«Ιστορία χωρίς όνομα», Στέφανος Δάνδολος, Εκδόσεις Ψυχογιός, 2017

Συντάκτης: Μάριαμ Συρεγγέλα

Αν θυμίζει ο τίτλος το “Παραμύθι χωρίς όνομα”, σωστά το κάνει, καθώς πρόκειται για την ιστορία της Πηνελόπη Δέλτα – ή τουλάχιστον αναφέρεται σε δύο συγκεκριμένες εποχές της ζωής της. Η πρώτη είναι η εποχή του έρωτά της με τον Ίωνα Δραγούμη και η δεύτερη είναι η τελευταία ημέρα της ζωής της.

Το βιβλίο είναι βασισμένο σε ιστορικά γεγονότα, με κάποια μυθοπλαστικά στοιχεία και με πολύ δράμα, το οποίο μπορεί να μην αρέσει σε όλους. Είναι σημαντικό να λάβουμε υπόψη μας την εποχή που διαδραματίστηκε η ιστορία. Είναι η εποχή που μπήκαν οι Γερμανοί στην Αθήνα. Τότε ο έρωτας – ή ό,τι πιστεύει ο κόσμος ότι είναι έρωτας – ήταν κάτι σχεδόν απαγορευμένο. Έτσι αποτελούσε αφορμή ή ευκαιρία για κλάματα, δράμα, συναισθηματισμούς, ενοχές και πόνο μιας ολόκληρης ζωής. Πράγματα που σήμερα μας φαίνονται ίσως υπερβολικά, καθώς αλλάζουμε τις σχέσεις με λιγότερο καρδιοχτύπι ή σύνεση απ’ ό,τι ένα πουκάμισο. Άρα αδυνατούμε να καταλάβουμε έναν πόνο που ζει και διανύει μια ολόκληρη ζωή – ουσιαστικά κλέβοντας τη ζωή.

Ο συγγραφέας μιλάει σαν να ζει μέσα της και παράλληλα μαζί της αυτόν τον έρωτα. Πρόκειται για έναν έρωτα που της πήρε τη ζωή και που ποτέ δεν ολοκληρώθηκε, καθώς τον έζησε περισσότερο μέσα στον νου της και που πιθανόν να μας κάνει να αναρωτηθούμε: Αν αυτός ο έρωτας είχε ολοκληρωθεί, εάν είχε γίνει πραγματικότητα (σχέση με φθορές, αντιπαλότητες, τσακωμούς, παιδιά, πεθερικά εχθρικά – διότι εχθρικά θα ήταν – και επιπλέον την κοινωνική κατακραυγή) θα είχε γράψει η Πηνελόπη Δέλτα τα βιβλία της; Άγνωστο, λέει ο ορθολογισμός· αποκλείεται, λέει ο κυνισμός. Δεν θα τα έγραφε, όχι διότι θα της έλλειπε το ταλέντο, αλλά ο απαιτούμενος χρόνος.


Διαβάστε επίσης: Μικρά βιβλία, μεγάλες ιδέες


Κάτι άλλο που αξίζει να σημειωθεί είναι η ικανότητα του κ Δάνδολου να αλλάζει τον τρόπο γραφής του με τέτοιον τρόπο, ώστε να συμβαδίζει με το αφήγημά του. Χρωματίζει το κείμενο ανάλογα με το θέμα με το οποίο καταπιάνεται και «ακούγεται» σαν μια άλλη, καινούργια φωνή, πράγμα διόλου εύκολο και το οποίο ξεχνάμε, καθώς διαβάζουμε κάθε καινούργιο του βιβλίο.

Κάτι ακόμη που πρέπει να σημειωθεί είναι ότι διαβάζοντας το βιβλίο του κ Δάνδολου, μπορούμε να κατανοήσουμε την ελαφρά πικρία που είναι διάχυτη σε όλα τα βιβλία της Πηνελόπης Δέλτα. Υπάρχει μια αίσθηση απώλειας αιωρούμενη, σαν ανάμνηση από κάτι που υπήρχε ή που θα μπορούσε να είχε υπάρξει αλλά που δεν υπάρχει – και αυτό είναι τελειωτικό. Η αίσθηση αυτή, βέβαια, μπορεί να είναι υποκειμενική.

Ακόμη κι αν δεν διαβάσετε το συγκεκριμένο βιβλίο, αν δεν σας αρέσουν οι μεγάλοι και ανεκπλήρωτοι έρωτες, τα δάκρυα, οι ατέλειωτες υποσχέσεις και ο τραγικός ρομαντισμός, αξίζει να διαβάσετε τα βιβλία της Πηνελόπης Δέλτα. Είναι εξαιρετικά! Είναι μια πολύ ωραία πρόταση και για τα παιδιά σας.

Το βιβλίο του κ. Δάνδολου μπορείτε να το βρείτε σχεδόν σε όλα τα βιβλιοπωλεία. Η τιμή του κυμαίνεται από 11 μέχρι 16 ευρώ. Είναι ένα βιβλίο 344 σελίδων, τυπωμένο σε χοντρό χαρτί, με μεγάλη γραμματοσειρά. Οπότε το 344 είναι πλασματικό, μη σας φοβίζει!

Συντάκτης: Μάριαμ Συρεγγέλα,

Influence:

Έχει σπουδάσει ψυχολογία με μεταπτυχιακές σπουδές στο Illinois Institute of Technology (USA) και Surrey University (UK). Έχει μεγαλώσει στην Ελλάδα και στο Ιράν…