Χαλίλ Γκιμπράν για την Ελλάδα του σήμερα
Όσοι ασχολούνται με θέματα αυτοβελτίωσης σίγουρα κάπως θα έχουν ακούσει το όνομα Χαλίλ Γκιμπράν. Είναι λιβανέζος ποιητής & φιλόσοφος που έχει χαρίσει στην ανθρωπότητα τόσες σοφές συμβουλές και ρήσεις. Ένα από τα έργα του (έκδοση 1923 παρακαλώ!) δείτε πόσο επίκαιρο είναι για την Ελλάδα του σήμερα.
Χαλίλ Γκιμπράν (1883-1931)
Μεταξύ των αριστουργημάτων που έγραψε, είναι και το έργο του “Ο Κήπος του Προφήτη”. Κάποια λόγια που αναφέρονται σε αυτό, πρέπει από ενόραση ή κάποιο είδος μαγείας να εμπνεύστηκε, σαν να είχε από τότε γνώση της σύγχρονης κατάντιας της πατρίδας μας.
Γράφει λοιπόν στο συγκεκριμένο απόσπασμα:
“Το έθνος να λυπάστε αν φορεί ένδυμα που δεν το ύφανε. Ψωμί αν τρώει αλλά όχι απ’ τη σοδειά του. Κρασί αν πίνει, αλλά όχι από το πατητήρι του.
Το έθνος να λυπάστε που δεν υψώνει τη φωνή παρά μονάχα στην πομπή της κηδείας. Που δεν συμφιλιώνεται παρά μονάχα μες τα ερείπιά του.
Που δεν επαναστατεί παρά μονάχα σαν βρεθεί ο λαιμός του ανάμεσα στο σπαθί και την πέτρα.
Το έθνος να λυπάστε που έχει αλεπού για πολιτικό, απατεώνα για φιλόσοφο, μπαλώματα και απομιμήσεις είναι η τέχνη του.
Το έθνος να λυπάστε που έχει σοφούς από χρόνια βουβαμένους.”
Αποφθέγματα του ιδίου
Όποιος δεν ξέρει και δεν ξέρει πως δεν ξέρει, είναι τρελός, απόφυγέ τον.
Όποιος δεν ξέρει και ξέρει πως δεν ξέρει, είναι παιδί, μόρφωσέ το.
Όποιος ξέρει και δεν ξέρει πως ξέρει, κοιμάται, ξύπνα τον.
Όποιος ξέρει και ξέρει πως ξέρει, είναι σοφός, ακολούθησε τον.
Η σοφία παύει να είναι σοφία, όταν γίνεται πολύ περήφανη για να κλάψει, πολύ σοβαρή για να γελάσει και πολύ εγωιστική για να αναζητήσει κάτι περισσότερο από την ίδια.
Η λογική, όταν κυβερνά μόνη της, είναι μια περιοριστική δύναμη.
Η λίγη γνώση που ενεργεί αξίζει απείρως περισσότερο από την πολλή γνώση που αδρανεί.
Η ζωή χωρίς ελευθερία είναι σαν σώμα χωρίς ψυχή.
Κάθε δράκος γεννά και έναν Άγιο Γεώργιο που θα σκοτώσει τον δράκο.
Γενναιοδωρία είναι να δίνεις περισσότερα από αυτά που μπορείς.
Υπερηφάνεια είναι να παίρνεις λιγότερα από αυτά που χρειάζεσαι.
Η επιθυμία είναι το μισό της ζωής.
Η αδιαφορία είναι το μισό του θανάτου.
Ο πιο αξιολύπητος από όλους τους ανθρώπους είναι αυτός που μετατρέπει τα όνειρά του σε ασήμι και χρυσάφι.
Ο πραγματικά σοφός δάσκαλος δεν είναι αυτός που σε σπρώχνει μέσα στον οίκο της σοφίας, αλλά αυτός που σε οδηγεί στο κατώφλι του μυαλού σου.
