι τρεις φίλες μου εγκατέλειψαν την περιοχή μετά το διάταγμα μαζί με τις οικογένειές τους.»

Ως ένδειξη αλληλεγγύης τα σχολεία αρρένων αποφάσισαν να μην ανοίξουν μέχρι τις 9 Φλεβάρη. Η μάχη ανάμεσα σε στρατό και Ταλιμπάν στην περιοχή εντεινόταν. Στις 15 Φεβρουαρίου άκουσε πυροβολισμούς στους δρόμους αλλά ο πατέρας της τη διαβεβαίωσε: «Μη φοβάσαι! Αυτοί είναι πυροβολισμοί ειρήνης!» Πράγματι σύναψαν ειρηνευτική συνθήκη- την οποία η μικρή Malala χαρακτήρισε ως διάλειμμα από το πεδίο των μαχών- και τρεις μέρες αργότερα ανακοινώθηκε η άρση της απαγόρευσης της εκπαίδευσης για τα κορίτσια με την προϋπόθεση να φορούν μπούργκες.  Μετά το ημερολόγιο στο BBC οι New York Times, προσέγγισαν τη Malala και τον πατέρα της για την κινηματογράφηση ενός ντοκιμαντέρ. Στη δεύτερη μάχη του Swat ανάμεσα στον πακιστανικό στρατό και τους Ταλιμπάν η οικογένεια εκτοπίστηκε και χωρίστηκε. Ο πατέρας της στάλθηκε στο Peshawar, ενώ η υπόλοιπη οικογένεια στην επαρχία, όπου η Malala όπως λέει στο ντοκιμαντέρ βαριόταν καθώς δεν είχε βιβλία να διαβάσει. Η οικογένεια τελικά επανενώθηκε όταν ο πακιστανικός στρατός επικράτησε των Ταλιμπάν στην περιοχή.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΣΕΛΙΔΑ

Συντάκτης: Evelina Petriti,

Influence:

Storyteller